{jfalternative}515|content|
There are no translations available.
{/jfalternative}

 

 

Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ 5Ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2015 PDF Print E-mail
Written by Administrator   
Saturday, 04 July 2015 01:15
NO TRANSLATION AVAILABLE

 

Η ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ «ΝΑΙ»,

Η ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ «ΟΧΙ»

ΚΑΙ Η ΟΡΓΟΥΕΛΙΑΝΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

 

«– Κι αν το κόμμα πει ότι δεν είναι τέσσερα, αλλά πέντε, τότε πόσα είναι;  – Τέσσερα.» (Τ. Όργουελ, 1984)

 

simaiaΠριν λίγες ημέρες και ενώ είχε ήδη εξαγγελθεί η διοργάνωση δημοψηφίσματος τονίζαμε:

«Αυτή η θλιβερή αριστεροδεξιά κομπανία, που εξαπάτησε την πλειονότητα των ψηφοφόρων της, αποφάσισε να τους καλέσει τώρα σε δημοψήφισμα όχι τόσο για να απορρίψουν μια από τις προτάσεις (την τελευταία) των τοκογλύφων, όσο για να κατοχυρώσουν τα εγκληματικά μέτρα που έχουν ήδη συμφωνήσει και πρόκειται να εφαρμόσουν μέσα στα πλαίσια των μνημονίων (τα οποία θα έσκιζαν μετά τις εκλογές). Όταν ζητούν μέσα από ένα αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα, να απορριφθεί μια πρόταση, ενώ δεν προσδιορίζουν ποια ρότα θα ακολουθήσουν έπειτα, τότε εύκολα κατανοεί και ο πλέον αδαής ότι έχουμε μια συνέχεια της «δημιουργικής ασάφειας» του αρλεκίνου που παριστάνει τον υπουργό οικονομικών. Αυτή η «δημιουργική ασάφεια» που έδωσε την ευχέρεια στο να αλωνίζουν τα συνεταιράκια και να ανεβάζουν σε ακόμα περισσότερα δισεκατομμύρια τα μέτρα, έρχεται τώρα να χρησιμοποιηθεί εις βάρος όχι μόνο όσων τυχόν πάνε να ψηφίσουν αλλά και εις βάρος και εκείνων που δεν θα συμμετάσχουν» (Κόλπο ντε φάβα, anarchy press gr).

Όταν δυστυχώς το οργανωμένο καθεστωτικό ψεύδος, όταν η συστηματική κυβερνητική προπαγάνδα είναι εύκολο να αποδομηθεί και παρ’ όλα αυτά, οι εμπνευστές της όχι μόνο δεν πτοούνται, αλλά συνεχίζουν ακάθεκτοι, τότε το γεγονός αυτό σημαίνει απλά ότι είναι θιασώτες του πιο στυγνού ολοκληρωτισμού. Σημαίνει ακόμη ότι στοχεύουν στην πλήρη αποχαύνωση, στην πλήρη παράδοση σημαντικών τμημάτων του πληθυσμού, στην πλήρη κοινωνική αποδιοργάνωση, στην ολοκληρωτική υποδούλωσή τους. Σημαίνει, τέλος, ότι δεν συνεχίζουν μόνο το έργο των προκατόχων τους, αλλά έρχονται να βάλουν την οριστική ταφόπλακα στις κοινωνικές αντιστάσεις.

Οι καθεστωτικοί κήρυκες εσάλπισαν:

«Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: Δεν εγκρίνεται/ΟΧΙ
Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: Εγκρίνεται/ΝΑΙ ...».

Ο «κυρίαρχος λαός», μας λένε, καλείται να αποφασίσει· έχει στα χέρια του την τύχη του, την δυνατότητα να πει ΟΧΙ, να ενισχύσει την «διαπραγμάτευση»· να αποθεώσει την αμεσοδημοκρατία, όπως αρέσκονται να προβάλλουν τα κινηματικά τους κολλητήρια, συναγωνιζόμενα φιλότιμα –είναι αλήθεια– στον διαγωνισμό ψεύδους, εξαπάτησης και χειραγώγησης. Ο ελέφαντας βαπτίζεται μυρμήγκι. Η ουσιαστική και συνολική παραίτηση βάζει την λεοντή της αγωνιστικότητας, της αντίστασης, της προοπτικής!!!

