Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΒΡΕΧΕΙ ΣΤΑΧΤΗ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ, ΚΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ... PDF Εκτύπωση E-mail

Στοιχειώνουν οι οιμωγές των καμένων, που χάθηκαν αβοήθητοι

και οι κρατούντες φοβούνται μήπως ξυπνήσουν οι αποκοιμισμένες συνειδήσεις

«Μαζί» λέει ο Γιωργάκης προεκλογικώς.

 

«Μαζί» λέει ο Κωστάκης προεκλογικώς.

 

«Αυτή είναι η Ελλάδα» είπε, μετά την καταστροφή, ο Σημίτης

 

«Γίνονται αυτά» είπε, μετά την καταστροφή, ο Καραμανλής.

 

«Ας πρόσεχαν» λέει ο χορός των κρατιστών - εμπρηστών.

 

Αυτοί που με τόση ιταμότητα κήρυξαν εκλογές πάνω στα αποκαΐδια της Πεντέλης και της λοιπής επικράτειας είναι ικανοί για το Ολοκαύτωμα.

 

«Κάθε μέρα που περνά, πρόεδρε, μετρά αντίστροφα για την παράταξη».

 

Κάθε μέρα που περνά, μετρά αντίστροφα για τις ζωές μας.

 

Δια πυρός και σιδήρου, με το διαχρονικό αυτό δόγμα των κατακτητών, οι «κυβερνήσεις του χτές» που λέει ο Καραμανλής και οι «κυβερνήσεις του αύριο», που λέει ο Γιωργάκης, εδώ και τριάντα χρόνια ρημάζουν την γη, ξεριζώνουν τους ανθρώπους, δηλητηριάζουν τα ποτάμια και τις θάλασσες, λεηλατούν την ύπαιθρο, καίνε ότι μπορεί να καεί, καταπατούν, εξαπατούν, εκποιούν.

 

Ακόμα δεν τάφηκαν οι τόσες δεκάδες καμένοι και άρχισε ο εξουσιαστικός σκυλοκαβγάς. Οι μεν οσμίζονται εξουσία, οι άλλοι  θέλουν να γαντζωθούν, οι δε «μικροί» καιροφυλακτούν,  μηδέ προ των νεκρών ορρωδούν.

 

Δεν πιάστηκε το Κράτος στον ύπνο ούτε είναι ανίκανο. Ικανό, ικανότατο, μόνο φέτος αποτέφρωσε οκτώ εκατομμύρια στρέμματα, μερικές χιλιάδες χωριατόσπιτα και καμιά εκατοστή ψυχές. Ένα σύννεφο καπνού πάνω από όλη την χώρα, ο ήλιος έχει ένα απόκοσμο χρώμα, σαν τις μέρες που ζούμε και που σίγουρα θα αλλάξουν τον ρουν της Ιστορίας.

 

Ποιός θυμάται πόσο λίγες ήταν οι πυρκαγιές το καλοκαίρι της Εθνικής Ομοψυχίας και των Ολυμπιακών αγώνων;

 

«Τρεισήμισι χρόνια μετά» όπως λέει ο Καραμανλής (αντί τριάμισι) έχει τεθεί σε πλήρη εφαρμογή η μέθοδος της «καμένης γης». Καμένη γη πριν από τις εκλογές, που θυμίζουν πραξικόπημα μετά την Τραγωδία.

 

Ο Εμπρηστής είναι το Κράτος.

 

Υπερβάλλουμε μήπως;

 

«Φωτιά στα ακίνητα». «Φωτιά στις αντικειμενικές αξίες», «φωτιά στην κτηματαγορά», φωτιά και στον Υμηττό, την Πεντέλη, την Πάρνηθα, την Αιγιαλεία, την Κόρινθο, το Πάνειον. Πυρωμένα ντουβάρια και κοχλάζουσα άσφαλτος περιφραγμένα από θαλάσσης για τα εκατομμύρια των κολασμένων του λεκανοπεδίου.

Αναθεώρηση του άρθρου 24 για τα δάση, ο Γράμμος να καίγεται μέρες εννέα, ο Ταΰγετος στάχτη, ο Πάρνωνας στάχτη.

 

«Προστασία του περιβάλλοντος φιλική προς τις επενδύσεις», στάχτη το πανέμορφο δάσος του Καϊάφα, στάχτη όλη η γεωργική παραγωγή της Ηλείας, στην πυρά πάνω από εξήντα χωριά.

 

«Η πυρκαγιά ευτυχώς καίει ακατοίκητες εκτάσεις». Ώστε ΕΥΤΥΧΩΣ, ε; Μα στις «ακατοίκητες εκτάσεις» δεν είχαν τα λημέρια τους οι Φαύνοι και οι σάτυροι, δεν ήταν τα άλση και τα ποτάμια «ιερά», δεν προστατεύονταν από τους «θεούς»; Σώθηκε το μουσείο για να εκτοπιστούν οι «θεοί».

Η γη κάηκε και το Χρηματιστήριο ανέβηκε, αγοράστε από κατασκευαστικές και κτηματομεσιτικές και δεν θα χάσετε.

 

Και οι Εμπρηστές εδώ και τριάντα χρόνια ίδιοι.

«Εκσυγχρονισμός».

«Νέα Διακυβέρνηση».

«Νέα Εποχή».

Βρέχει στάχτη ο ουρανός και ο ήλιος ματωμένος.

 

Περιμένατε ότι οι ιταμοί μικροί «Νέρωνες» θα έχουν όρια; Ξέρουν να αναλαμβάνουν ευθύνες, ξέρουν τουλάχιστον να το βουλώνουν;

Αμ δέ! Οι λουλοκαραχαλαίοι βρήκαν την ευκαιρία και ανακάλυψαν τον νέο εχθρό, την «τρομοκρατία των εμπρηστών», και επιτάσσουν ΜΑΤ (!!!) και τα αντιτρομοκρατικά ασκέρια τους και συλλαμβάνουν τους ...αντιστεκόμενους στις πυρκαγιές. Κλαυσίγελος μέχρι δακρύων από την κάπνα που δυσκολεύει την ανάσα και την Ανίκητη Βλακεία, τόσο γραφική όσο και φονική, τόσο ευκολοχώνευτη όσο και δηλητηριώδης.

 

Αλλά να επικηρύσσει ο όμιλος Κοντομηνά (ένας εκ των Πέντε Νταβατζήδων και Καταπατητών) τους Εμπρηστές, ε, αυτό ξεπερνά τα όρια της πιο αχαλίνωτης ξετσιπωσιάς.

 

Σχέδια ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ της χώρας, ΜΑΥΡΕΣ Διεθνείς των εμπρηστών, «ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ» με μαύρους πηχυαίους τίτλους για να λουφάξουν τα «γαλάζια παιδιά» και να κοιμούνται χωρίς εφιάλτες το βράδυ, γιατί οι «ήσυχες νύχτες του Αυγούστου», που λέει και το τραγούδι, δεν είναι πια ήσυχες. Τις στοιχειώνουν οι οιμωγές των καμένων, που χάθηκαν αβοήθητοι και οι κρατούντες φοβούνται μήπως ξυπνήσουν οι αποκοιμισμένες συνειδήσεις.

 

Δεν υπάρχει σωτηρία όσο υπάρχει Κράτος.

 

Πίσσα και Πούπουλα, εύφλεκτα και φτηνά υλικά, θα τα βρείτε παντού.

«Και όπως μας έκαψαν θα καούν...»

 



Με την υποστήριξη του Joomla!. Valid XHTML and CSS.