{jfalternative}515|content| There are no translations available. {/jfalternative}
Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη σκέψη και δράση! |
Επικοινωνία
ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΤΟ ...ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ |
NO TRANSLATION AVAILABLE Tο κράτος, στα πλαίσια της ανασύνταξής του και του επανασχεδιασμού των μέσων και πρακτικών που θα χρησιμοποιήσει, στη γενικευμένη επίθεση που εξαπολύει απέναντι σε εξαθλιωμένους μετανάστες, τοξικοεξαρτημένους, άστεγους, πόρνες, επαίτες και ανυπότακτους νεολαίους, χρειάζεται να αποσπάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική ανοχή και ευρύτερη κοινωνική συναίνεση. Τα καθεστωτικά μέσα εξαπάτησης και καθήλωσης των ανθρώπων, αναλαμβάνουν την προπαγάνδιση αυτού του σκοπού και τη συνεχή διάχυση αισθημάτων τρόμου, ανασφάλειας και «ξενοφοβίας».
Η
συγκεκριμένη τακτική αποσκοπεί στην αδρανοποίηση και
παθητικοποίηση κοινωνικών ομάδων του ευρύτερου
κοινωνικού χώρου. Παράλληλα το κράτος δημιουργεί και στη
συνέχεια οξύνει τις στρεβλές και τεχνητές αντιθέσεις
ανάμεσα στους καταπιεσμένους δημιουργώντας έτσι κλίμα
πόλωσης. Με τον τρόπο αυτό αργά, σταθερά και μεθοδικά
οδηγεί καταπιεσμένες πληθυσμιακές ομάδες στη μεταξύ τους
σύγκρουση. Το πολωτικό κλίμα εξυπηρετεί τους σκοπούς των εξουσιαστών που με κατασκευασμένες τεχνητά συνθήκες δημιουργούν μια επίπλαστη «αναγκαιότητα» για την παρέμβαση του κράτους. Η επιλογή της μερικότητας ως τακτική ανάδειξης ενός ζητήματος από τη μεριά του κράτους και των καθεστωτικών ρουφιάνων του, τα μίντια, αποσκοπεί στη λήθη της συλλογικής και ιστορικής μνήμης, αποκρύπτοντας την πραγματικότητα στην ολότητά της. Διότι όταν δεν γνωρίζεις, ξεχνάς ή λειτουργείς αποσπασματικά, με μαθηματική ακρίβεια η δράση, εντάσσεται στον ευρύτερο κρατικό σχεδιασμό. Στο σημείο αυτό θα κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα και τα οποία αποτέλεσαν τον προπομπό των ευρύτερων εξελίξεων. Οι τελευταίοι τρεις μήνες σηματοδοτήθηκαν από την έντονη κινητικότητα και δραστηριοποίηση μιας ακόμα επιτροπής κατοίκων και φασιστοειδών. Η δράση τους κινείται στη λογική της κάθαρσης της πλατείας του Αγίου Παντελεήμονα από τους εξαθλιωμένους μετανάστες «Ασιατικής» προέλευσης που συγκεντρώνονται στην παιδική χαρά. Εναντίον των εξαθλιωμένων μεταναστών καταφέρονται κάτοικοι, καταστηματάρχες, τοπικό επιτροπάτο, και εθνικιστικά στοιχεία (σας θυμίζει τίποτα αυτή η «ιερή συμμαχία»;). Ακόμα και ο παπάς της ενορίας προπηλακίζεται δεχόμενος απειλές, επειδή σιτίζει και φιλοξενεί μετανάστες στον υπόγειο χώρο της εκκλησίας, απ’ όπου εν συνεχεία αναγκάζεται να τους απομακρύνει. Η συνθηματολογία εναντίον των εξαθλιωμένων μεταναστών ποικίλει. Από τις εθνικιστικές κορώνες «Έξω οι ξένοι από τη χώρα μας», «Η Ελλάδα για τους Έλληνες» μέχρι τις ρατσιστικές φωνές, «Ναι είναι άνθρωποι και αυτοί, αλλά να φύγουν γιατί δεν αντέχουμε τη βρώμα τους». Την ίδια χρονική περίοδο οι αριστεροί αντιρατσιστές του ΣΥΡΙΖΑ κλιμακώνοντας την προπαγάνδα τους και οξύνοντας την πολωτική διαδικασία, επιχειρούν μια συγκέντρωση στην πλατεία, η οποία αποτυγχάνει παταγωδώς. Λίγες ημέρες αργότερα ξεσπούν συγκρούσεις στην Αθήνα από μετανάστες μ’ αφορμή το σκίσιμο σελίδων θρησκευτικού περιεχομένου από αστυνομικό, ενώ πραγματοποιείται επίθεση και στο Α.