Τί υποστήριζε, όμως, πριν από μερικά χρόνια σε παρόμοια πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου, ο μέγας ηγέτης του αντιμνημονιακού μπλοκ (συριζα, ανελ, χρυσή αυγή) Αλέξιος Τσίπρας και συγκεκριμένα περί δημοψηφισματικών τρυκ; Θαυμάστε τον:

«Γνωρίζετε καλύτερα από εμένα ότι αν επιχειρήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να θέσει τέτοια διλλήματα, η πραγματική και όχι η υποθετική πτώχευση θα επισυμβεί πολύ πριν φτάσουμε στην κάλπη. Μόνο και μόνο με την πιθανότητα να τεθεί αυτό το δίλλημα και να πάρει απάντηση αρνητική. Άρα, αν είναι έτσι όπως τα λέτε, τότε πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη ζαριά όχι για τον πρωθυπουργό, αλλά για τη χώρα. Αν πρόκειται για μια απόπειρα οχυρωματικών έργων και ανασυγκρότησης του μπλοκ του μνημονίου, τότε ούτως ή άλλως έχει κοντά ποδάρια. Αν πρόκειται για μια προσπάθεια φυγής χωρίς την άστατη πρόσκρουση στην εκλογική διαδικασία του ίδιου του πρωθυπουργού, τότε δεν αφορά τη χώρα. Αφορά τον ίδιο και καλύτερο θα ήταν για όλους μας να το προγραμματίσει αυτό με τον πιο οργανωμένο τρόπο. Να παραιτηθεί και να οδηγηθεί η χώρα στη λαϊκή ετυμηγορία».

Ακριβώς το ίδιο επιχειρείται και τώρα; Όχι. Επιχειρείται κάτι χειρότερο. Η οριστική ενοποίηση της ψευδοαντίθεσης μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών, καθώς βαδίζουν όλοι μαζί, χέρι-χέρι προς την τελική ευθεία. Αυτό είναι που πραγματικά εξελίσσεται και μάλιστα στ’ όνομα της διαφάνειας, της ενημέρωσης, και του σεβασμού της λαϊκής ετυμηγορίας. Το δημοψήφισμα είναι τα «οχυρωματικά έργα» που δεν αποφασίστηκε να κατασκευαστούν τότε γιατί δεν ήταν απαραίτητο. Οι υποστηρικτές του ΝΑΙ, δουλεύουν για την υπόθεση του ΟΧΙ και το αντίθετο. Ο εγκλωβισμός και η παγίδευση όσων συμμετέχουν μοιάζει αναπόδραστη.

«Το Δημοψήφισμα προτείνεται από το Υπουργικό Συμβούλιο προκειμένου ο ελληνικός λαός, αφού ενημερωθεί αναλυτικά για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων που διαρκούν από την 20/02/2015 έως σήμερα εντατικά σε όλα τα θεσμικά επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, να πάρει θέση για το περιεχόμενο της πρότασης των ως άνω τριών θεσμών και να εξουσιοδοτήσει την Κυβέρνησή του στους περαιτέρω χειρισμούς της κρίσιμης εθνικής υπόθεσης. Κατά συνέπεια, το Δημοψήφισμα εντάσσεται στην διαδικασία της διαπραγμάτευσης για τη σύναψη της συμφωνίας και ο λαός καλείται από την Κυβέρνηση να έχει τον πρώτο λόγο για τη συμφωνία αυτή».

Αυτά που αναφέρονται στην συγκεκριμένη δεύτερη παράγραφο της απόφασης της Βουλής για το δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής, όπως δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (62Α/28.6.2015), με την υπογραφή της προέδρου της Βουλής δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για την πραγματικότητα.

Η σκέψη, όμως πρέπει να γίνει χυλός, όλοι να καθηλωθούν με το βλέμμα κενό ατενίζοντας τις γιγαντοοθόνες της καθεστωτικής προπαγάνδας.

«…ο σκοπός της Νέας Ομιλίας είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης. Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δεν θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς…», (Τ. Όργουελ, 1984).

