Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΠΕΡΙ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ - Σελίδα 2 PDF Εκτύπωση E-mail
Παρασκευή, 12 Σεπτέμβριος 2008 01:37
Ευρετήριο Άρθρου
ΠΕΡΙ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ
Σελίδα 2
Όλες οι Σελίδες
 

Είναι φανερό από τα παραπάνω παραδείγματα, εκτός των άλλων, ότι τα «σκάνδαλα» βγαίνουν στο προσκήνιο σε τέτοιο εξουσιαστικό επίπεδο με τρόπους που ορίζουν και διευθετούν πολύ σύντομα αν όχι από την αρχή οι μυστικές υπηρεσίες.(2)

 

Θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα αφελής κάποιος για να παραγνωρίσει τον συγκεκριμένα παράγοντα, ο ρόλος του οποίου και στην τελευταία περίπτωση είναι ιδιαίτερα εμφανής.

 

Δεν πρόκειται λοιπόν για μια αδέξια και αμήχανη διαχείριση ενός συνηθισμένου κατ’ άλλα σκανδάλου, ούτε για κάποια διόγκωση ενός «σκανδάλου» από κάποιους «τηλεκανίβαλους» δημοσιογράφους.

 

Απλά το διακύβευμα είναι σημαντικό όχι μόνο γιατί το «σκάνδαλο» φθάνει στην «έκθεση» του ίδιου του πρωθυπουργού και του «έμπιστου» περιβάλλοντος του, αλλά γιατί η «αποκάλυψη» του έρχεται να συνδιαχειριστεί ευρύτερες και σημαντικές για την εξουσία πολιτικές εξελίξεις.(3)

 

Γι’ αυτό και γίνονται τόσο γελοίοι οι επαΐοντες που «ανακαλύπτουν» τον καιρό των διαπραγματεύσεων, των εκβιασμών και των συναλλαγών που έγιναν εκβιασμοί και των εκβιασμών που έγιναν συναλλαγή και πάλι από την αρχή.

 

Από κοντά και οι εξελίξεις για την κατασκευή «ομίλου» και προώθηση της «λύσης Βενιζέλου», οι «υποθέσεις εργασίας» περί νέων κομμάτων, τα «ρίγη συγκινήσεως» που διαπερνούν τους λογοκόπους του «δημόσιου προβληματισμού» λόγω της «κρίσης του δικομματισμού», στην ανάγκη ανταπόκρισης όλων στα ζητούμενα των μεσαίων στρωμάτων και στην υποστήριξη των «λαϊκών στρωμάτων» που δυσανασχετούν αμφότερα…..

 

Γι’ αυτό, όπως είπαμε και προηγουμένως, μεγαλώνει και το κόστος που ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.

 

Αυτό ακριβώς το κόστος προσπαθούν οι «νηφάλιοι» και οι «έγκυροι» να μειώσουν κοιτώντας «μπροστά», επιμένοντας ότι «η συναλλαγή και ο εκβιασμός δεν αποτελούν τον κανόνα στην ελληνική δημοσιογραφία», αφού «δεν αποτελούν καν συνηθισμένη πρακτική». Αυτό ακριβώς το κόστος επισημαίνουν οι «γνωστικοί» κρούοντας το κώδωνα της ανεξέλεγκτης απαξίωσης του «δημόσιου βίου».

 

«Ο κόσμος μάς λέει όλους απατεώνες», φωνάζουν, «θεωρεί την δημοσιογραφία και την πολιτική  συγκοινωνούντες υπονόμους, μαζευτείτε λοιπόν και ρυθμίστε την κατάσταση γρήγορα».

 

Ελευθεροτυπία εναντίον Τριανταφυλλόπουλου και Αναστασιάδη, το ΜΕGA εναντίον Αναστασιάδη, ο Χίος του STAR, την κρίσιμη στιγμή, εναντίον Καμπουράκη του ΜΕGA, ο Αναστασιάδης εναντίον ΔΟΛ και ΜΕGA, η εφημερίδα Παρόν του Μάκη Κουρή (στην οποία έχει ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ η ΕΥΠ) εναντίον Αναστασιάδη και πάει λέγοντας.