Τ. του Αγίου Παντελεήμονα. Τα φασιστοειδή κινητοποιούνται βάζοντας φωτιά σε υπόγειο χώρο της περιοχής που λειτουργεί ως τζαμί. Στη συνέχεια προχωρούν στη βίαιη εκδίωξη των εξαθλιωμένων μεταναστών με την πλήρη κάλυψη και συνδρομή των μπάτσων. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σημαντική υποστήριξη στην εκδίωξη των εξαθλιωμένων μεταναστών από την παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα, δόθηκε και με την υπογραφή 600 και πλέον «νόμιμων» μεταναστών κυρίως Βαλκανικής προέλευσης. Νοικοκυραίοι και οι ίδιοι πια, ενταγμένοι στο σύστημα υποταγής και αλλοτρίωσης τάχθηκαν στο πλευρό των ντόπιων κατοίκων, επιτροπάτων, κομμάτων, εθνικιστών και μπάτσων. Αυτή η βίαιη εκδίωξη των εξαθλιωμένων μεταναστών είχε σαν αποτέλεσμα την συνάθροισή τους σε άλλες κοντινές πλατείες της περιοχής π.χ. Πλατεία Αττικής. Όλα αυτά τα γεγονότα διαδραματίζονται κατά την προεκλογική περίοδο και αυτό, απ’ ότι φάνηκε, σήμαινε πολλά. Πραγματοποιείται παρέμβαση αναρχικών-αντιεξουσιαστών στην συγκεκριμένη περιοχή. Η δράση είναι σύντομη χρονικά και περιορίζεται στην αφαίρεση της καγκελόπορτας, που κρατά κλειστή την είσοδο για τους εξαθλιωμένους μετανάστες και την πρόσβασή τους στην παιδική χαρά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παιδική χαρά είχε κλειδωθεί με απόφαση της επιτροπής κατοίκων και εθνικιστικών στοιχείων της περιοχής, αφού πρώτα είχαν εκδιώξει με τη βία τους μετανάστες που συγκεντρώνονταν εκεί. Ακολουθεί, μετεκλογικά και δεύτερη παρέμβαση από 100 περίπου αναρχικούς - αντιεξουσιαστές, όπου μοιράζεται έντυπο υλικό, ακούγονται συνθήματα αλληλεγγύης προς τους μετανάστες, ενώ δημιουργείται αρχικά μικροσυμπλοκή με κατοίκους της περιοχής και διάφορα φασιστοειδή. Οι διμοιρίες των μπάτσων που είναι παρατεταγμένες στην περιοχή και παρακολουθούν, παρεμβαίνουν επιθετικά. Κατά την αποχώρηση των συντρόφων στο ύψος Δεριγνύ και Πατησίων, συγκρούονται με τους νεοσύστατους μπάτσους της ομάδας Δέλτα. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης αυτής ήταν οι τραυματισμοί μπάτσων και συντρόφων αλλά και 5 συλληφθέντες οι οποίοι οδηγούνται στο αυτόφωρο, παίρνουν αναβολή και αφήνονται ελεύθεροι. Η καταγραφή του σύντομου αυτού ιστορικού ως συνολικό γεγονός, χρησιμοποιήθηκε από το κράτος και τους λακέδες του για να ανακοινώσουν σε περιορισμένο βαθμό, βεβαίως, τις προθέσεις τους. Η νέα «επιχείρηση Αρετή», που βρίσκεται σε ανάπτυξη το τελευταίο διάστημα, συνοδεύεται και με την