Προτού λαλήσουν τρεις κοκκόροι ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παραπολιτικά 90,1» δηλώνει μεταξύ άλλων:

«Έως την Δευτέρα δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα στα ΑΤΜ. Αυτή η εβδομάδα είναι προβληματική, αλλά είναι μια επένδυση σε μια βιώσιμη συμφωνία. Θα μπορεί το κράτος να πληρώσει συντάξεις και μισθούς στο τέλος του μήνα γιατί την Δευτέρα θα έχουμε συμφωνία με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι τα έσοδα δεν έχουν καταρρεύσει όσο περιμέναμε. Το πρόβλημα είναι το χάρτινο χρήμα», ενώ δεν διστάζει να προσθέσει, «Το γεγονός είναι ότι αυτή την εβδομάδα είχαμε καλύτερες προτάσεις από αυτές που είχαμε παλιά. Μας έκλεισαν τις τράπεζες, αλλά από εκείνη την στιγμή μάς ήρθαν μια σειρά από προτάσεις εμπιστευτικά και μια από αυτές θα μπορούσαμε να την είχαμε προσυπογράψει αλλά περιμένουμε την ετυμηγορία του λαού», πρόσθεσε.

Τί ομολογεί; Απλά πράγματα. Αφού δεν ήταν δυνατόν να «περάσει» με άλλον τρόπο η συμφωνία, που θα έχουμε την Δευτέρα, επιλέχθηκε η τεχνική του δημοψηφίσματος και ενώ «ο ελληνικός λαός» υποτίθεται ότι θα «ενημερώνεται αναλυτικά», με απίστευτο θράσος ομολογεί επί πλέον ότι «κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας είχαμε ιδιωτικές συζητήσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και μας κατέθεσαν προτάσεις».

Το ερώτημα, λοιπόν, του ψευτοδιλήμματος δεν είναι να αποφασίσει ο λαός με ένα ΝΑΙ ή με ένα ΟΧΙ στην συγκεκριμένη πρόταση των δανειστών, που όχι μόνο δεν ισχύει, όπως οι ίδιοι οι διοργανωτές τους παραδέχονται, αφού με την συναίνεση τους έχει «ξεπεραστεί» και το τελικό «πακέτο» θα είναι τρισχειρότερο, αλλά να το ευλογήσει.

Σαν απόλυτα υποχείρια εκτελούν την μεθόδευση επιβολής ενός νέου Προγράμματος ανοίγοντας ακόμη περισσότερο τις πόρτες προς την κόλαση για εκατομμύρια ανθρώπους, που δεν κατοικούν μόνο στον ελλαδικό χώρο.

Είναι περιττό πιστεύουμε να αναφερθούμε στο περιβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, που θα ανακούφιζε, σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες έναν λεηλατημένο κοινωνικό χώρο, είναι περιττό να θυμίσουμε το μνημόνιο των 8 και πλέον δις και την τυπική και ουσιαστική αναγνώριση του χρέους. Όλα αυτά μοιάζουν με μια φανταστική «ρόδινη» πλευρά των πραγμάτων, που απλά εισήγαγαν στον ζόφο της πραγματικότητας στην οποία μας οδηγούν.

Ή μήπως η πρόταση 47+8 σελίδων του Συριζα δεν αποτελούσε καραμπινάτο μνημόνιο σύμφωνα μάλιστα και με προβεβλημένα στελέχη του, όπως αντιπρόεδρος της βουλής Α. Μητρόπουλος, ο οποίος ρητά και κατηγορηματικά συμμετέχοντας φυσικά στην «αντιφατική» κυβερνητική προπαγάνδα προέτρεπε να ετοιμάσουν τον λαό για την εφαρμογή του νέου μνημονίου, που το μέγεθος του και οι όροι επιβολής του θα παρουσιάζονταν σε συνθήκες σοκ και δέους, αλλά και αγωνιστικής κινητοποίησης υπέρ ενός οργουελιανού ΟΧΙ.

Ένα μικρό δείγμα της «διαφοράς» των αριστεροκαμμένων μνημονιακών προτάσεων το έχουμε πάρει ήδη και πάντα ως αποτέλεσμα της «σκληρής διαπραγμάτευσης», αφού όπως παραδέχονται:

«Οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012 βελτίωσαν εν μέρει τη σταθερότητα του συνολικού συνταξιοδοτικού συστήματος, το οποίο προηγουμένως ήταν αποσπασματικό και δαπανηρό και μετέφερε βάρη αστάθειας στις μελλοντικές γενιές. Όμως παραπέρα, απαιτούνται πολύ περισσότερα φιλόδοξα και θαρραλέα βήματα για να συμπληρωθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις του συστήματος, που προκλήθηκαν από μια οικονομική κρίση όπου οι εισφορές μειώθηκαν λόγω της υψηλής ανεργίας, ενώ δημιουργήθηκαν πιέσεις στις δαπάνες καθώς πολλοί πολίτες επέλεξαν να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα. Για ν’ αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα, οι αρχές δεσμεύονται να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις σε δυο φάσεις.