 

Βέβαια οι «επιθέσεις» των «γνωστικών» στην «αποκαλυπτική» δημοσιογραφία, όχι μόνο δεν αναιρούν συμφωνίες, αλλά αντίθετα τις στηρίζουν.

 

Ορκίζονται στην αλήθεια όλες οι ύαινες και σπεύδουν να κομματιάσουν η μία την άλλη. Κήνσορες της αλήθειας, γελωτοποιοί της εξουσίας, «άτεγκτοι» λειτουργοί της εύρυθμης λειτουργίας του «συστήματος», που θυμούνται ότι η δικαιοσύνη έχει γίνει ένα μεγάλο πλυντήριο πολιτικών ευθυνών.

 

Το κομματικό ρουσφέτι πρέπει να τελειώσει φωνάζουν οι «σώφρονες» και οι «βαθιά προβληματισμένοι». Το «οικοδόμημα» σάπισε… και πρέπει να χτιστεί εκ θεμελίων… Η μεταπολίτευση «στέρεψε», συνεχίζουν, μαζί με τις δυνατότητες του δικομματισμού…

 

Ω, του θαύματος μαθαίνουμε όλοι, ότι είναι θεσμισμένοι οι ειδικοί λογαριασμοί και τα κρυφά ταμεία σε κάθε υπουργείο.

 

Μόνο το 2007 οι «δαπάνες», που έγιναν με την κάλυψη των περιβόητων ειδικών λογαριασμών, έφθασαν τα 4 δις ευρώ για το Υπουργείο Οικονομικών, που έχει ούτε έναν ούτε δύο άλλα δώδεκα μυστικούς λογαριασμούς τα έσοδα των οποίων προέρχονται από φόρους, που εισπράττονται είτε άμεσα με την προσαύξηση ειδικών φόρων κατανάλωσης είτε έμμεσα με την επιβολή εισφορών στα χορηγούμενα από τις τράπεζες δάνεια!

 

Οι ειδικοί λογαριασμοί που σε κάθε περίπτωση επιδοτούν «ειδικά» κονδύλια στους δημόσιους υπαλλήλους, π.χ. στους εφοριακούς ή στους τελωνειακούς, αλλά και οργανώσεις κυβερνητικές και «μη», σωματεία κλπ.

 

Τo θαύμα συνεχίζεται. Μαθαίνουμε  ότι οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ έχουν την δυνατότητα, να διακινούν χωρίς παραστατικά το 2% του τζίρου τους. Θεσμισμένη λοιπόν από καιρού η διακίνηση «μαύρου χρήματος», απαραίτητη και αναπόσπαστη οικονομική λειτουργία…

 

Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι κανενός είδους ψευτοδιαμάχη ανάμεσα στον πρώην σκιτσογράφο του Συγκροτήματος Λαμπράκη και πάλαι ποτέ λαϊκό ήρωα της δημοσιογραφίας και νυν μεγαλοσυνεκδότη επιχειρηματία (Μάκη) και σ’ έναν κακής διαλογής κομιστή άνοστων από την μια και ρατσιστικών ανεκδότων που φιλοξενούνταν δεόντως κάποτε στην τελευταία σελίδα της Ελευθεροτυπίας ως Μαύρη (και άραχνη) τρύπα και αργότερα μισθοδοτούμενο (Θέμο) από τον Κόκκαλη (που περιέργως κανείς δεν ανακατεύει αυτή την φορά…).

 

Ούτε μπορεί να ενδιαφέρει από κοινωνικής σκοπιάς αν είναι πολλοί ή λίγοι αυτοί που πλουτίσανε ασκώντας το «λειτούργημα» του δημοσιογράφου.