ανακοίνωση δημιουργίας και άλλων στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες, τη μεταφορά των τόπων διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, ενώ οι τοξικοεξαρτημένοι θα εγκλωβιστούν σε αχανείς εκτάσεις μεγάλων νοσοκομείων, κυρίως Ψυχιατρικών. Η λίστα, όμως, του κράτους εμπεριέχει και την απειλή για το σπάσιμο καταλήψεων και τη συστηματική επίθεση και εκδίωξη σε βάρος των αναρχικών. Η δήλωση Μαρκογιαννάκη πως «o αναρχικός χώρος, πλέον, αποτελεί το φυτώριο της «τρομο»-κρατίας στον Ελλαδικό χώρο» είναι ενδεικτικές στο τι προτίθενται να κάνουν. Οι νέες «επιχειρήσεις Αρετής» στοχεύουν στο να ξεμπερδεύουν από αυτούς που το κράτος θεωρεί επικίνδυνους για τη διατάραξη της κοινωνικής συνοχής και ομαλότητας. Στη βάση αυτή πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει απεγκλωβισμός από την τακτική της μερικότητας σε όλα τα επίπεδα που επιχειρεί να μας σύρει ο κρατικός σχεδιασμός. Και εξηγούμαστε. Όπως προαναφέραμε πρώτο επίπεδο αποσπασματικής προσέγγισης, είναι ο γεωγραφικός προσδιορισμός που έχει ως επίκεντρο το λεγόμενο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και τον Άγιο Παντελεήμονα. Το ζήτημα όμως της δημιουργίας συνθηκών μετανάστευσης, της διόγκωσης και καταστολής αφορά κυρίως τη Δυτική και Ευρωπαϊκή βιομηχανία πολέμου, η οποία ξεκληρίζει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές ανθρώπων και δημιουργεί συνθήκες φυγής ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία σε χώρες όπως το Ιράκ, Αφγανιστάν κ.α. Η διαρκής μετακίνηση πληθυσμών, ξεκινά με το αιματοκύλισμα ανθρώπων που γεννά από τη μια πρόσφυγες και από την άλλη ανθρώπους που αναζητούν μια καλύτερη ζωή (μετανάστες). Από εκεί και πέρα αναλαμβάνουν συνήθως τα κυκλώματα εμπορίας ανθρώπινου πόνου να εξασφαλίσουν την είσοδο των εξαθλιωμένων μεταναστών στον Ελλαδικό χώρο. Όσοι βέβαια καταφέρουν να βγουν ζωντανοί από σφαίρες μπάτσων, συνοριοφυλάκων, λιμενόμπατσων και βυθισμούς πλοίων, νάρκες κ.ά. Ο Ελλαδικός χώρος λόγω της γεωγραφικής θέσεώς του αποτελεί τον πρώτο τόπο προσέλευσης των μεταναστών και προσφύγων, που στην πλειοψηφία τους, στη συνέχεια, εγκλωβίζονται εδώ. Μετά την είσοδο των εξαθλιωμένων μεταναστών, σειρά αναλαμβάνουν τα μικρά και μεγάλα αφεντικά που τους ξεζουμίζουν για ένα κομμάτι ψωμί (βλέπε περιφέρεια). Το κράτος αναλαμβάνει το ρόλο του ρυθμιστή για την ομαλοποίηση της κοινωνικής συνοχής και της εδραίωσης των όρων εξουσίας του. Τα κατά τόπους αφεντικά, λαμβάνοντας το μήνυμα το κράτους, κάνουν ακόμα πιο οδυνηρούς τους όρους σκλαβιάς των μεταναστών και όχι μόνο. Όσοι από τους εξαθλιωμένους μετανάστες καταφέρουν να φύγουν από τις περιφέρειες και τα νησιά κατευθυνόμενοι στην Αθήνα, αναγκάζονται να συγκεντρωθούν σε συγκεκριμένες περιοχές και πλατείες. Η ταξινόμηση και εν συνεχεία η κατάταξη ενός συγκεκριμένου συνόλου ανθρώπων, προϋποθέτει την συγκέντρωση τους σε σημεία