Για να συμπληρωθεί το πακέτο, οι αρχές θα περάσουν στη δεύτερη φάση περαιτέρω νομοθετικές μεταρρυθμίσεις με στόχο να εγκαθιδρύσουν τον Οκτώβρη του 2015 έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των εισφορών και των παροχών στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότησης και της ενοποίησης των ξεχωριστών ταμείων. Στο σχεδιασμό αυτών των μεταρρυθμίσεων, η κυβέρνηση θα εξασφαλίσει ότι το βάρος της προσαρμογής θα είναι δίκαιο ώστε να εξασφαλίσει ότι θα προστατευθούν τα πιο ευπαθή νοικοκυριά, ενώ θα αποφευχθούν αδικαιολόγητα βάρη στις μελλοντικές γενιές και ότι θα υπάρχει ένας καθαρός δεσμός ανάμεσα στις εισφορές και τις παροχές, έτσι που να ενθαρρύνεται η δηλωμένη εργασία και μακρύτεροι εργασιακοί βίοι. Γι’ αυτό το σκοπό, οι αρχές σχεδιάζοντας με βάση μια αναλογιστική μελέτη και σε συνεργασία με την Ομάδα Εργασίας Γήρανσης της ΕΕ, θα νομοθετήσουν: (i) ειδικά σχέδια και παραμετρικές βελτιώσεις για να εγκαθιδρύσουν ένα στενό δεσμό ανάμεσα στις εισφορές και τις παροχές, (ii) επέκταση και εκσυγχρονισμό της βάσης εισφορών και παροχών για όλους τους αυτοαπασχολούμενους… (iii) αναθεώρηση και εκλογίκευση όλων των διαφορετικών συστημάτων βασικών, εγγυημένων εισφορών… Αυτά θα γίνουν μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και με πλήρη συμφωνία των θεσμών».

 

Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν…

Τα κινηματικά κολλητήρια του Συριζα, όπως είπαμε, προπαγανδίζοντας την συμμετοχή στο δημοψήφισμα και την παροχή ψήφου στο ΟΧΙ, ισχυρίζονται ότι με αυτόν τον τρόπο αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι, απορρίπτοντας τα μέτρα των δανειστών ως χειρότερα, ή ότι συμμετέχοντας μετατρέπουμε το ΟΧΙ σε «ταξικό».

Άλλοι μέσα σε ένα πραγματικό ντελίριο προπαγάνδας ομνύουν στο ΟΧΙ, καθώς εντοπίζουν να εξελίσσεται με το δημοψήφισμα μια «κοινωνικοποίηση του Συριζα», προτάσσουν επίσης το ΟΧΙ, επειδή –άκουσον, άκουσον!– θα δώσει την δυνατότητα στον Συριζα να περάσει μεν το «δικό του μνημόνιο», που όμως τέλος πάντων δεν θα είναι σαν εκείνο των «ξένων» ή ότι θα επέλθει το «χάος στην αστικοδημοκρατία», αφού κλείνοντας πονηρά το μάτι σε ορισμένους αμφιταλαντευόμενους «μπορεί και μέσα στο χάος να βγούμε από την ΕΕ και το ευρώ».

Το ψεύδος τους, θα το ξαναπούμε, είναι απροκάλυπτο όλων –μηδενός εξαιρουμένου– όσων αλιεύουν κινηματικούς ψήφους για το ΟΧΙ, όλων όσων ισχυρίζονται τα περί έστω βελτίωσης των συνθηκών κοινωνικής διαπραγμάτευσης. Έτσι η εθελοδουλεία βαπτίζεται συμμετοχή, συναπόφαση, επαναστατική πράξη, όξυνση των αστικών αντιπαραθέσεων!!! Φθάνουν μάλιστα στο σημείο να καλούν για συμμετοχή σε έναν «πόλεμο» στο πλευρό του Συριζα και να αποκαλούν, όσους θα απόσχουν φιλειρηνιστές.

