Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ E I

το  107ο φύλλο (Ιούλιος - Αύγουστος 2011)

της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας

Δ Ι Α Δ Ρ Ο Μ Η  Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α Σ

σε περίπτερα-πρακτορεία εφημερίδων και περιοδικών,

του ελλαδικού χώρου, από την Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Σύντροφοι/συντρόφισσες και φίλες/oι,

Είναι πράγματι δύσκολο στις λεγόμενες περιόδους «κρίσεων», ιδιαίτερα μάλιστα όταν διακρίνονται για την ένταση, την χρονική διάρκεια και τις μεταβολές που τείνουν να επιφέρουν, να προσεγγίσει, έστω, κάποιος την πραγματικότητα παραμένοντας στην επιφάνεια των γεγονότων και αναλωνόμενος στον αδιέξοδο κύκλο της απόκτησης ή της συμμετοχής στην πληθωρική, σ' αυτές τις περιπτώσεις, διακίνηση διαφόρων πληροφοριών, που αφορούν τις «ραγδαίες» εξελίξεις.

Εξ ίσου αποπροσανατολιστικό, όπως συνεχώς επισημαίνουμε, είναι να επικεντρώνεται κανείς ή να καθιστά κυρίαρχο στοιχείο το οικονομικό, με αποτέλεσμα να θεωρεί «ευθύνη» ή «χρέος» του να δώσει εναλλακτική «λύση». Γενικότερα ο εναλλακτισμός στις περιόδους «κρίσεων» έρχεται, από επαναστατική θέση, να συμφωνήσει στην ανάγκη «επανεκκίνησης» δεχόμενος αφενός, όπως άλλωστε κάθε έκφραση εξουσιαστικών συμφερόντων, την ανάγκη μεταρρυθμίσεων μέσω της συνεχούς κατάθεσης προτάσεων και αποκλείοντας, αφ’ ετέρου, συγκεκριμένες μορφές πάλης.

Πολλοί καθεστωτικοί (για να χρησιμοποιήσουμε και εμείς μια σκονισμένη λέξη…) θεωρούν ότι την περίοδο που διανύουμε οι μεταβολές που εξελίσσονται σε κάθε πεδίο οικονομικό, κοινωνικό ή πολιτικό θα σημαδέψουν τις επόμενες δεκαετίες. Προχωρούν δε σε συγκρίσεις με τις δεκαετίες του '30 ή του '50 προσδίδοντας, δικαιολογημένα ή μη, έναν δραματικό τόνο στα λόγια τους.

Στα χείλη πολλών άλλων έρχονται εκ νέου λέξεις ξεχασμένες, όπως «προσάρτηση», «αποικία», «αγώνας για αλλαγή του Συντάγματος» ή του πολιτεύματος, εθνική «παλιγγενεσία» κοκ. Άλλοι πάλι, με αγωνία αναμένουν και προτρέπουν για την εσπευσμένη ενθρόνιση ενός «νέου» πολιτικού «μεσσία», που θα αναγεννήσει το πολιτικό σύστημα από τις στάχτες του, και θα σηματοδοτήσει την πολυπόθητη για τις διάφορες μερίδες εξουσίας ανανέωση του πολιτικού σκηνικού. Διακρίνονται εξ ίσου και οι πλέον «νηφάλιοι» που θυμίζουν ότι ριζικές αλλαγές αυτού του είδους χρειάζονται πολιτικό χρόνο, «δαιμόνιους» ηγέτες και την υπομονή για μια γενικότερη «ωρίμανση» καταστάσεων…

Κανείς τους δεν υποτιμά το γεγονός ότι στο πεζοδρόμιο κατεβαίνουν όλο και συχνότερα άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές, αλλά και συμφέροντα, αριστεροί ή δεξιοί εθνικιστές, άνθρωποι που με την βία έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την βόλεψη τους και για τον λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα απρόβλεπτοι στις αντιδράσεις τους, άνθρωποι εξοργισμένοι με όλους και με όλα, με μίσος για τους πολιτικούς, με περιφρόνηση για τα κόμματα (παρ' όλο που είναι εμφανής η βούληση συγκεκριμένων κέντρων να εμφυσήσουν την απαξία για τα υπάρχοντα και μόνο κόμματα). Δίπλα τους πληθαίνουν συνεχώς οι λεγόμενοι νέο-άνεργοι, τέως νοικοκυραίοι, και ουκ ολίγοι δημόσιοι υπάλληλοι που συνιστούσαν τον κορμό της έως τώρα εκλογικής πελατείας.