ελέγχου. Το κράτος γνωρίζει πως η αναγκαστική προώθηση των μεταναστών σε πλατείες και συνοικίες, ακολουθείται από αναπόφευκτες αντιδράσεις των ντόπιων, και όχι μόνο, κατοίκων. Τις εν λόγω προβλεπόμενες αντιδράσεις το κράτος, στη συνέχεια, τις χρησιμοποιεί για να κατασκευάσει συνθήκες τεχνητής ανισορροπίας σε συγκεκριμένες εστίες. Η τεχνική είναι συνηθισμένη. Με την επιβολή συνθηκών φτώχιας και εξαθλίωσης, το κράτος οδηγεί στην αύξηση της λεγόμενης εγκληματικότητας με σκοπό την εδραίωση του τρόμου και της διαρκούς ανασφάλειας ευρύτατων κοινωνικών κομματιών. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, οι άνθρωποι αδρανοποιούνται αυξάνοντας μια φοβικά επιθετική ετοιμότητα. Η εξαναγκαστική αυτή κατάσταση, που βιώνεται ως ανυπόφορη, δημιουργεί την λήθη ή τον αποπροσανατολισμό από τα κύρια αίτια των συνθηκών εξαθλίωσης. Η μέθοδος αυτή συμβάλει στην προσπάθεια, από μεριάς του κράτους, να κατασκευάζει πειθήνιους υπηκόους. Με τον τρόπο αυτό, η όποια εξεγερτική διάθεση ενάντια στο κράτος, ως κύριο υπαίτιο, μετασχηματίζεται σε αντιπαράθεση ανάμεσα σε εξουσιαζόμενες κοινωνικές ομάδες. Έτσι, το κράτος εξουσιοδοτείται να καταστείλει τις βιαιότητες που το ίδιο κατασκεύασε, εδραιώνοντας βαθύτερα την εξουσία του στους ανθρώπους. Η προμελετημένη, λοιπόν, και τεχνητή όξυνση, οδηγεί στην πόλωση μεταξύ κοινωνικών ομάδων π.χ. κάτοικοι εναντίον μεταναστών, κάτοικοι εναντίον τοξικοεξαρτημένων κλπ. Πριν την παρέμβασή του, το κράτους υποκαθίσταται ή υποβοηθείται από διάφορες πρωτοβουλίες που συγκροτούν αυτό-οργανωμένες επιτροπές κατοίκων. Όπως συμβαίνει και σε πολλές άλλες περιοχές, έτσι και στον Άγιο Παντελεήμονα, δημιουργήθηκε μία επιτροπή κατοίκων, η οποία αυτό-οργανώθηκε γύρω από ένα και μόνο κεντρικό ζήτημα (μετανάστες). Οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και οι κατά πλειοψηφία αποφάσεις τής εν λόγω επιτροπής, την οδήγησε σε συγκεκριμένες εθνικιστικού και ρατσιστικού περιεχομένου δραστηριότητες εναντίον μεταναστών. Στο σημείο αυτό χρειάζεται να επισημανθεί, ότι εμείς ως αναρχικοί διαφωνούμε ολοκληρωτικά με τέτοιου είδους εγχειρήματα (επιτροπάτα, κλπ) για πολλούς λόγους. Φυσικά, όχι μόνο γι’ αυτή την περίπτωση αλλά και γενικότερα. Εν συντομία αναφέρουμε. Η μονοθεματική διάσταση που οδηγεί τους κατοίκους στη συγκρότηση επιτροπών, λειτουργεί αποσπασματικά, εξυπηρετώντας συγκεκριμένα κατά τόπους συμφέροντα, τα οποία συνήθως για να επιτευχθούν στρέφονται εναντίον των αδύναμων και εξαθλιωμένων της κοινωνίας. Η ετερόκλητη προσχώρηση ανθρώπων με διαφορετικές κοινωνικές αφετηρίες έως και αντίθετες, γεννά προς χάριν της «αναγκαιότητας» συνύπαρξης, διαδικασίες πολιτικής διαχείρισης που αποδέχονται τη λογική του μέσου όρου. Δηλαδή ανάμεσα σε αντίθετες προτάσεις, χαμηλώνουν οι προσδοκίες για να βρεθεί η μεσοβέζικη λύση- πρόταση που θα ικανοποίει σχεδόν τους πάντες. Επίσης, η λειτουργία τέτοιων