ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕ!

«Κλίμα φόβου επικρατεί από χθες στα δημοτικά σχολεία της Βέροιας. Σχεδόν όλοι οι γονείς συνόδευσαν τα παιδιά τους ως τις αίθουσες, όπου υπήρχαν παιδοψυχολόγοι, ενώ απ' έξω βρίσκονταν ένστολοι αστυνομικοί»

(Ελευθεροτυπία 6-6-2006).

Η εξαφάνιση του μικρού Άλεξ, ενός 11χρονου παιδιού που κατάγεται από την Γεωργία, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη την Βέροια πριν από 4 μήνες. Η «αυθόρμητη» ομολογία ενός ανήλικου, που είχε προσαχθεί για κλοπή κινητού στα μέσα Μαΐου, για την εμπλοκή του ίδιου και άλλων τεσσάρων επίσης ανηλίκων στον ξυλοδαρμό που απέφερε χωρίς την θέληση τους τον θάνατο του μικρού αγοριού. Ένας 13χρονος «αλβανός», ένας 11χρονος «βορειοηπειρώτης», δύο «ελληνόπουλα» και ένας μικρός «ρουμάνος». Οι καταθέσεις των τριών παιδιών ανακαλούνται. Άλεξ δε βρίσκεται πουθενά.

Οι ανήλικοι «εγκληματίες» κλεισμένοι στα σπίτια τους, οι μπάτσοι να έχουν πάρει 200 καταθέσεις, κλινικοί ψυχολόγοι, εγκληματολόγοι, ειδικοί κάθε είδους και ντετέκτιβ να δίνουν διαλέξεις και γνωματεύσεις περί νεανικών συμμοριών, σχολικής βίας και ρατσισμού, η προθιέρεια των ερευνών για εξαφανισμένους Νικολούλη να αλωνίζει βγάζοντας στον αέρα τον ένα ανώνυμο τηλεμάρτυρα μετά τον άλλο.

Δημοσιογράφοι να ανακρίνουν μπροστά ή πίσω από τις κάμερες, να εγκαλούν τις επίσημες κατασταλτικές και ανακριτικές αρχές επειδή δεν μπόρεσαν να εκμαιεύσουν γρήγορα και αποτελεσματικά «ομολογίες». Οι κάτοικοι της Βέροιας να προχωρούν σε σιωπηλή διαμαρτυρία για να δείξουν ότι «δεν είναι η πόλη του εγκλήματος (!!!), ότι δεν κοιμούνται, και αντιμετωπίζουν όρθιοι το πρόβλημα τους», οικολόγοι να κρεμούν τεράστιο πανό σε πολυκατοικία με την επιγραφή: «Δεν φταίνε αυτοί ούτε οι άλλοι, φταίμε όλοι εμείς» και κάποιοι άλλοι να ζητούν να επικηρυχτούν οι δράστες και η εκκλησία τελευταία και καταϊδρωμένη να υπενθυμίζει ότι «οι προτεινόμενες λύσεις δεν θα μπορέσουν να έχουν θετικό αποτέλεσμα και μια αναστροφή της πορείας της κοινωνίας μας εάν δεν θέσουν ως θεμέλιο και προϋπόθεση την ορθή πιστή στον αληθινό θεό»…

Ώσπου να αναλάβει δράση όμως «ο αληθινός θεός» οι τηλεξεταστές δεν χάνουν τον καιρό τους: «Έχετε στοιχειώσει το σπίτι μας, σαν βρυκόλακες περιμένετε από κάτω» με τα λόγια αυτά προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα τηλεοπτικά συνεργεία, ο πατριός του μικρού Άλεξ. Και όχι μόνο αυτό το σπίτι βέβαια. Έξω από το σπίτι του παππού των δύο από τους πέντε ανήλικους έχουν εγκατασταθεί σε μόνιμη βάση τηλεοπτικά συνεργεία με αποτέλεσμα οι ανήλικοι «εγκληματίες» να «παίζουν» με τους τεχνικούς ανοιγοκλείνοντας την πόρτα για να τους κάνουν να τρέχουν με τις κάμερες πιστεύοντας ότι θα βγει κάποιος… «Ύποπτη» σίγουρα ένδειξη κι αυτή της «εγκληματικής» τους φύσης….

