Το κείμενο αυτό είναι ένα ενδεικτικό χρονικό από σφαγές που πραγματοποίησε το Ισραηλινό κράτος κατά Παλαιστινίων και Λιβανέζων, σε προσφυγικούς καταυλισμούς και πόλεις κατά τη διάρκεια των ετών 1948-1999.

• Το 1948 έγινε σφαγή στο Salha με 105 νεκρούς. Αφού με τη βία έβαλαν τους κατοίκους του χωριού στο τζαμί, οι δυνάμεις κατοχής τούς διέταξαν να γυρίσουν και ν’ αντικρίσουν τον τοίχο. Άρχισαν να τους πυροβολούν. Οι τοίχοι βάφτηκαν με αίμα.

• Στις 17/10/1949 εξοντώνονται 90 άνθρωποι στο συνοριακό χωριό Houla. Πρόκειται για μία από τις πολλές σφαγές που έγιναν σε χωριά του Λιβάνου. Το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί μια εκδήλωση απύθμενου μίσους εναντίον των ανθρώπων του Houla επειδή υποδέχτηκαν Παλαιστίνιους πρόσφυγες.

Tα γεγονότα της 31/10/1948 είναι ακόμη νωπά στις μνήμες όσων επέζησαν και είδαν τις επιπτώσεις τους.

Σε μια συνέντευξη τύπου στη Βηρυτό, η Συμμαχία για την Ανάπτυξη του χωριού Houla παρουσίασε ένα νέο βιβλίο με τις βιογραφίες των εβραίων στρατιωτών που συμμετείχαν στη σφαγή Λιβανέζων και όσων επέζησαν. Ο επικεφαλής της Συμμαχίας, Δόκτορας Α.Hijazi είπε πως η έκδοση αυτή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν «ξύπνημα των συνειδήσεων».

Παραθέτουμε απόσπασμα:

«Το χωριό Houla βρίσκεται στο Νότιο Λίβανο, λίγα μόλις χιλιόμετρα απ’ τα σύνορα με το Ισραήλ. Όταν Άραβες εθελοντές συγκεντρώθηκαν για να απελευθερώσουν τη Παλαιστίνη από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, έστησαν εκεί το αρχηγείο τους, αντιμετωπίζοντας με επιτυχία επιθέσεις σε χωριά του Λιβάνου. Ξαφνικά όμως οι αγωνιστές υποχώρησαν στις 26 Οκτώβρη του 1948.

Οι ισραηλινοί στρατιώτες επιτέθηκαν στη πόλη για να εκδικηθούν για τη υποστήριξη που παρείχαν οι κάτοικοι στους Άραβες. Στις 31 Οκτώβρη, ισραηλινοί στρατιώτες ντυμένοι με παραδοσιακές αραβικές στολές μπήκαν στο χωριό. Οι κάτοικοι, θεωρώντας ότι επρόκειτο για άραβες εθελοντές, άρχισαν να ζητωκραυγάζουν. Πόσο λάθος έκαναν! Οι στρατιώτες περικύκλωσαν 85 κατοίκους, τους αιχμαλώτισαν και άνοιξαν πυρ σκοτώνοντάς τους όλους, εκτός από τρεις. Αυτό, όμως, δεν τους ήταν αρκετό. Ανατίναξαν τα σπίτια μέσα στα οποία υπήρχαν οι νεκροί και λεηλάτησαν περιουσίες. Οι τρεις επιζώντες, από τους οποίους μόνο ο ένας βρίσκεται ακόμη στη ζωή, μαζί με άλλους κατοίκους της πόλης διέφυγαν στη Βηρυτό. Μετά την ανακωχή μεταξύ Λίβανου και Ισραήλ το 1949, οι κάτοικοι επέστρεψαν, για να βρουν συντρίμμια και καμένη γη. Το χωριό εξακολουθούσε να βρίσκεται υπό την ισραηλινή κατοχή. Μόνο 1200 από τους 12000 κατοίκους παραμένουν εκεί».

• Το 1975 στο Aitharoun, σφαγιάστηκαν 9 άτομα και 23 τραυματίστηκαν. Η «επιχείρηση» ξεκίνησε με παγιδευμένο εκρηκτικό μηχανισμό. Έπειτα συνέλαβαν τρεις αδερφούς, τους σκότωσαν και πέταξαν τα σώματά τους στο δρόμο.

• Στις 15 Οκτώβρη του 1975 έγινε σφαγή στο Kawnin με 16 νεκρούς. Ένα τανκ πέρασε πάνω από ένα όχημα με 16 επιβάτες, οι οποίοι βέβαια βρήκαν όλοι τραγικό θάνατο.