Δεν είναι τυχαίο όλο αυτό το χρονικό διάστημα της καθεστωτικής διαχείρισης των Συριζα-ανελ, ότι εξαφανίστηκε με ιδιαίτερη επιμέλεια από κάθε επικοινωνιακή ατζέντα, συγκυβέρνησης και αντιπολίτευσης η οποιαδήποτε νύξη, αναφορά, εικόνα, σχόλιο, υπενθύμιση των σκληρών κοινωνικών συγκρούσεων που προηγούνταν από την επιβολή των προηγούμενων μνημονίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προ ολίγων ημερών τέταρτη επέτειος των κινητοποιήσεων στο Σύνταγμα στις 28ης και 29ης Ιουνίου 2011, όταν η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου σημαδεύτηκε από σφοδρές οδομαχίες και την απίστευτη σκληρότητα των κατασταλτικών μηχανισμών. Όλοι φρόντισαν να «ξεχαστούν», να αποσιωπηθούν τα γεγονότα εκείνων των ημερών, προφανώς με το αζημίωτο…

 

«Καραμανλής ή τανκς»…

Οι τελευταίες δηλώσεις του υπουργού Άμυνας Καμμένου και οι διαβεβαιώσεις του ότι ο στρατός διασφαλίζει και το εσωτερικό της χώρας, εάν είχαν γίνει από ένα υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης θα είχαν ξεσηκώσει θύελλα αριστερόστροφων δημοκρατικών αντιδράσεων. Τώρα όμως φαίνεται τα πράγματα είναι διαφορετικά.

«Γιατί να φύγει ο Τσίπρας αν ο λαός ψηφίσει "ναι";», αναρωτήθηκε ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Μητρόπουλος, αφού όπως εξήγησε «ο Τσίπρας πρέπει να μείνει ακόμα και στο «ναι» για να γίνει ασπίδα προκειμένου να μην εφαρμοστεί το σκληρό πακέτο», καταλήγοντας ότι «εκεί είναι πιο χρήσιμος ο Τσίπρας» σε συνέντευξη του το πρωί της Πέμπτης.

Εδώ κατ’ αρχήν η πριμοδότηση του ΝΑΙ, είναι ξεκάθαρη, αφού ο βουλευτής του Συριζα και αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου δηλώνει ευθαρσώς ότι ο Τσίπρας είναι ο καταλληλότερος να υπηρετήσει και το ΝΑΙ, να εγγυηθεί την δρομολόγηση επίτευξης της συμφωνίας είτε έτσι είτε αλλιώς. Μπορεί να φαντάζει ότι η δήλωση του βρίσκεται έτη φωτός από τοποθετήσεις άλλων κυβερνητικών στελεχών, που δηλώνουν δήθεν κατηγορηματικά ότι στην περίπτωση του ΝΑΙ δεν θα λερώσουν τα χέρια τους με αίμα (sic!!!), αλλά στην πραγματικότητα, απ’ ότι φαίνεται, και αυτές αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Δεν είναι όμως αυτός ο μοναδικός στόχος.

Ο λόγος βέβαια και στην μια και στην άλλη περίπτωση (των δηλώσεων Καμμένου και Μητρόπουλου) γίνεται για τις συνθήκες «μετάβασης» για τον τρόπο, που θα επιβληθεί η συνέχεια.

Και για να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα.

Η απειλή τυχόν «ανώμαλης» προσέγγισης χωρίς να υπονοείται καθαρά ποιον αφορά, δείχνει αν μη τι άλλο το σκληρό πρόσωπο, που θα δείξουν στο εσωτερικό, όποιοι και αν διαχειριστούν την συνέχεια, που συμπεριλαμβάνει την εκδοχής χρησιμοποίησης ενός «διπλού» νομίσματος, γεγονός που είναι σφόδρα ενδεχόμενα να προκαλέσει αναταράξεις στον κοινωνικό χώρο.

Οι ύαινες ακονίζουν ήδη τα νύχια τους εγχώριες και μη.

Το «πείραμα» είναι ήδη σε προχωρημένη εξέλιξη και οι κυβερνώντες φαίνονται συνεπείς σε μια και μόνη τους υπόσχεση: δάκρυα και αίμα για τους εξουσιαζόμενους…

 

Κορώνα κερδίζω, γράμματα χάνεις! (Από το θέατρο σκιών του Ε. Σπαθάρη)

Δεν θα επεκταθούμε!

Στο δημοψήφισμα αυτό, το ζητούμενο είναι η υφαρπαγή της συγκατάθεσης του κόσμου. Το κάλεσμα για ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ γίνεται μέσα σε συνθήκες πανικού, ασάφειας, σύγχυσης, ψεμμάτων, άγνοιας, και παραπληροφόρησης εκ μέρους των πολιτικών και των ΜΜΕ, όπου οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές παροτρύνουν οπαδούς και ψηφοφόρους να ψηφίσουν ένα από τα δύο μόρια.

