Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

E, ΛΟΙΠΟΝ, ΑΣ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΚΑΙ ΟΣΑ ΤΟ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ PDF Εκτύπωση E-mail


Για να επιβεβαιωθεί ακόμη μία φορά η πλαστότητα του εκβιασμού που προβάλλουν ότι αν δεν ψηφιστεί δεν θα υπάρξουν χρήματα.

Επειδή και μετά την ψήφιση δεν θα υπάρχουν χρήματα για τους σύγχρονους σκλάβους και θα συνεχίσουν να παίρνονται μέτρα εξαθλίωσης και εξανδραποδισμού.

Επειδή, η πτώχευση της πλειονότητας του ελλαδικού πληθυσμού είναι υπαρκτή εδώ και πολύ καιρό.

Επειδή είναι δεδομένο, πως οι «δανεισμοί» δεν σκοπεύουν να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων, αλλά διοχετεύονται για την ενίσχυση της κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης (στις τράπεζες, τους μεγαλέμπορους και μεγαλοεπιχειρηματίες, τους εφοπλιστές, και τους παραχαράκτες της ζωής) εντός και εκτός ελλαδικού χώρου.

Να ψηφιστεί, για να μην υπάρχουν αυταπάτες πως μέσα από τις εξουσιαστικές (κοινοβουλευτικές και μη) διαδικασίες θα μπορέσει να επιλυθεί οποιοδήποτε από τα προβλήματα που έχουν κατασκευάσει οι κρατιστές και οι συνοδοιπόροι τους.

Να ψηφιστεί, επειδή ούτως ή άλλως οι σχεδιασμοί των κυρίαρχων θα επιβληθούν, αφού δεν θα μπορέσουν να τους ανατρέψουν οι διάφορες παρδαλές κινητοποιήσεις. Κι αυτό το ξέρουν όλοι, «κινητοποιούμενοι» και μη. Ούτε μπορούν να ξεγελάσουν οι δήθεν παραιτήσεις μερικών βουλευτών, που είναι συνυπεύθυνοι για τα όσα έγιναν μέχρι τώρα. Άλλωστε, όσοι πασοκιστές και αν παραιτηθούν ή καταψηφίσουν, υπάρχουν οι «χρυσές εφεδρείες» του Μητσοτο-Μπακογιανέικου και βάλε, που θα σπεύσει να καλύψει τα κενά.

Να ψηφιστεί, για να πάψουν να μας τσαμπουνάνε για δήθεν πολιτική κρίση, όταν είναι ολοφάνερο πως με τη στήριξη των υπόλοιπων κομμάτων έγινε ο ανασχηματισμός και αφέθηκε ανοικτό το πεδίο για τα επόμενα βήματα. Οι πασοκικοί διαχειριστές απέδειξαν πως μπορούν να προχωρούν τα σχέδιά τους χωρίς να νοιάζονται για κανέναν και για τίποτε. Και μάλιστα επιβάλλοντας σκληρότερες συνθήκες επιβίωσης και άρα σκληρότερους όρους υποταγής.

Αλλά, και στην ελάχιστα πιθανή περίπτωση που δεν ψηφιστεί, μήπως δεν έχουν τρόπους να επιβάλλουν τα χειρότερα; Δεν έχουν δέσει με χίλιους δυο τρόπους τους ανθρώπους, ώστε οι κάθε είδους εκβιασμοί όχι μόνο να «πιάνουν» αλλά και να θεωρούνται αυτονόητοι;

Να ψηφιστεί, επειδή ο δρόμος που χρειάζεται να ακολουθήσουν οι άνθρωποι οφείλει να είναι απεξαρτημένος από τις εξουσιαστικές αυταπάτες για δήθεν καλύτερο μέλλον, αφού κάτι τέτοιο δεν θα μπορέσει να υπάρξει όσο θα υπάρχουν συνθήκες καταπίεσης κι εκμετάλλευσης κι όσο οι κυρίαρχοι ενώνουν τις δυνάμεις τους παγκόσμια. Σ’ αυτές τις συνθήκες, το καλύτερο μέλλον προετοιμάζεται από τους εξουσιαστές για τον εαυτό τους και για τους συνοδοιπόρους-συνεχιστές του αντιανθρώπινου έργου τους.

Να ψηφιστεί, για να τελειώνουμε με το παραμύθι των «ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων», που πλασάρουν τα κάθε είδους παπαγαλάκια. Γιατί τέτοια περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από το κίνημα των «αγανακτισμένων». Αυτός είναι ένας θίασος που θέλει να εκτονώσει την δυσαρέσκεια των λεγόμενων μεσαίων στρωμάτων του κοινωνικού χώρου και, επί πλέον, έχει αποδείξει πως είναι ταυτόχρονα μια ασπίδα προστασίας του κοινοβουλίου από ένα ενδεχόμενο ξέσπασμα οργής των ανθρώπων. Είναι οι ανεπίσημοι κρατικοί φρουροί που μαζί με τις δυνάμεις καταστολής αποτελούν την πλέον απρόσβλητη αλυσίδα προστασίας.