• Στις 16 Οκτώβρη του 1976, στο Hanin υπήρξαν 20 νεκροί, μετά από δίμηνη πολιορκία, όπου οι δυνάμεις κατοχής άνοιξαν πυρ βυθίζοντας το χωρίο σε λουτρό αίματος.

• Στις 21 Οκτωβρίου του 1976, στο Bint Jbeil, υπήρξαν 23 νεκροί και 30 τραυματίες όταν βόμβες έπεσαν στην κεντρική αγορά.

• Τον Μάρτη του 1978, στο Khiam, μακελειό με 100 νεκρούς, μετά από βομβαρδισμό, όταν οι δυνάμεις κατοχής εισέβαλλαν στη πόλη σκοτώνοντας αδιακρίτως. Έφυγαν μόνο όταν κατέστρεψαν εντελώς τη πόλη.

• Στις 15 Μαρτίου του 1978, υπήρξαν 26 νεκροί και 20 τραυματίες, στο Ouzahi, από τις δυνάμεις της Ισραηλινής κατοχής, βομβαρδίστηκαν κατοικημένες περιοχές.

• Στις 17 Μαρτίου του 1978, στο Abbasieh, κατά την Ισραηλιτική κατοχή, βομβαρδίστηκε το τζαμί της πόλης. 80 οι νεκροί, κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι που χρησιμοποιούσαν το τζαμί σαν καταφύγιο. Την ίδια μέρα, στο Adloun, έγινε σφαγή με 17 νεκρούς, όταν δύο οχήματα που κατευθύνονταν προς τη Βηρυτό δέχτηκαν τα πυρά των Ισραηλινών. Μόνο ένας επιβάτης γλίτωσε.

• Στις 4 Απριλίου του 1981, στο Saida, έγινε μακελειό με 20 νεκρούς και 30 τραυματίες, όταν βομβαρδίστηκαν κατοικημένες περιοχές.

• Στις 17 Ιουλίου του 1981, έγινε σφαγή με 150 νεκρούς και 600 τραυματίες όταν βομβαρδιστικά εξαπολύσανε επίθεση σε πολλές περιοχές της Βηρυτού, Ouzai, Ramlet Al Baida, Fakhani, Chatila. Πολυβολισμοί και βομβαρδισμοί σε πολυπληθείς καταυλισμούς προσφύγων καθώς και στην περιοχή του αραβικού Πανεπιστημίου είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο πολλών ανθρώπων.

•1982. Στους Παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς των περιοχών Sabra και Shatela σφαγιάζονται από το Ισραηλινό κράτος τουλάχιστον τρεισήμισι χιλιάδες (3.500) άνθρωποι, υπό την επίβλεψη και το γενικό πρόσταγμα του Αριέλ Σαρόν.

•Στις 27 Μαρτίου του 1984, σκοτώθηκαν 7 άνθρωποι και άλλοι 10 τραυματίσθηκαν, στο Jibsheet, όταν τανκ και ελικόπτερα άνοιξαν πυρ σε συγκεντρωμένο πλήθος.

• Στις 19 Σεπτέμβρη του 1984, στο Sohmor, δολοφονήθηκαν 13 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 12, όταν τανκ εισέβαλλαν στη πόλη και αφού διέταξαν τους κατοίκους να μπουν στο τζαμί, τους σκότωσαν.

• Στο Seer Al Garbiah, στις 23 Φεβρουαρίου του 1985, σφαγιάστηκαν 7 άνθρωποι, όταν καταιγισμός πυρών έπληξε ένα κτίριο στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο άμαχοι.

• Στο Maaraka, στις 5 Μαρτίου του 1985, έγινε μακελειό με 15 νεκρούς όταν οι δυνάμεις κατοχής έβαλαν εκρηκτικό μηχανισμό σε κτίριο.

• Στο Zrariah, στις 11 Μαρτίου του 1985, νέα σφαγή με 22 νεκρούς όταν μετά από βομβαρδισμό, οι δυνάμεις κατοχής με 100 οχήματα άνοιξαν πυρ αδιακρίτως, σκοτώνοντας πολλά γυναικόπαιδα.

•  Στο Homeen Al-Tahta, στις 21 Μαρτίου του 1985, μακελεύουν 20 ανθρώπους. Μετά από επίθεση με 140 οχήματα κατά του χωριού, οι δυνάμεις κατοχής μάζεψαν τους κατοίκους στο σχολείο του χωριού και στη συνέχεια το κατέστρεψαν με τους ανθρώπους μέσα.

• Στις 30 Μαρτίου του 1985, στη Jibaa, υπήρξαν 5 νεκροί και 5 τραυματίες, κατά από πολιορκία της πόλης. Όταν κάποιοι κάτοικοι προσπάθησαν να φύγουν, οι Ισραηλινοί άνοιξαν πυρ εναντίον τους.

