{jfalternative}515|content|
There are no translations available.
{/jfalternative}

 

 

Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

Να τελειώνουμε με τα ψέματα PDF Print E-mail
NO TRANSLATION AVAILABLE


«Πολλά ήταν τα ψέματα που είπατ’ ως τα τώρα…»

 

Επειδή η κατάσταση με το μνημονιακό σήριαλ συνεχίζεται θα προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε ορισμένα συμπεράσματα και να αναφερθούμε στα ψέματα και στις αλήθειες.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν.

Η αλήθεια είναι πως λεφτά υπάρχουν. Συνεπώς το ψέμα βρίσκεται στην μετέπειτα δήλωση του Γιωργάκη, ότι δεν υπάρχουν λεφτά.

Η αλήθεια είναι πως αυτό το Πασοκικό ψέμα υποκρύπτει σκοπιμότητες.

Είναι ψέμα πως η διαδικασία για την «σωτηρία» της Ελλάδας ξεκίνησε μετά από τις εκλογές όπου ανατέθηκε η διαχείριση της εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ. Αυτή είχε ξεκινήσει από πολύ καιρό. Τόσο με την δήθεν δυσβάστακτη αύξηση του «χρέους» όσο και με τις συνεννοήσεις που είχαν γίνει παρασκηνιακά (και βγήκαν στο φώς της δημοσιότητας λόγω ανταγωνισμών μέσα στους κόλπους των εξουσιαστών).

Η αλήθεια είναι πως αυτά που έχουν ξεκινήσει εδώ και ένα χρόνο είναι μονόδρομος. Μόνο που αυτός ο μονόδρομος είναι χαραγμένος κι επιλεγμένος από τους κυρίαρχους για να ενισχύσει την εξουσία και να συστηματοποιήσει την εκμετάλλευση.

Η αλήθεια είναι πως αυτός ο δρόμος κατασκευάζει ακόμα χειρότερες συνθήκες για τους ανθρώπους του ελλαδικού χώρου.

Είναι ψέμα ότι δεν ήξεραν οι ισχυροί της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία κλπ) για αυτήν την διαδικασία. Ήξεραν και πολύ καλά μάλιστα και είχαν καταστρώσει λεπτομερή σχέδια και εναλλακτικές «λύσεις».

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κανενός είδους κρίση. Τα όσα έχουν τεθεί σε κίνηση με το πρόσχημα της «κρίσης» και του «χρέους» έχουν πολλαπλούς στόχους, αλλά και πολλούς αποδέκτες.

Η αλήθεια είναι πως όλη αυτή η κατάσταση διευκολύνει την διαδικασία ενοποίησης της κυριαρχίας σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Μια διαδικασία που έχει μπει στην τελική της ευθεία εδώ και δύο δεκαετίες. Αυτός είναι και ο λόγος που, μέσω του εδώ ενδιαμέσου των υπερατλαντικών συμφερόντων Γιωργάκη, εξυπηρετούνται και τα συμφέροντα της εγχώριας και της ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Έτσι, ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Τράπεζα προχωρούν στην αναδιανομή των μερισμάτων εξουσίας και εκμετάλλευσης στους δικαιούχους.

Είναι ψέμα πως δεν υπάρχει συναίνεση ανάμεσα στις μερίδες της πολιτικής εξουσίας. Αυτή υπήρχε ανέκαθεν. Όλα τα κόμματα από την λεγόμενη αριστερά ως και την πιο σκληρή πτέρυγα της λεγόμενης δεξιάς έχουν δώσει την συναίνεσή τους στα όσα δρομολογούνται. Πίσω από την συναίνεση, που υποτίθεται πως ζητούν αυτοί που έχουν «το πάνω χέρι», κρύβεται η ανυπομονησία τους να προχωρήσουν άμεσα οι διαδικασίες διανομής της πίττας που λέγεται εκμεταλλεύσιμοι κι ανεκμετάλλευτοι πόροι του ελλαδικού χώρου.

Η αλήθεια είναι πως η αλληλοδιείσδυση των διαφόρων τμημάτων της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας (βλέπε π.χ. συμφωνίες με Κίνα και όχι μόνο μ’ αυτήν) είναι τόσο πολυσύνθετη και διαπλεκόμενη που κάθε προσπάθεια να αμφισβητηθεί η διαδικασία ενοποίησης της κυριαρχίας καταντά χαμένος κόπος. Η συναίνεση, λοιπόν, αφορά την εξασφάλιση των αλληλοδιαπλεκομένων συμφερόντων. Αυτός είναι και ένας λόγος που ξεφύτρωσαν κι άλλα κόμματα κι αποκόμματα, με σκοπό να διασφαλίσει η κάθε πλευρά όσο γίνεται πιο καλά τα συμφέροντά της. Οι πολιτικοί σχηματισμοί, χρησιμεύουν σ’ αυτή την κατεύθυνση αλλά και κατοχυρώνουν την πολιτική τους έκφραση, με τον ανάλογο κόσμο που ελέγχουν ή επιδιώκουν να αποσπάσουν και να επανακατευθύνουν.