συνονθυλευμάτων, δρα μέσω της «αυτο»-θέσμισης μέσα από τη νομιμότητα των θεσμών του κράτους, τους οποίους και ενισχύει. Ο κύριος λόγος που διαφωνούμε με την αυτο-οργάνωση είναι γιατί μέσα από την πολυπλοκότητά της μπορεί να εμπεριέχει στην δυναμική της και τα προαναφερθέντα. Σε αντίθεση με την αναρχική οργάνωση, που με τη δράση της οξύνει τις αντιθέσεις με το κράτος αποσκοπώντας αρχικά στη γενικευμένη αποσταθεροποίηση των δομών και θεσμών εξουσίας και εν συνεχεία την ολοκληρωτική καταστροφή του κράτους. Έξω από πολιτικές σκοπιές και σκοπιμότητες και στη βάση της ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης. Η σύντομη αυτή και ενδεικτική ανάλυση (για πρακτικούς λόγους) που μας εναντιώνει σε τέτοιου είδους προαναφερθέντα μορφώματα, είναι πολύ μακριά, όμως, από το να μας οδηγήσει στο λάθος χαρακτηρισμό, πως όσοι πλαισιώνουν τέτοιου είδους επιτροπάτα γενικά και ειδικά είναι φασίστες. Σαφώς και δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός πως κάποιοι συμμετέχοντες είναι και φασίστες. Η διαφορά, όμως, μεταξύ μιας ρατσιστικής συμπεριφοράς, η οποία εκδηλώνεται αντανακλώντας ουσιαστικά την αποδοχή της υποταγής στις κυρίαρχες νόρμες και πρακτικές, οι οποίες εν συντομία αναλύθηκαν παραπάνω, είναι πολύ μακριά μέχρι τη συμπαγή ιδεολογικοπολιτική βάση και πρακτική του φασισμού. Εξ άλλου, η προσέγγιση με σκοπό την επίλυση ενός ζητήματος μέσω της αναγωγής των αναλογιών σε ομοιότητες, με στόχο την προσέγγιση της αιτιότητας, στο ελάχιστο που πραγματώνεται είναι από λαθεμένη έως (ανάλογα με το βαθμό συνειδητότητας) εξουσιαστική πρακτική αποπροσανατολισμού. Η αληθινή βάση, όμως, μήπως βρίσκεται στο ότι τους αφήσαμε να δουλέψουν ανενόχλητοι διότι έλειπε ο αναρχικός λόγος με την κοινωνική του διάσταση; Μήπως η απουσία των αναρχικών δημιούργησε κενό χώρο τον οποίο εκμεταλλεύτηκαν και συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται οι εθνικιστές; Αυτό το έλλειμμα αναφέρεται προς χάριν της συνολικής αυτοκριτικής. Στην περίπτωση που δεν γίνουν κατανοητά μερικά ζητήματα, θεωρούμε πως θα οδηγηθεί κάποιος κόσμος να ταχθεί με το ένα μέρος μιας τεχνητά πολωτικής διαδικασίας π.χ. με το μέρος των εκδιωγμένων μεταναστών ή με το μέρος των ενσωματωμένων μεταναστών και των κατοίκων, δηλαδή με τους «φασίστες» ή με τους «αντιφασίστες». Σκοπός δεν είναι η εξ ορισμού αγιοποίηση ή ο εξοβελισμός των μεταναστών, ούτε η απόδοση ευσήμων ή η κατηγοριοποίηση των κατοίκων ως «φασιστών». Είναι εμφανές ότι η τεχνική αυτή είναι βαθιά αντικοινωνική και συμβάλλει στην όξυνση αυτής της κατασκευασμένης διαδικασίας. Η πόλωση αυτή, όπως εξηγήθηκε εν συντομία, δημιουργεί για κάποιους επίδικο σχέσεων, λαϊκιστί άνοιγμα και ξεκαθάρισμά λογαριασμών. Είναι προφανές, πως ως αναρχικοί δεν μπορούμε ούτε να ασπαστούμε, ούτε να το κατανοήσουμε από αναρχικής σκοπιάς και φυσικά σε καμία των περιπτώσεων να συμμετάσχουμε σε κάποιον από τους