ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 178 Εκτύπωση
Πέμπτη, 28 Δεκέμβριος 2017 00:16

 

Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ E I

το 178ο φύλλο (Ιανουάριος 2018)

της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας

Δ Ι Α Δ Ρ Ο Μ Η   Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α Σ

 

diadromi-178i

 

 

Σε περίπτερα της Αθήνας και στους χώρους διάθεσης του ημερησίου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο, από την Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

 

Το προλογικό σημείωμα σε αυτό το φύλλο έχει ως ακολούθως:

«Veritas odit moras» («Η αλήθεια απεχθάνεται την καθυστέρηση»)

Σενέκας, Ρωμαίος Φιλόσοφος

Έχει υποστηριχθεί ότι η έννοια της αλήθειας σχετίζεται πια με την εθελούσια παραίτηση από οποιαδήποτε διεκδίκηση εξουσίας και αυτό καθιστά την αλήθεια δύσχρηστη. Μ’ άλλα λόγια ο αληθής λόγος χαρακτηρίζεται ανεπαρκής, γιατί παραιτείται από κάθε είδους σύνδεση με κάποια επιβλητική δύναμη. Ο Μαρκ Τουέιν στο δοκίμιο του η Τέχνη του Ψέματος εκφωνώντας τάχα ένα λόγο στα μέλη μιας φανταστικής Λέσχης του Ψεύδους λέει: «Το παράπονό μου αφορά την παρακμή της τέχνης του ψεύδους. Κάθε υψηλόφρων άνθρωπος, κάθε άνθρωπος με ευαισθησίες, που παρατηρεί τον αδέξιο και άχαρο τρόπο με τον οποίο ψευδόμαστε σήμερα, θλίβεται βλέποντας μια τόσο ευγενή τέχνη να εκπορνεύεται».

Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι μια σημαντική ένδειξη ολοκληρωτισμού είναι η άνεση επιβολής μέσω του απροκάλυπτου ψεύδους. Είναι φανερό ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις η εξουσία θεωρεί συμμέτοχους τούς δέκτες της προπαγάνδας της, έτοιμους να «πειστούν», έτοιμους να «συμφωνήσουν», έτοιμους να πιστέψουν ότι θα οδηγηθούν από τους ποιμένες τους στην «νέα γη της επαγγελίας».

Είναι βέβαιο ότι η δυνατότητα ενός πραγματικά ανηλεούς βομβαρδισμού ψεύδους, εκτός των άλλων, δημιουργεί μια τέτοια σύγχυση που ακόμα και η εκφορά ενός «αληθούς λόγου» εκ μέρους μιας μερίδας εξουσιαστών στα πλαίσια μιας αντιπαράθεσης, παροδικής ή μη, με μια άλλη μερίδα, ουσιαστικά να ενισχύει το όλον οικοδόμημα ψεύδους… Ενδεικτική είναι η πολιτική αντιπαράθεση γνωστή και μη εξαιρετέα για το ποιος είναι εκείνος ο εξουσιαστής ή το κόμμα, που εισφέρει το «νέο» στην πολιτική, το «αδιάφθορο», που θα οδηγήσει μακριά από την «παρακμή» και την «κρίση».

Μόνο που η αναζήτηση του «νέου» στην πολιτική συνεπάγεται ό,τι και η αποδοχή της ύπαρξης της «κρίσης» έτσι όπως την ορίζουν αυτοί οι ίδιοι οι οποίοι την κατασκεύασαν, αυτοί οι ίδιοι που κατέχουν τα «εργαλεία» της «επιδιόρθωσης» της, αυτοί οι ίδιοι και μόνον αυτοί που ορίζουν την «έναρξη» ή το «τέλος» της.

