ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΠΑΣΤΡΙΚΑ ΧΕΡΙΑ» Εκτύπωση

 

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΠΑΣΤΡΙΚΑ ΧΕΡΙΑ», ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΛΩΠΟΔΥΤΕΣ ΚΑΙ Η ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ «ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΥ» ΣΗΜΙΤΗ

 

 

 «Η Ιστορία δικαιώνει οποιονδήποτε κι ο,τιδήποτε! Δεν διδάσκει απολύτως τίποτα, γιατί περιέχει τα πάντα και δίνει παραδείγματα για όλα. Είναι το πιο επικίνδυνο απ’ όλα τα παρασκευάσματα που σκάρωσε η αλχημεία του ανθρώπινου νου…»

Πωλ Βαλερύ

 

«Οι διηγήσεις που γράφτηκαν πάνω στις περγαμηνές, καταστράφηκαν από αυτούς που θέλουν να διατηρήσουν την άγνοια. Αλλά τα λόγια τους πάνε και κάθονται πάνω στις ψυχές, σαν τα αγριoπερίστερα που έρχονται από μακριά και ξαποστάζουν μόνο και μόνο για να ξαναφύγουν. Κι αυτό είναι μια μορφή της Δικαιοσύνης…»

Maurice Magre

 

 

Και όσο προχωρούν οι «αποκαλύψεις», αυτοί οι πάλαι ποτέ «απαγορευμένοι καρποί της γνώσης», διατίθενται όλο και περισσότερο σε ευρεία «λαϊκή» κατανάλωση. Παλιές ιδέες, θα πει κανείς, που προσαρμόζονται στην κοστολογούμενη από τους τεχνικούς της εξουσίας «ικανότητα κατανόησης» του εθισμένου «κοινού» σε «σκάνδαλα», «διαφθορά» και «αποκαθηλώσεις» των ισχυρών. Ενός «κοινού» που του παραχωρήθηκε «γενναιόδωρα» το προνόμιο να ψηφίζει δημοσκοπικά σχεδόν κάθε μήνα με αντάλλαγμα την κατοχύρωση μιας συνεχώς παρούσας έκφρασης της δήθεν λαϊκής βούλησης, που οι θλιβερές πολιτικές καρικατούρες λαμβάνουν υπ’ όψιν τους…

 

Το κλείσιμο της αυλαίας της παράστασης με τον τίτλο «πόλεμος στη διαφθορά» φαίνεται να βρίσκεται κοντά. Η μαγική λέξη «κάθαρση» αρχίζει να ακούγεται όλο και πιο συχνά μετά τα τελευταία πικάντικα επεισόδια, με μια πράγματι εξαντλητική προετοιμασία, ενώ ως το ίδιο εξαντλημένες προβλήθηκαν και οι «ομαλές» διέξοδοι.

 

Χρόνοι μετρημένοι, πληροφορίες που γίνονται φήμες και μετά ειδήσεις, με την σειρά που συμφωνήθηκε, με το κόστος που υπολογίστηκε, με τα πολιτικά κέρδη που μετρήθηκαν, γιατί τα οικονομικά οφέλη δεν θα μετρηθούν ποτέ…

 

Και οι πολιτικοί ταγοί όλοι μαζί και χέρι - χέρι οδεύουν προς την έξοδο. «Χαμένοι από χέρι», «διαγραμμένοι», και «ιδιωτεύοντες», ποικιλώνυμοι διαχειριστές της «εφιαλτικής πλέον κρίσης», «λαμόγια» και «έντιμοι» θεματοφύλακες των θεσμών, της «διαφάνειας», της «επανίδρυσης της πολιτικής», της αντιμετώπισης της κοινωνικής απαξίας για τους πολιτικούς.

 

«Εκκαθάριση τώρα, δεν είμαστε όλοι ίδιοι» κραυγάζουν οι «έντιμοι», «καμία συγκάλυψη» διαβεβαιώνουν οι θεσμικοί μη ξεχνώντας καλού κακού την συνωμοσιολογία περί ξένων κέντρων, που εποφθαλμιούν την πολιτική σταθερότητα για ίδιο όφελος, ενώ δεν λείπουν και κάποιοι προχωρημένοι με την φαεινή ιδέα οι μίζες να μη λείψουν αφού δεν γίνεται αλλιώς, αλλά να πηγαίνουν σε ταμείο φτώχειας του δημοσίου!!! Από κοντά και οι Πρετεντέρηδες να πετούν σωσίβια καλώντας την «ύστατη στιγμή» σε συνεννόηση δείχνοντας σκιάχτρα Μπερλουσκόνιδων…

 

Η κατάσταση, λοιπόν, ούτε παραξέφυγε, ούτε οι τελευταίες εξελίξεις είναι κανενός είδους «αιφνίδιος σεισμός» που ταρακούνησε γαλάζιους και πράσινους Μητσοτάκηδες, Λιάπηδες, Μαντέληδες, Τσουκάτους και λοιπούς συγγενείς.