προαναφερθέντες πόλους. Η γενίκευση της δράσης μας σκοπεύει στην καταστροφή του κράτους, που ως ένας εξουσιαστικός μηχανισμός εδώ και χιλιετίες αποτελεί την μόνιμη απειλή εναντίον της ανθρωπότητας. Η παρατεταμένη δράση και ύπαρξή του το καθιστά τον κύριο ηθικό και φυσικό αυτουργό της δολοφονίας, εξόντωσης και αποκτήνωσης του ανθρώπου. Ο σχεδιασμός του κράτους με τη γενικευμένη επίθεσή του απέναντι στους εξαθλιωμένους μετανάστες, τους τοξικοεξαρτημένους, τους άστεγους, τις πόρνες, τους ανυπόταχτους νεολαίους και αναρχικούς, μας οδηγεί στην επιτακτική αναγκαιότητα της οργάνωσης μιας συνολικότερης επιθετικής απάντησης από τη μεριά των αναρχικών. Διαφωνούμε με την προσήλωση της δραστηριοποίησης σε ένα και μόνο σημείο, που για κάποιους αποτελεί συμβολικό χαρακτήρα, διότι αναπόφευκτα η απάντηση, εκτός του ότι είναι αποσπασματική και συμβολική, σε καμία περίπτωση δεν είναι ουσιαστική. Τη συνδικαλιστική - πολιτική αιτηματολογία την αφήνουμε, όπως πάντα, για τους αριστερούς αναμορφωτές του κράτους και επίδοξους εξουσιαστές που προσδοκούν να καρπωθούν την πολιτική υπεραξία από οποιοδήποτε κοινωνικό γεγονός. Εμείς δεν θα καταντήσουμε πεμπτοφαλαγγίτες ή αναρχικοί ψάλτες της αριστεράς, ούτε προσδοκούμε να την αντικαταστήσουμε. Αφήνουμε, επίσης, την πρεμούρα των πρόσφατων εκλογικών αποτελεσμάτων σε αυτούς που την έχουν. Επίσης, επανειλημμένως ως αναρχικοί έχουμε πει και γράψει πως διαφωνούμε καθολικά με τις λογικές περί καθαρών πλατειών, συνοικιών κλπ. Διότι η αντικοινωνική πρακτική που χρησιμοποιείται για τη βίαιη εκδίωξη των χαρακτηριζόμενων «μιασμάτων» από τους αυτόκλητους «καθαριστές», είναι βαθιά εξουσιαστική και θα συναντά, όπου και όποτε πραγματοποιείται, το τοίχος της οργής μας.. ΚΑΜΙΑ ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΡΦΕΤΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΣΤΩΝ ΝΑ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣYΝΗ Συσπείρωση Αναρχικών
|
Δημοφιλή
- ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΕΞΑΡΤΗΣΗ, ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ
- ΟΛΟ ΝΟΜΟΙ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ;
- Αυτές οι νύχτες είναι του Μιχάλη
- Για το Ελευθεριακό Αναρχικό Αντιεξουσιαστικό Φόρουμ
- Έκθεση Φωτογραφίας στο Πολυτεχνειο (Γκίνη)
- ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ 1990-1997
- 8 Ιούνη: Εκτεταμένες συγκρούσεις σε όλο το κέντρο της Αθήνας
- Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
- Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΑΡΚΩΣΗ
- NΟ FOSTERING AND TOLERANCE TO THE MURDERERS OF MAY 5th, THEIR ATTITUDE AND PRACTICES!
- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣE ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ
- Φοιτητική πορεία και συγκρούσεις στις 22 Ιούνη
- «Ή ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ»
- Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