ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ

το 67ο φύλλο (Δεκέμβριος 2007)

της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας

ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, τις πόλεις
και τα νησιά του ελλαδικού χώρου
από την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Στα περίπτερα και τα πρακτορεία εφημερίδων και περιοδικών

Σύντροφοι/σσες και φίλοι/ες,

Υπόλογη η «αλητοκρατία» που άναψε και πάλι φωτιές στα γκρίζα βόρεια προάστια των «λαμπερών» Παρισίων για να εκδικηθεί την δολοφονία δύο νεαρών από αστυνομικούς. Υπόλογη η «αλητοκρατία» των καταληψιών στην Αθήνα, που ισοπέδωσε τα «όμορφα σχολεία» για να στηθεί στο τοίχο απο εισαγγελείς που απαιτούν «να σφίξουν τα λουριά» με την «παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων».

Υπόλογοι και οι ταραχοποιοί φοιτητές που καταδικάστηκαν γιατί δεν έμειναν απαθείς ύστερα από πυροβολισμούς στον αέρα αστυνομικού κατά την διάρκεια διαδήλωσης, υπόλογες και οι «καθυστερημένες» απείθαρχες κοινωνίες στην Κρήτη, γιατί επιμένουν να μην είναι «επιρρεπείς» στην κατάδοση, οπότε και «δικαίως» απαξιώνονται συλλήβδην ως συνοδοιπόρες του οργανωμένου (και ως εκ τούτου κρατικού) εγκλήματος.

Κι οι ορδές των λογχοφόρων θα εκστρατεύσουν για να επαναφέρουν τον νόμο και την τάξη στα «άβατα της παρανομίας», να ταπεινώσουν ολόκληρες κοινωνίες με την εισβολή σε σπίτια, όχι βέβαια των ναρκέμπορων υπουργών και εφοπλιστών, και να διατυμπανίσουν ότι το κράτος είναι εδώ, πανέτοιμο, πάνοπλο και ισχυρό.

Ησυχία, λοιπόν, τάξη και ...ασφαλιστικό στα καθ’ ημάς. Με τη κομματική στρούγκα του Πασοκ σε υποχρεωτική χειμερία νάρκη και τα βενιζελικά σκυλιά δεμένα. Με τους καταγέλαστους «αντάρτες» της ΝΔ να κοκορεύονται για τις «διαφωνίες τους» με την επίσημη κυβερνητική γραμμή, με το ΚΚΕ να έχει κηρύξει κάτι σαν ...ανένδοτο, κάτι σαν ...τρίτο αντάρτικο για το ασφαλιστικό.

Η δικαστική τρομοκρατία, οι ένοπλες συμμορίες και οι νόμοι του κράτους σε συνδυασμένες κινήσεις για την εφαρμογή του σχεδίου «όλα τα παιδάκια να ’χουν καθαρά χεράκια».

Υπακοή ζητούν οι κρατούντες και «διαμαρτύρονται» οι πολιτικολογούντες. Για να κρύψουν όλοι μαζί, (κλείνοντας ο ένας στο άλλον με πονηριά το μάτι) πως η σκλαβιά άλλαξε πρόσωπο, καλλωπίστηκε κι ονομάστηκε μισθωτή, πως οι ψευδαισθήσεις πήραν το όνομα των κατακτήσεων ενώ ήταν παραχωρήσεις, πως όλα στην ουσία παραμένουν ίδια κι απαράλλαχτα όπως χιλιάδες χρόνια πριν. Κι αυτό το αποδεικνύουν όταν βρεθούν στην ανάγκη να περάσει «το δικό τους». Τότε όλα τα επιχρίσματα πέφτουν ξεφτισμένα κι όλοι μαζί κρατούντες και παρακρατούντες σπεύδουν να κρατήσουν την κοινωνική αναταραχή σε «ανεκτά επίπεδα».

Εκείνο που δεν θα μπορέσουν όμως να κρατήσουν στα «ανεκτά επίπεδα», είναι η κοινωνική οργή, η ανεξέλεγκτη σύγκρουση και η εξεγερτική δράση...

 Ο Κύκλος Σύνταξης