 

Αλλά δεν είναι δυνατόν να μην σταθεί κανείς στη διευθέτηση της λεγόμενης διαγραφής Σημίτη με πρόσχημα «διαφωνίες» για την προσφυγή ή μη σε δημοψήφισμα για την επικύρωση της Ευρωσυνθήκης.

 

Διαβάζουμε, λοιπόν, στις 8 Ιουνίου στην Καθημερινή σε ανταπόκριση του Τάσου Τέλογλου ότι «στο διάγραμμα των πληρωμών 2% της Debevoise εμφανίζονται δύο φυσικά πρόσωπα, ο κ. Μιχάλης Βόγιας και ο κ. Ι. Πιταούλης, που φαίνεται να συνδέονται με την σύμβαση για τα ΠΑΤΡΙΟΤ, ο πρώτος, και με ένα πρόσωπο στο περιβάλλον του γραφείου του τέως πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, ο δεύτερος». Ήδη δηλαδή τρεις ημέρες πριν από την ανταλλαγή επιστολών για το ζήτημα του δημοψηφίσματος ανάμεσα σε Σημίτη και Παπανδρέου φωτογραφίζεται όχι γενικά και αόριστα η καίρια εμπλοκή υψηλόβαθμου στελέχους του Πασοκ, αλλά προσδιορίζεται συγκεκριμένα η προέλευση

του από το στενό περιβάλλον του Σημίτη, με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι είναι γνωστή η ακριβής του ταυτότητα.

 

Το καμπανάκι απλώς χτυπά, γιατί βέβαια η εμπλοκή του Τσουκάτου, του Μαντέλη, του Τσοχατζόπουλου και πολλών ακόμα είναι ήδη γνωστή, όχι μόνο μέρες και μήνες, αλλά πριν πολλά χρόνια στο διακομματικό σινάφι, όπως είχε παραδεχτεί και η Β. Παπανδρέου αναφερόμενη στους «συντρόφους που έκαναν περιουσίες στα χρόνια διακυβέρνησης του Πασοκ».

 

Στο ίδιο δημοσίευμα της 8ης Ιουνίου στην Καθημερινή πληροφορούμαστε ακόμα ότι ένα μεγάλο μέρος του «πολιτικού χρήματος», που συνδέεται με τις εκλογές του 2004, κινήθηκε από την Placid Blue Corporation προς δύο ναυτιλιακές εταιρείες: «οι αποδέκτες των 2,3 εκατομμυρίων ευρώ των πολιτικών πληρωμών του 2004 ήταν τα ίδια πρόσωπα με εκείνα που πληρώθηκαν και από την άλλη εταιρεία του κ. Χριστοφοράκου, την fairways estates. Τα ονόματα των παρένθετων προσώπων τουλάχιστον για την μια εταιρεία- είναι γνωστά από μηνός περίπου. Και φυσικά δεν κλήθησαν να καταθέσουν».

 

Και ένα «παρένθετο» κουίζ: ποιος γνωστός μεγαλοδικηγόρος εκπροσωπεί στην Ελλάδα την αμερικάνικη εταιρεία Debevoise and Plimpton LLP στην οποία ανατέθηκε από την Siemens «ανεξάρτητος εσωτερικός έλεγχος για τις κινήσεις του «παραταμείου» της για τις οποίες δικάζονται στην Γερμανία πρώην στελέχη της; Μα ο πρώην βουλευτής της ΝΔ αξιότιμος κ. Λυκουρέζος.

 

Συνεχίζουμε, όμως, για να παρακολουθήσουμε την πολιτική διευθέτηση της καρατόμησης Σημίτη από τον Παπανδρέου, που όσο και αν φαίνεται οξύμωρο είναι «τιμητική»!!! Εκτός και αν συμπτωματικά συνέπεσε με την επικαιρότητα ενός «σοβαρού» ευρωπαϊκού ζητήματος, που θα δικαιολογούσε την διαφοροποίηση του κάποτε «αναντικατάστατου» και θα έδινε την ευκαιρία στον Παπανδρέου να τον στείλει στο «ψυγείο» μόλις τρεις ημέρες πριν από την ομολογία Τσουκάτου που παραδέχτηκε ότι φούσκωσε τα κομματικά ταμεία με «μαύρο» χρήμα της Siemens όντας ο επιτελάρχης του τότε πρωθυπουργού!!!

 

Μ’ άλλα λόγια η «διαγραφή» Σημίτη δεν απέχει διόλου από την καταδίκη του ως πολιτικού υπεύθυνου για το τρελό φαγοπότι στο οποίο είχαν πέσει με τα μούτρα επί πρωθυπουργίας του, αλλά και επί υπουργίας Γιωργάκη τα πράσινα τσακάλια. Άλλο όμως να γίνεται και να διαψεύδεται και άλλο να λέγεται έστω και αν πράγματι όχι απλά βγάζει μάτια, αλλά κάτι παραπάνω… Όσο για τα υπόλοιπα μεγάλα κεφάλια τύπου Τσοχατζόπουλου και Μαντέλη όπως γράψαμε και στην προηγουμένη διαδρομή, ποινικά δεν πρόκειται να αγγιχθούν αφού τους προστατεύει ο νόμος περί διαγραφής ύστερα από δύο θητείες οτιδήποτε και αν έχουν κάνει. Το ίδιο ισχύει και για τον Τσουκάτο, ο οποίος δεν μπορεί να διωχθεί ούτε στην Γερμανία λόγω της Συνθήκης Σένγκεν που απαγορεύει την δίωξη του ιδίου προσώπου σε δύο χώρες-μέλη.