 

Η μετάθεση του κέντρου βάρους όσον αφορά τις εξελίξεις, η σύγχυση, η «διαμάχη» από πόσους εκτός από την ΕΥΠ είχε μονταριστεί το «επίμαχο» υλικό έχουν τόση σχέση με την πραγματικότητα όσο και η «απλή διαπάλη ιδεών» που συνεχίζεται στο Πασοκ μετά την πρόσφατη «νίκη» Γιωργάκη Παπανδρέου και την «συντριβή των εξωθεσμικών κύκλων είτε των ΜΜΕ είτε επιχειρηματιών» που προσπάθησαν να χειραγωγήσουν τις εξελίξεις. Ένας Παπανδρέου βαθιά προβληματισμένος κατ’ άλλα από τις εξελίξεις, την «σήψη και την διαφθορά» προτείνει ένα δεκαετές πρόγραμμα καταπολέμησης της διαφθοράς.

 

Είναι για γέλια ή για κλάματα; Δύσκολο ν’ αποφασίσει κανείς. Απλά το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο το πρόσωπο.(4)

 

Όσο για την δικαιοσύνη όπως πάντα αποδεικνύεται τόσο «τυφλή» όσο χρειάζεται για να επιταχύνει όταν χρειάζεται ή για να επιβραδύνει, άλλοτε, το «ανεξάρτητο» έργο της. Αλλά και για να ορίζει κατά τα «καλά και συμφέροντα» την νομιμότητα και την παρανομία, όπως στην περίπτωση χρησιμοποίησης ή μη ως απόδειξης υλικό που βγήκε την κατάλληλη στιγμή για να στηρίξει την μία ή την άλλη κλίκα.

 

Προστασία των εννόμων αγαθών και άλλες μπαρούφες; Η γενική δίωξη κατά παντός υπευθύνου ήρθε να μαζέψει τα λουριά και να σφραγίσει στόματα που τελευταία φάνηκε ότι δεν δυσκολεύονται να ανοίγουν.

Ακόμη και ίδιοι λένε ότι η δικαιοσύνη αναζητά την αλήθεια, αλλά όχι και πάση θυσία…5

 

Όσο για τις αναμενόμενες διώξεις για «παραβίαση απορρήτου τηλεφωνημάτων», «παραβίασης του νόμου περί ασέμνων και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων» η υποκρισία πραγματικά ξεχειλίζει.

 

Αλλά ποιος θυμάται πλέον ότι στην γνωστή υπόθεση κατασκοπίας και υποκλοπών δεν δόθηκαν ούτε αντίγραφα της δικογραφίας στους πολιτικώς ενάγοντες προφανώς για λόγους «εθνικής ασφαλείας»;

 

Εν κατακλείδι.

Όσο η περίοδος της εν λόγω διευθέτησης επιμηκύνεται, το κόστος για τους συμμετέχοντες από την πλευρά της εξουσίας αυξάνει, η κοινωνική αξιοπιστία τους μηδενίζεται, και η «επομένη ημέρα» όσον αφορά τις δυνατότητες ανώδυνης σταθεροποίησης των κυριαρχικών βλέψεων γίνεται πιο δυσοίωνη.

 

Στη διαδικασία αυτή κάποια πρόσωπα θα «θυσιαστούν», κάποιοι θα «τιμωρηθούν» εικονικά, κάποιοι θα παροπλιστούν είτε ευκαιριακά είτε μονιμότερα.

 

Οι ασφαλιστικές δικλείδες παρ’ όλα αυτά έχουν τεθεί στο πλευρό όλων και όπως πάντα έχουν το αριστερό επίχρισμα, τις ευαισθησίες στα κοινωνικά προβλήματα, το αγωνιστικό παρελθόν και φρεσκάρισμα κάθε νέας και δήθεν άφθαρτης πολιτικής ηγεσίας.