Είναι ψέμα πως εκχωρήθηκε η λεγόμενη εθνική κυριαρχία με το μνημόνιο Νο1. Αυτή η ιδέα έχει πεθάνει εδώ και πολύν καιρό (αν υποτεθεί πως κάποτε υπήρξε). Αυτό που έγινε πριν από ένα χρόνο ήταν και η τυπική επιβεβαίωση του γεγονότος. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που κανένας από τους υπερασπιστές της δεν καλεί στον αυτονόητο γι’ αυτόν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Επειδή, πολύ απλά, κανένας αγώνας δεν μπορεί να αναστήσει «σεσηπότες νεκρούς» (πτώματα σε αποσύνθεση).

Η αλήθεια είναι πως για να επιβάλουν τις θελήσεις τους, οι εξουσιαστές, χρειάζονται να αποδιοργανώσουν τον κοινωνικό χώρο, να αλλάξουν τις σχέσεις που ήδη υπάρχουν ανάμεσα σε ομάδες και άτομα και να τις διαχωρίσουν ακόμη περισσότερο. Χρειάζονται να μεταστρέψουν την αντίθεση των ανθρώπων και των κοινωνικών ομάδων προς το κράτος και τις εξουσιαστικές-εκμεταλλευτικές σχέσεις σε έναν μισαλλόδοξο και «φυλετικό» ανταγωνισμό ανάμεσα στις ομάδες της κοινωνίας. Κι αυτό είναι που έχουν θέσει σε εφαρμογή τα τελευταία τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια.

Η αλήθεια είναι πως τα μέτρα που τίθενται σε εφαρμογή εδώ και ένα χρόνο έχουν σαν σκοπό να γονατίσουν και να υποτάξουν τον κόσμο του ελλαδικού χώρου που μέχρι πριν από δυόμιση χρόνια απέδειξε πως –παρά τις αντιξοότητες και τα εμπόδια που του στήνουν οι κυρίαρχοι– μπορεί να εξεγείρεται.

Η αλήθεια είναι πως το σύστημα διαχείρισης των εξουσιαστικών συμφερόντων βρίσκεται σε διαδικασία αναπροσαρμογής. Γι’ αυτό και όλοι οι διάδοχοι και φιλόδοξοι επίγονοι σπεύδουν να στηρίξουν ανακαινισμένες μορφές εξουσίας. Ανάμεσά τους κι αυτοί που εμφανίζουν ορισμένες απ’ αυτές σαν απελευθερωτικές, αντιεξουσιαστικές, ακόμα και ως αναρχικές.

Είναι ψέμα πως το ζήτημα της διαχείρισης των εξουσιαστικών υποθέσεων και των αποφάσεων με εξουσιαστικούς τρόπους μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχέση με την απελευθέρωση των ανθρώπων και με την αναρχία. Η αναρχία δεν ταυτίζεται ούτε με την εξουσία, ούτε με την δημοκρατία (άμεση ή έμμεση). Γι’ αυτό και τα τεχνάσματα της άμεσης δημοκρατίας και των λαϊκών συνελεύσεων αποσκοπούν στο να μεταστρέψουν την ουσιαστική αντίθεση κομματιών της κοινωνίας με το κράτος και τους εξουσιαστές-εκμεταλλευτές, σε τρόπο διαχείρισης των επιβαλλόμενων μέτρων από τους ευρωπαίους και υπερατλαντικούς δυνάστες των ανθρώπων. Πρόκειται με άλλα λόγια για μια επιχειρούμενη επαναδιαπραγμάτευση του «χρέους».