Όμως, μπροστά στην κοινωνική οργή, εάν και εφ’ όσον εκδηλωθεί δυναμικά και αποφασιστικά, θα αποδειχτούν ανίκανοι να υπερασπίσουν έστω και ένα από τα δημόσια και μη κτίρια που περιβάλλουν το κέντρο της Αθήνας και το χώρο της «κατάληψης» των «αγανακτισμένων». Επειδή η Βουλή δεν είναι το άπαν. Αρκεί να υπάρξει θέληση…

Να ψηφιστεί, επειδή στην αντίθετη περίπτωση, όπως μας λένε, θα μας γυρίσουν πίσω στη δραχμή, ότι θα κινδυνεύσει, η σταθερότητα της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης, αλλά και ευρύτερα. Έτσι, δεν θα έχουμε μνημόνια, μακροπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα, θα αποφύγουμε την επίσημη χρεωκοπία, ο κόσμος δεν θα στέκεται στις ουρές για ένα κομμάτι ψωμί και αυτό θα οφείλεται στο ότι οι «καλοί μας» εξουσιαστές θα παραιτηθούν από την μανία επιβολής και πλουτισμού.

Να ψηφιστεί, λοιπόν, το μεσοπρόθεσμο για να έρθει το βραχυπρόθεσμο και μετά το μακροπρόθεσμο. Αυτό άλλωστε είναι ξεκάθαρο. Όταν μιλούν για μεσοπρόθεσμο φορολογικό, δημοσιονομικό και δεν συμμαζεύεται, εννοούν σαφέστατα πως θα έρθουν κι άλλα.

Να ψηφιστεί, για να τελειώνουμε με το βασανιστήριο της σταγόνας, και τη διαρκή τρομοκράτηση που αδρανοποιεί και ταυτόχρονα εξουθενώνει τους ανθρώπους. Να αφήσουμε πίσω αυτή την κατάσταση που έχει γίνει ο δοσομετρητής της αποδοχής για τα όσα ετοιμάζονται. Να τελειώνουμε με αυτό το τέλμα που αποδιοργανώνει κάθε δυνατότητα δημιουργικής σκέψης, οργάνωσης, απόφασης και δράσης. Που αποπροσανατολίζει από βασικά θέματα, όπως το ότι μπορούμε χωρίς κράτος, ότι μπορούμε να παλέψουμε και να ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι, ότι μπορούμε να αρνηθούμε την πόλη-φυλακή, ότι μπορούμε να ζήσουμε βασισμένοι στα πλούτη της πρωτογενούς παραγωγής αγαθών που απλόχερα μας προσφέρουν τα γεννήματα της γης εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Όπως ζούσαν τόσα και τόσα χρόνια οι άνθρωποι.

Να ψηφιστεί, επειδή είναι δικό τους το πεπόνι και το μαχαίρι κι ας κάνουν ότι θέλουν μ’ αυτά. Ο κόσμος πρέπει να βρεθεί «αλλού». Να αποδεσμευτεί από τις εξουσιαστικές λογικές και τις κομπίνες της πολιτικής. Οι άνθρωποι πρέπει να το πάρουν απόφαση, πως δεν μπορούν να στηρίζονται σε φλούδες και φρούδες ελπίδες. Πως δεν μπορεί να επαναπαύονται στο βόλεμα της σκλαβιάς, που του έχουν επιβάλλει, πως πρέπει να βάλουν σε κίνηση την διεργασία για τη δημιουργία ενός διαφορετικού κόσμου που δεν θα έχει καμία σχέση με αυτόν που υπάρχει. Μια διεργασία, που θα είναι ταυτόχρονα μία μάχη καταστροφής αλλά και εγκατάλειψης αυτών που μας έχουν περιβάλλει με εξαναγκασμούς.

Και, στο κάτω-κάτω για να μην ψηφιστεί πρέπει να εκδηλωθεί η πραγματική οργή των ανθρώπων, (κι όχι, βέβαια, η ψεύτικη αγανάκτηση των μέχρι τώρα μικροβολεμένων), που θα κατορθώσει να ανατρέψει με βίαιο και καθοριστικό τρόπο την κατάσταση που υπάρχει, ανοίγοντας τους ορίζοντες, απ’ όπου θα μπορέσει να ανατείλει με πολύ μόχθο αλλά και ευχαρίστηση ο ήλιος της ελευθερίας.

Οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες δεν έχουν χαθεί. Είμαστε εδώ για να συζητήσουμε και να δράσουμε στη βάση τέτοιων δυνατοτήτων και στην κατεύθυνση αυτών των προοπτικών.

27 Ιουνίου 2011

Συσπείρωση Αναρχικών

 

 



Με την υποστήριξη του Joomla!. Valid XHTML and CSS.