Παστρικές δουλειές. Είπαμε…

 

Φυσικά δεν μας ενδιαφέρει η λογική όποιος «κλέβει πηγαίνει φυλακή» ούτε βέβαια όπως διατείνονται οι υποστηριχτές του βρετανικού ή άλλου μοντέλου (δεν υπάρχει ούτε βουλευτική ασυλία) υπάρχει καμία διαφορά στην ουσία στις περιπτώσεις που δήθεν ελέγχονται με αυστηρότητα οι πολιτικοί για να μπαλώνεται η «τιμή και υπόληψη» τους.

 

Όσο για τα ποσά που διακυβεύτηκαν και διακυβεύονται δεν είναι ούτε 40 ούτε 50 ούτε 100 εκατ. ευρώ, αλλά ανυπολόγιστα περισσότερα, αφού δεν πρόκειται μόνο για την περίφημη πλέον «σύμβαση 8002» του ΟΤΕ, αλλά και για

την προγραμματική συμφωνία του ΟΣΕ, τα προγράμματα του στρατού ΠΑΤΡΙΟΤ, ΕΡΜΗΣ, και το σύστημα ασφαλείας C4I και έχει ο μπαχτσές από «διακριτικές πληρωμές», ναυτιλιακές εταιρείες, καταθέσεις σε γερμανικές, ολλανδικές και ελβετικές τράπεζες ακόμα και μίζες για τρένα που δεν κατασκευάστηκαν, την ίδια ώρα που οι συνταξιούχοι βομβαρδίζονταν με δακρυγόνα γιατί τόλμησαν να αμφισβητήσουν το άβατο της Ηρώδου του Αττικού και του Μαξίμου.

 

Τα συμφέροντα, βέβαια, κακώς ταυτίζονται με τις πράγματι τεράστιες οικονομικές απολαβές «ενδιάμεσων» και «παρένθετων», υπουργών και κομματικών στελεχών, εμπόρων όπλων και επαγγελματιών μιζαδόρων. Η καταδικαστική ετυμηγορία για τον ίδιο τον Σημίτη από το ίδιο του το κόμμα έρχεται επίσης να «χτυπήσει» παραδειγματικά το πάλαι ποτέ λεγόμενο εκσυγχρονιστικό μπλοκ, την στήριξη που πρόσφερε στη λύση Βενιζέλου και να δώσει απτές προοπτικές στα συμφέροντα που εκπροσωπεί κομματικά και όχι μόνο ο Παπανδρέου.

 

Μ’ άλλα λόγια μετά την αποκαθήλωση του Σημίτη, πρωθυπουργού επί οκτώ χρόνια, από τον Παπανδρέου η «κάθαρση» έχει ήδη φτάσει «ψηλά»… Και «κάθαρση» όπως έχουμε ξαναπεί σημαίνει πολιτική σταθερότητα με όρους διαχείρισης του χαμένου κοινωνικού ελέγχου, αφού όπως παραδέχονται οι κομματικοί «ο κόσμος στα καφενεία θεωρεί μάταιο ακόμα και να μας φτύσει».

 

Δεν είναι δύσκολο κανείς να καταλάβει την συνέχεια αν ανατρέξει ήδη στις πρώτες «στιγμές» ανάληψης της εξουσίας από την ΝΔ και θυμηθεί τον συντονισμό του βηματισμού των εκπρόσωπων των πολιτικών δυναστειών Καραμανλή και Παπανδρέου. Απλά ο τελευταίος ήρθε η ώρα να προβάρει αισίως και εσχάτως με την σειρά του την φορεσιά του «αρχάγγελου της κάθαρσης», που τα βάζει με το «σάπιο» πολιτικό σύστημα αναστέλλοντας την κομματική ιδιότητα των εμπλεκομένων πασόκων που ήδη ήταν παροπλισμένοι (sic!!!). Και αν ακούσει τον Λαλιώτη μάλλον ετοιμάζεται για φθινοπωρινές αναγεννήσεις: «η 3η Σεπτέμβρη του 2008 θα είναι μια ιστορική πρόκληση και για τον Γ. Παπανδρέου και για όλους», αφού «η συμβολική αυτή ημέρα είναι ανεπανάληπτη ευκαιρία για μια νέα δυναμική και δημιουργική εκκίνηση, για ένα άλμα προς τα εμπρός».

 

Περασμένα μεγαλεία θυμούνται οι τεχνικοί της πολιτικής, που θα μείνουν όνειρα καλοκαιρινής νυκτός.

 

Συσπείρωση Αναρχικών

 

(Δημοσιεύτηκε στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, φύλλο 74, Ιούλιος – Αύγουστος 2008)