Η αλήθεια είναι πως με την δολοφονία των εργαζομένων στη Μαρφίν, από μια παρακρατική συμμορία, αναχαιτίστηκε η οργή και το πάθος των ανθρώπων ενάντια στο μνημόνιο Νο1. Αν τότε γινόταν πραγματικότητα μία εισβολή των διαδηλωτών στη Βουλή (ή έστω μια δυναμική απόπειρα), τότε μπορούμε να συμπεράνουμε πως οι συνθήκες σήμερα θα ήταν διαφορετικές, αφού και μόνο η αναβολή της ψήφισης με ένα τέτοιο τρόπο θα είχε σοβαρές επιπτώσεις

Είναι ψέμα πως η αντίθεση των ανθρώπων προς όσα εφαρμόζουν οι εξουσιαστές έχει καταλαγιάσει. Το μνημόνιο Νο2 ετοιμάζεται να ψηφιστεί. Τώρα, όμως, η εξασφάλιση της Βουλής έρχεται από αυτούς που φωνάζουν «έξω οι κλέφτες», προσπαθώντας να σκεπάσουν το «ΝΑ ΚΑΕΙ, ΝΑ ΚΑΕΙ, ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΒΟΥΛΗ». Ενδεχομένως κάποιοι απ’ αυτούς, που θέλουν να βγουν οι κλέφτες, σκοπεύουν να καταλάβουν τη θέση τους στα έδρανα. Προφανώς, αυτοί που θα οδηγηθούν να περικυκλώσουν τη βουλή δεν έχουν σκοπό να την καταλάβουν, αλλά να την προστατεύσουν από όσους τυχόν θελήσουν να εισβάλουν.

Η αλήθεια είναι πως αυτά τα μέτρα προστασίας της Βουλής ωχριούν στις αλυσίδες που συνηθίζει να στήνει το ΚΚΕ με τους σημαιοφόρους-ροπαλοφόρους του.

Είναι ψέμα πως υπάρχουν κλέφτες. Κλοπή υπάρχει όταν σου αφαιρέσουν κάτι που σου ανήκει πραγματικά. Οι σκλάβοι ποτέ δεν είχαν κάτι δικό τους. Η ψευδαίσθηση που καλλιεργείται στους σύγχρονους σκλάβους είναι πως τους κλέβουν. Ενώ στην πραγματικότητα η κλοπή γίνεται ανάμεσα σ’ αυτούς που κατέχουν και διαχειρίζονται τον πλούτο. Αυτός είναι και ο λόγος που ενδεχομένως (κάπου, κάποτε) να τιμωρηθούν κάποιοι απ’ αυτούς. Δεν μπορούν να σου κλέψουν κάτι που εσύ κατέχεις φαντασιακά, ενώ άλλοι είναι εκείνοι που το κατέχουν πραγματικά.

Η αλήθεια είναι πως όλο αυτό το ετερόκλητο σύμφυρμα που βρίσκεται εδώ και 20 μέρες στην πλατεία του συντάγματος χρησιμοποιείται σαν εφαλτήριο για να επιτευχθούν πολλοί στόχοι. Από την επαναδιαπραγμάτευση του «χρέους», μέχρι την δυνατότητα ελιγμών από μέρους των κρατούντων και τις ανακατατάξεις στο εξουσιαστικό μπλοκ, που θα εμφανιστούν σαν νίκη του «λαϊκού κινήματος».

Η αλήθεια είναι «οι αγανακτισμένοι πολίτες» ήταν ανέκαθεν οι κατ’ εξοχήν αντίπαλοι όσων ξεσηκώνονταν και συγκρούονταν με το κράτος και τους εκμεταλλευτές. Ο αριστερός και ο δεξιός εθνικισμός, που ανέχονται και προβάλλουν αυτό το ετερόκλητο σύμφυρμα των καθυστερημένα «αγανακτισμένων», γνωρίζουν πολύ καλά πως τέτοιες καταστάσεις αποτελούν τη «λαϊκή βάση» που διευκολύνει τις εκάστοτε μεθοδεύσεις της κυριαρχίας.

Είναι ψέμα πως η όποια εξέγερση που ενδεχομένως θα ξεσπούσε μέσα στις παρούσες συνθήκες θα μπορούσε να οδηγήσει άμεσα στην αναρχία.

Η αλήθεια είναι πως θα βοηθούσε στην προετοιμασία για ένα αναρχικό μέλλον, αρκεί τα συμπεράσματα και οι εμπειρίες να αξιοποιηθούν με λειτουργικό τρόπο, στην προοπτική της πανανθρώπινης απελευθέρωσης.

Η αλήθεια είναι πως δεν αβαντάρουμε εξουσιαστικές διαδικασίες και πως συνεχίζουμε να περπατάμε στο δρόμο του αδιάλλακτου αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία κι εκμετάλλευση.

Αθήνα, 14 Ιουνίου 2011

Συσπείρωση Αναρχικών

 



Powered by Joomla!. Valid XHTML and CSS.