 

Στο ίδιο οπλοστάσιο για την αντιμετώπιση της «κρίσης» βρίσκεται τόσο η πριμοδότηση του ΛΑΟΣ, όσο και του ΣΥΝ που δήθεν αποτελούσε την περίοδο των φοιτητικών κινητοποιήσεων «φωλιά βίας» κατά τη ρήση του τότε υπουργού δημοσίας τάξης Πολύδωρα.

 

Οι συνιστώσες του συστήματος κυριαρχίας αντιλαμβάνονται την εύθραυστη κατάσταση που υπάρχει με την παραμικρή διατάραξη που γίνεται. Δεδομένης και της διαρκούσης ρευστότητας στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι όλα τα σενάρια δοκιμάζονται κι όλες οι εκδοχές «παίζουν».

Παλιές ιδέες, σκουριασμένα τεχνάσματα, κοντός ψαλμός αλληλούια.

 

Συσπείρωση Αναρχικών

 

 -----------------------------------

1. Καθημερινή, Α. Παπαχελάς 13-1-2008, Ελλάδα μια χώρα χωρίς αρμούς.

 

2. Ο γνωστός κ. Γεωργακόπουλος πρώην αστυνομικός συνεχίζει να «ψαρεύει» την κατάλληλη στιγμή έγγραφα στα σκουπίδια ως πρόεδρος της Πρωτοβουλίας Πολιτών, σκουπίδια που φέρνει φυσικά στο «φως» για λογαριασμό της ΕΥΠ.

 

3. Βήμα 20-1-2008 Αντ. Καράκουσης, «Μπορούμε όμως να βεβαιώσουμε ότι την περασμένη Παρασκευή το Κοινοβούλιο δεν μιλούσε για τον κ. Παπανδρέου. Μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον οι κκ. Καραμανλής και Αλαβάνος. Ο πρώτος για την αντοχή του και ο δεύτερος για τον λόγο και την τεκμηρίωσή του. Σε σημείο που πολλοί πια να αισθάνονται ότι ο μέχρι πρότινος «αρχηγός των ατάκτων» μεταμορφώνεται σε ηγέτη της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος».

 

4. Βήμα 27-1-2007, «Πληροφορίες αναφέρουν ότι το σχετικό μήνυμα-απειλή έχει διαβιβαστεί από τον Γραμματέα της Ν. Δημοκρατίας κ. Λευτέρη Ζαγορίτη σε εκπροσώπους του «ρεύματος» του κ. Βενιζέλου. Το κυβερνητικό σήμα αξιολογείται δεόντως καθώς θεωρείται βέβαιον ότι έχει μεταδοθεί μέσω άλλων διαύλων και στον κ. Παπανδρέου, ο οποίος προφανώς σε περίπτωση διεξαγωγής πρόωρων εκλογών θα έχει και αυτός, όπως και ο κ. Καραμανλής, τον μοχλό της «λίστας» στα χέρια του.

 

5. Καθημερινή 27-1-2008, Β. Χιώτης, «Η κυβέρνηση μέχρι πρότινος ανησυχούσε για το περιεχόμενο που θα μπορούσε να έχει η κατάθεση του συνηγόρου της κ. Εύης Τσέκου, καθώς έφθαναν στο Μέγαρο Μαξίμου πληροφορίες ότι θα προσπαθούσε να ακολουθήσει μια υπερασπιστική στρατηγική με εμπρηστικά στοιχεία. Φαίνεται όμως ότι η στρατηγική του αυτή αλλάζει μετά την απόφαση του εισαγγελέα να προαναγγείλει διώξεις για όποιον επιχειρήσει να αξιοποιήσει την διαδικασία για ίδιον όφελος».

 

(Δημοσιεύθηκε στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φύλλο 69, Φεβρουάριος 2008)



Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 06 Ιούνιος 2010 22:06
 



Με την υποστήριξη του Joomla!. Valid XHTML and CSS.