Το ΟΧΙ ξεκίνησε σαν άρνηση της πρότασης των συνεταίρων, ενώ το ΝΑΙ είναι η φορτωμένο με τα μέτρα των 8 δισεκατομμυρίων, που έχει αποδεχθεί η αριστεροδεξιά διακυβέρνηση, κατά την διάρκεια των τετράμηνων συζητήσεων με τους δανειστές-τοκογλύφους.

Είχαμε, ως εκ τούτου, δύο προτάσεις που αποδέχθηκαν και οι δύο πλευρές με την μία –αυτήν που υπόκειται στην διαδικασία του ΟΧΙ– να διαφέρει της άλλης σε ορισμένα σημεία που δεν ξεπερνούν το 5-7% του όλου πακέτου συμφωνίας που επρόκειτο να ολοκληρωθεί. Η πρόταση των συνεταίρων, που δέχεται τα πυρά του ΟΧΙ, μετά την ανακοίνωση διενέργειας δημοψηφίσματος –το οποίο οι αρκετοί συνεταίροι γνώριζαν ήδη– επανήλθε ελαφρώς τροποποιημένη και έγινε αποδεκτή από το Καμμενο-Τσιπραίικο. Επί πλέον, ζητήθηκε δάνειο από τους «θεσμούς» που ανέρχεται στα 29,1 δισεκατομμύρια, δηλαδή αίτημα για τρίτο μνημόνιο. Επομένως, το ΟΧΙ που τέθηκε σε ψηφοφορία έχει γίνει αποδεκτό, από την συγκυβέρνηση, πριν το δημοψήφισμα!

Το ίδιο το δημοψήφισμα πάσχει τόσο σε σχέση με τους κανόνες των εξουσιαστών όσο και για τον εκβιαστικό-πιεστικό χρονικά τρόπο με τον οποίο τέθηκε στον κόσμο. Κι όμως! Όλοι οι κομματικοί μηχανισμοί το αποδέχτηκαν και καλούν για συμμετοχή σ’ αυτό (ακόμη και το ΚΚΕ που προσπαθεί να κερδοσκοπήσει πολιτικά καρπωνόμενο τα άκυρα). Καλούν, σε συμμετοχή στη ψηφοφορία για ΝΑΙ ή ΟΧΙ παρ’ ότι δεν υπάρχουν δύο προτάσεις αλλά ΜΙΑ, η οποία, μάλιστα, έχει γίνει αποδεκτή και από τις δύο πλευρές!

Το συμπέρασμα είναι πως πρόκειται για ένα δημοψήφισμα σκοπιμοτήτων, όπου οι εκπρόσωποι των συναγωνιζόμενων μερίδων της κυριαρχίας ωθούν το πλήθος των ψηφοφόρων να συμμετάσχει σε μία διαδικασία, όπου θα εγκριθεί η περαιτέρω υποταγή και εξαθλίωση του, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων θα την φέρει σε πέρας..

Γνωρίζουν πως σ’ αυτή την παρωδία η μόνη ορθή και αξιοπρεπής στάση είναι η ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο δημοψήφισμα. Πώς όμως θα έκαναν κάτι τέτοιο αυτοί που επί 5 ολόκληρα χρόνια αβαντάρουν ο ένας τον άλλον προχωρώντας τούς σχεδιασμούς των ευρωπαίων συνεταίρων και σπρώχνοντας στην εξαθλίωση, την ταπείνωση και την αυτοκτονία εκατομμύρια ανθρώπων;

Αυτοί ζητούν έγκριση, ενώ η ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, αν μάλιστα φτάσει στο 60%, επιστρέφει με περηφάνεια και αξιοπρέπεια την πρόταση ολοκληρωτικής υποδούλωσης, αφού με αυτό το ποσοστό το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΚΥΡΟ!

ΑΣ ΕΠΙΣΤΡΑΦΕΙ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ Η ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

 

ΑΣ ΓΙΝΕΙ Η ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΜΙΑ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ

 

ΑΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΡΩΣΕΙ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

 

Αθήνα 3-6-2015

Συσπείρωση Αναρχικών

Last Updated on Saturday, 04 July 2015 01:46
 



Powered by Joomla!. Valid XHTML and CSS.