Μέσα στον ορυμαγδό ο πατέρας ενός εννιάχρονου αγοριού στην Ηλεία καταγγέλλει τον ξυλοδαρμό και βιασμό του γιου του από τρεις ανήλικους φίλους του 11, 14, και 15 χρόνων δήθεν επειδή τους είχε υποδείξει ως δράστες κλοπής. Η καταγγελία που γίνεται πρωτοσέλιδη στις τοπικές εφημερίδες αποδεικνύεται γρήγορα ψεύτικη, αφού οι κάθε είδους γιατροί, που εξετάζουν το παιδί, αναφέρουν ότι δεν έχει την παραμικρή αμυχή, ότι δεν έχει βιασθεί, ούτε κακοποιηθεί…

Θα σταθούμε όμως λίγο στις εξαφανίσεις παιδιών.

Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές από το 2000 έως σήμερα εξακολουθούν να αγνοούνται 450 παιδιά.

Κανείς δεν θυμάται, βέβαια, την εξαφάνιση 560 παιδιών των φαναριών που «φιλοξενήθηκαν» στο ίδρυμα Αγία Βαρβάρα: «Ένας Θεός ξέρει που μπορεί να είναι. Δεν ενδιαφέρθηκε κανείς από την ελληνική Πολιτεία για την τύχη τους. Η αστυνομία τα άφησε εκεί, χωρίς να ειδοποιήσει τον εισαγγελέα ανηλίκων. Το ίδρυμα είχε προσωπικό μόνο για να επιτηρεί δέκα παιδιά, όχι για πεντακόσια. Ο χώρος δεν φυλασσόταν από κανένα. Οι πόρτες του ιδρύματος είναι ανοιχτές και οι μάντρες της αυλής του κτιρίου είναι μισογκρεμισμένες. Θυμίζει ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο που δε φυλάσσεται κι αυτό γιατί ο φύλακας έχει πάρει σύνταξη και δεν έχει αντικατασταθεί».

Κι όμως κάνει λάθος ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι. Το ελληνικό κράτος είναι ολοφάνερα άμεσα υπεύθυνο για την «τύχη» τους, δηλαδή για την εξαφάνισή τους. Γι' αυτόν το λόγο δεν μιλούν για την «υπόθεση» αυτή τα κανάλια, και ούτε φυσικά θα «λογοδοτήσει» ούτε για τα μάτια του κόσμου κανένας μπάτσος, μικρός ή μεγάλος, κανένας υπουργός, κανένας πολιτικός προϊστάμενος εκείνων που διεξήγαγαν την «σκούπα» στους δρόμους της Αθήνας. Κανείς δεν πρέπει να θυμάται ότι 560 παιδιά εξαφανίστηκαν στο βωμό των Ολυμπιακών Αγώνων, που πραγματοποιήθηκαν το 2004 στην Αθήνα. Οι βρώμικες δουλειές γίνονται καλά όταν κουκουλώνονται. Υποσημείωση για το σύνολο των ΜΜΕ, λοιπόν, η εξαφάνισή τους, αφού υπεύθυνοι είναι καταφανώς «οι προστάτες» της κοινωνίας: μπάτσοι, δικαστές, πολιτικοί.

Είναι γνωστό ότι παιδιά απάγονται ή αγοράζονται μέσω «υιοθεσιών» για να οδηγηθούν σε «κλινικές» για να ακρωτηριαστούν ή να πεθάνουν «προγραμματισμένα», αφού δηλαδή υποβληθούν σε «θεραπεία» κατά την οποία τους αφαιρούνται τα «προβληματικά» όργανα. Στην Αλβανία εμπλέκονται ακόμη και υπουργός και διπλωμάτες σε κυκλώματα εμπορίας οργάνων μικρών παιδιών, αλλά και γιατροί από Ελλάδα και καθηγητές σε πανεπιστήμιο της Ρώμης.