Μόνο που η αλήθεια βρίσκεται στο γεγονός ότι η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» δεν είναι «εξαιρετική» αλλά τρόπος παγκόσμιας διακυβέρνησης, μια συνθήκη η οποία βγήκε μέσα από το «εργαστήρι» του Ά Παγκόσμιου Πολέμου και επιβιώνει έως τις μέρες μας.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τουλάχιστον από αναρχικής σκοπιάς δεν έχει καμμία σημασία ποιος διαχειρίζεται μια «κρίση», αλλά αντίθετα βαρύτητα έχει να αποκαλύπτεται, ολοένα και περισσότερο, ότι αυτές, ακριβώς, οι εναλλαγές στην διαχείριση προσδίδουν μεγαλύτερη ευελιξία και εξασφαλίζουν μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας στους κυριαρχικούς σχεδιασμούς. Στην απόληξη κάθε τέτοιας περιόδου, άλλωστε, μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε ότι οι κυριαρχικοί σχηματισμοί, οι ιδεολογίες, τα οικονομικά, κοινωνικά ή πολιτισμικά μοντέλα, τελικά, συγκλίνουν παρ’ ότι προηγουμένως οι αντιθέσεις μεταξύ τους προβάλλονται ως αβυσσαλέες.

Παρ’ όλα αυτά, δεν θεωρούμε ότι η ιστορία απλά επαναλαμβάνεται. Η περίοδος που διανύουμε παραμένει «ανοικτή» σε εξελίξεις τόσο με την στενή όσο και με την ευρεία έννοια, καθώς αφ’ ενός τα κυριαρχικά συμφέροντα που διακυβεύονται είναι τεράστια, αφ’ ετέρου οι συμμαχίες, οι αντιθέσεις και οι σφοδροί ανταγωνισμοί στους κόλπους της κυριαρχίας μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με ένα μπερδεμένο κουβάρι, που μοιάζει αδύνατον σε κάποιον να το ξεδιαλύνει.

Οι ελπίδες, λοιπόν, για εμάς συνεχίζουν να βρίσκονται εκεί και μόνο εκεί: Στο άπλετο φως, που διασκορπίζει το σκοτάδι του ψεύδους, από το οποίο προφυλάσσεται και ενισχύεται κάθε μορφής εξουσία. Στην πηγαία κοινωνική ανυποταξία. Στην συνειδητή, σταθερή και συνολική αντιπαράθεση με την πολιτική και κάθε έκφανσή της. Στην εξέγερση ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης, ενάντια σε κάθε δυνάστη, μικρό ή μεγάλο, ενάντια σε νόμους και θεσμούς, σε κάθε μηχανισμό της κυριαρχίας. Αταλάντευτα αναρχικοί, αδιαπραγμάτευτα άνθρωποι…

Ιανουάριος 2018

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ:

Επιδρομές στο πολιτικό σκηνικό

Η «ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ», ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ…

Το Ρεμπέτικο ως «άυλη πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας»

Το Διαδικτυακό Αναγνωστήριο της ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Στρατηγικοί κακοπληρωτές και Κράτος μπαταχτσής

ΠΟΝΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ...ΕΞ ΥΠΝΟΥ

Οδύσσεια εν κύκλω: Ένα ρολόι ταξιδεύει

Ο Χρόνος και οι Αναρχικοί

Το αναρχικό κίνημα στην Ουκρανία στο απόγειο της Νέας Οικονομικής Πολιτικής, 1924-1925 (Μέρος Β’)

Βιβλιοδιαδρομές: Μωρίας Εγκώμιον

Διαδρομές Μνήμης: Αλέξανδρος Σαπίρο

Τρόποι επικοινωνίας

 προσωπικά: ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Αθήνας: Σαριπόλου 8 (Δίπλα στο αρχαιολογικό Μουσείο)

 ταχυδρομικά: Σαριπόλου 8, Τ.Κ. 10682, Αθήνα

 τηλεφωνικά: 69 73 79 92 07

 ηλεκτρονικά: diadromi@anarchy.gr

Συνδρομές (για 10 φύλλα)

Εσωτερικού : 20 ευρώ

Ευρώπης: 30 ευρώ

Τελευταία Ενημέρωση στις Πέμπτη, 28 Δεκέμβριος 2017 00:39