• Στις 13 Απριλίου του 1985, στη Yohmor, έγινε σφαγή με 10 νεκρούς, όταν δυνάμεις κατοχής σε συμβατικά αυτοκίνητα, άνοιξαν πυρ στα παράθυρα σπιτιών. Έτσι χάθηκε μια εξαμελής οικογένεια.

• Στις 17 Αυγούστου του 1986, στο Tiri, έγινε μακελειό με 4 νεκρούς και 79 τραυματίες, όταν άρχισαν επιθέσεις σε πολίτες από τις δυνάμεις κατοχής, που έκοβαν αυτιά και χέρια πολιτών κατά βούληση.

• Στον παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό Al-Naher Al-Bared, στις 11 Δεκέμβρη του 1986, έγινε επιδρομή από τα βομβαρδιστικά των Ισραηλινών με αποτέλεσμα 20 νεκρούς και 22 τραυματίες.

• Στον παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό Ain Al-Hillwee, στις 5 Σεπτέμβρη του 1987, έγιναν διαδοχικές επιδρομές από βομβαρδιστικά με 31 νεκρούς και 41 τραυματίες. Όταν οι κάτοικοι προσπάθησαν να μαζέψουν τους νεκρούς τους ακολούθησαν νέοι βομβαρδισμοί με άλλους 34 νεκρούς.

•  Στο Siddiqine, στις 25 Ιουλίου του 1990, βομβαρδίζεται ένα σπίτι. Σκοτώνονται 3 άνθρωποι. Ανάμεσά τους κι ένα παιδάκι 4 χρόνων.

• Στη Nabatiyeh, στις 21 Μάρτη 1994, σχολικό λεωφορείο γεμάτο από παιδιά πλήττεται από ισραηλινούς. Σκοτώνονται 4 και τραυματίζονται 10 παιδιά.

• Στις 15 Απρίλη του 1994, στην Aramta, υπήρξαν 2 νεκροί και 6 τραυματίες, όταν ένοπλοι περικύκλωσαν την πόλη, διέταξαν τους κατοίκους να συγκεντρωθούν στη κεντρική πλατεία και στην συνέχεια πραγματοποίησαν μια εξοντωτική επιδρομή. Όσους συγκέντρωσαν τους μετέφεραν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στη συνέχεια σκότωσαν όποιον βρήκαν μπροστά τους στη πόλη.

• Στη Sohmor, στις 12 Απρίλη 1996. Το ισραηλινό πυροβολικό πλήττει ένα αυτοκίνητο με 8 επιβάτες σκοτώνοντάς τους.

• Στις 13 Απρίλη 1996, ένα ελικόπτερο Απάτσι, κτυπά στην Mansouri ένα ασθενοφόρο που μεταφέρει παιδιά. Σκοτώθηκαν 6 και τραυματίστηκαν 7.

• Στην πόλη Nabatiyeh, στις 18 Απρίλη 1996, ισραηλινά αεροπλάνα κτυπούν με ρουκέτα ένα σπίτι καταστρέφοντάς το και σκοτώνουν 9 ανθρώπους, ενώ τραυματίζουν άλλους 7.

• Στις 24 Ιούνη 1999, το ισραηλινό πυροβολικό καταστρέφει ένα κτίριο στη Βηρυτό. Σκοτώνονται 8 και τραυματίζονται 84 άνθρωποι. 

Σε συνέντευξή τους στο περιοδικό «kolhaer», πέντε Ισραηλινοί στρατιώτες είπαν ότι ο διοικητής της πυροβολαρχίας που έκανε το «κατόρθωμα» είπε στους στρατιώτες του: «Είμαστε καταπληκτικοί σκοπευτές! Έτσι κι αλλιώς υπάρχουν ακόμα εκατομμύρια άραβες. Είναι πρόβλημά τους. Μερικοί λιγότεροι ή περισσότεροι απ’ αυτούς δεν αλλάζουν την κατάσταση. Εμείς κάναμε το καθήκον μας. Η όλη ιστορία αφορά εν τέλει μια χούφτα από «Arabosheem» [περιφρονητική και ρατσιστική έκφραση για τους άραβες που χρησιμοποιείται από τους Ισραηλινούς]. Θα έπρεπε να ρίξουμε περισσότερα βλήματα ώστε να σκοτώσουμε περισσότερους άραβες».

• Στις 29 Δεκεμβρίου του 1999, στα Δυτικά χωριά της Bekaa, μετά από βομβαρδισμό, 8 παιδιά σκοτώθηκαν και 11 τραυματίστηκαν όταν έγιναν στόχος στη διάρκεια εκδήλωσης για τον εορτασμό του «eid».

(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, αριθ. φύλλου 3, Μάιος 2002)