Η πίτα, λοιπόν, ξαναμοιράζεται. Ένας πραγματικός στρατός αφιονισμένων ανθρωποειδών προσπαθεί για ώρες να καταπνίξει τις βίαιες αντιδράσεις έξω από το Κοινοβούλιο την ημέρα της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, αφήνοντας πίσω του έναν άνευ προηγουμένου απολογισμό τραυματιών και γενικότερα ωμοτήτων να καταγραφεί ιστορικά –και όχι μόνο– στις μνήμες των ανθρώπων. Την ίδια ημέρα στην Αίγυπτο 1.000 διαδηλωτές τραυματίζονται από την άγρια επίθεση του στρατιωτικού καθεστώτος.

Και όμως μόλις τώρα αρχίζει να μυρίζει μπαρούτι. Σ' αυτό το σημείο συνήθως οι κρατιστές προσανατολίζονται και στην επίδειξη των αφομοιωτικών τους ικανοτήτων. Σχεδόν πάντα, μετά από μια ωμή επίδειξη βαρβαρότητας, όσοι τρομοκρατηθούν θεωρούνται και πάλι προσαρτημένοι στις κρατικές επιταγές, όσοι κινούνταν σε εναλλακτικά δρομολόγια και παραμερίσθηκαν έστω και πρόσκαιρα από την συγκρουσιακή διεργασία σπεύδουν να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος. Η περιοχή του Συντάγματος παραμένει το έδαφος όπου διακυβεύεται η «αλλαγή»… Μέσω του μόνιμου αποκλεισμού της από διαδηλωτές ορισμένα κέντρα εξουσίας αποβλέπουν στην επίδειξη μιας «λαϊκής» απαίτησης για συνταγματική αλλαγή. Το ξεφούσκωμα της παρουσίας των «Συνταγματικών», από την άλλη, θα επιβεβαιώσει απλά τις παραδοσιακές τεχνικές ξεπεράσματος της «κρίσης».

Ποιος θα προλάβει;;; Μικρή σημασία έχει αν και δεν είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς. Τα σοβαρότερα είναι μπροστά μας και ο κουρνιαχτός τους έχει ήδη σηκωθεί ψηλά στον ουρανό και είναι ορατός στον οποιονδήποτε. Γι' αυτό και δεν δικαιολογείται η μη προετοιμασία πλήθους ανθρώπων αλλά και αγωνιστών, κατά πόσο μάλλον των αναρχικών, για καταστάσεις που ξεπερνούν τα ήδη εσκαμμένα…

Ιούλιος 2011

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΕΞΟΥΣΙΑ

 Δεν έχω χαρτάκι, να μιλήσω;

 Χρονικό της 15 Ιουνίου - Να τελειώνουμε με τα ψέματα

 Χρονικό συγκρούσεων της 28ης Ιουνίου

 Ε, λοιπόν, ας ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο και όσα το συνοδεύουν

 Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011, η χαραυγή μιας άλλης μέρας

 Βιολογικά προϊόντα, επισιτιστική κρίση και Οικο-κρατία

 Ναρκωτικά: Προσεγγίζοντας το τέλος μιας εποχής

 Ο αναρχικός αγώνας και ο αυτοσεβασμός δεν κοστολογούνται με το ποσόν των 70.000 ευρώ. Είναι ανεκτίμητα!

Τρόποι επικοινωνίας

• προσωπικά: ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Αθήνας: Σαριπόλου 8 (Δίπλα στο αρχαιολογικό Μουσείο)

                            ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Θεσσαλονίκης: Δελμούζου 3

• ταχυδρομικά: Τ.Θ. 30658, Τ.Κ. 10033, ΑΘΗΝΑ
• τηλεφωνικά: 69 73 79 92 07
• ηλεκτρονικά: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Συνδρομές

• Εσωτερικού (για 10 φύλλα): 20 ευρώ
• Ευρώπης (για 10 φύλλα): 30 ευρώ