Δεν είδαμε όμως επίσης να θυμάται κανένας από τους ειδικούς και κάποιους άλλους ανήλικους εξαφανισμένους: Τους «εγκληματίες» χωρίς χαρτιά ανήλικους αλλοδαπούς που κρατήθηκαν και κρατούνται στο Τμήμα Δίωξης λαθρομεταναστών στον Ασπρόπυργο, στο Α.Τ. Πετραλώνων, στον Ταύρο, στο Χαλάνδρι, στο Α.Τ. Ν. Ιωνίας Βόλου και Αλμυρού στην Μαγνησία, στην Αμυγδαλέζα, στην Πέτρου Ράλλη… Σε σκοτεινά κελιά, χωρίς εξαερισμό, με τσιμεντένιες βάσεις ύψους μισού μέτρου για κρεβάτια, με βρόμικα στρώματα από αφρολέξ με κάλυμμα από χοντρό πανί, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι ανήλικοι κοιμούνται στα πάτωμα (Α.Τ. Πετραλώνων και Ν. Ιωνίας Βόλου), ενώ για χώρο προαυλισμού διατίθενται οι στενοί διάδρομοι δίπλα στα κελιά. Πολλοί από τους ανήλικους αυτούς δούλευαν σε οικοδομικές εργασίες και σε ολυμπιακά έργα κυρίως από την Αλβανία, από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, όπως η Γεωργία, αλλά και από το Αφγανιστάν, τη Συρία, το Μπαγκλαντές, το Ιράκ…

Οι «δράστες» παιδιά, λοιπόν, είναι η νέα απειλή, κατά τους ειδικούς της εξουσίας. Τα παιδιά «που δεν ζουν τη φυσιολογική» παιδική τους ηλικία, «συμμορίτες των δρόμων», κλέφτες κινητών, τα παιδιά και έφηβοι που διαταράσσουν την δημόσια τάξη, όπως οι ανήλικοι εξεγερμένοι του Πολυτεχνείου '95, ή η δεκαοκτάχρονη προφυλακισμένη με την κατηγορία ότι πετούσε πέτρες σε αστυνομικούς έξω από την ΑΣΟΕΕ σε ταραχές που ξέσπασαν ως διαμαρτυρία για την δολοφονία τεσσάρων κρατουμένων στις φυλακές Κορυδαλλού.

Πληθαίνουν τα «κορίτσια κουκουλοφόροι» κρώζουν τα θλιβερά φερέφωνα με το μαρκούτσι που διαθέτουν στο χέρι, αναφερόμενα στις συγκρούσεις των τελευταίων φοιτητικών πορειών δικαιολογώντας τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς και προαναγγέλλοντας τις μελλοντικές. Και βέβαια τα «μιάσματα» των γηπέδων, οι νεαροί χούλιγκανς για τους οποίους δεν θα υπάρχει καμία αναστολή της ποινής σε περίπτωση σύλληψης με τον νέο νόμο και θα οδηγούνται στις φυλακές.

«Η νέα απειλή», λοιπόν, που θρυμματίζει τις «πολιτισμικές παραδοχές», που διαταράσσει την κοινωνική σταθερότητα και μάλιστα σε μια περίοδο αναταραχών στο χώρο της εκπαίδευσης. Αυτή η «νέα απειλή» αντιλαμβανόμαστε ότι θα αντιμετωπιστεί με την δέουσα για την εξουσία σκληρότητα, που επιτάσσει η «σοβαρότητα» της κατάστασης. Χιλιάδες νέοι στάθηκαν την δεκαετία του '90 απέναντι σε κάθε εξουσία οικογενειακή, δικαστική, εκπαιδευτική, πολιτική ή αστυνομική χωρίς φόβο, και υπερασπίσθηκαν τα οδοφράγματα της ανθρωπινότητας: την απειθαρχία, την ανυποταξία και την άρνηση συμβιβασμού και διαλόγου.

Τίποτα λοιπόν δεν ξεκινάει από το πουθενά, καμία στιγμή δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Στα όποια γκέτο θέλουν να περιορίσουν τους νέους η σπίθα της εξέγερσης θα σιγοκαίει κάθε φορά όσο χρειάζεται για να γίνει για μια φορά ακόμα πυρκαγιά…

Συσπείρωση Αναρχικών