Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 116 PDF Εκτύπωση E-mail
Πέμπτη, 03 Μάιος 2012 00:46

 

Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ E I

το 116ο φύλλο (Μάιος 2012)

της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας

Δ Ι Α Δ Ρ Ο Μ Η   Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α Σ

και βρίσκεται σε περίπτερα-πρακτορεία εφημερίδων και περιοδικών,

του ελλαδικού χώρου, από την Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

  

diadromi_116

 

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλοι και φίλες,

Σύμφωνα με τον Oppenheimer «το κράτος, απόλυτα στην γένεση του και σχεδόν κατά τα πρώτα στάδια της ύπαρξής του, είναι ένας κοινωνικός θεσμός τον οποίο επέβαλε μια νικήτρια ομάδα ανθρώπων σε μια ηττημένη ομάδα, με μόνο σκοπό την ρύθμιση της κυριαρχίας της νικήτριας ομάδας επί της ηττημένης και την διασφάλιση της πρώτης απέναντι στο ενδεχόμενο εξέγερσης στο εσωτερικό και επιθέσεων από το εξωτερικό».

Ορισμένες θεωρίες, όπως η φιλελεύθερη και η λειτουργιστική, υποστηρίζουν μεταξύ άλλων ότι η διαστρωμάτωση και τα κράτη ενσωματώνουν μια ορθολογική κοινωνική συνεργασία και με αυτόν τον τρόπο εγκαθιδρύθηκαν αρχικά με ένα είδος «κοινωνικού συμβολαίου». Η μαρξιστική θεωρία σχετικά με την απαρχή του κράτους τονίζει τους οικονομικούς παράγοντες και την ιδιωτική ιδιοκτησία, ενώ ο μαρξιστής φιλόσοφος Balibar καταλήγει ότι η ιστορία είναι «μια ασυνεχής διαδοχή τρόπων παραγωγής».

Τόσοι και τόσοι φιλόσοφοι, ιστορικοί, οικονομολόγοι ή πολιτικοί αναζήτησαν με επιμονή και συνεχίζουν να αναζητούν την χρονική στιγμή που σημάδεψε κάθε άλμα της συγκροτημένης εξουσίας, κάθε στιγμή που στέριωσε την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας και των κρατών, επισημαίνοντας λόγου χάρη την καθιέρωση της γεωργίας, την μεταλλουργία ορείχαλκου, την εξαναγκαστική εργασία, την εμπορευματική παραγωγή, την εξέλιξη στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, την ανακάλυψη της πυξίδας, της πυρίτιδας ή της τυπογραφίας, εν γένει τις επιστήμες και την τεχνολογία, την οχύρωση των πόλεων, τους γραπτούς νόμους, τον ρόλο των θρησκειών, της εκπαίδευσης και της ιδεολογίας.

Άλλο τόσο απασχόλησε και συνεχίζει να απασχολεί η «ακμή» και η «διάλυση» των αυτοκρατοριών, άλλοτε με κρυφό και άλλοτε με φανερό θαυμασμό για τις στιγμές γιγάντωσής τους. Δύσκολα μπορεί, όμως, κάποιος να αρνηθεί ότι σε κάθε περίπτωση που αυξανόταν η εδαφικότητα των κρατών, ταυτόχρονα μειωνόταν η δυνατότητα πολλές φορές και η θέληση του αυτοκράτορα ή του τοπικού ηγεμόνα να προστατεύει τους εμπόρους από τις λεηλασίες, ενώ για τον λόγο αυτό πολλές φορές οι έμποροι σύναπταν ιδιαίτερες συμφωνίες με τα στρατιωτικά τμήματα. Πάντα, όταν οι ηγεμόνες προσπαθούσαν να αποσπάσουν με την άμεση βία πόρους από τους υπηκόους τους εξελισσόταν μια διαδικασία ισχυροποίησης του κράτους. Η βίαιη, λοιπόν, απόσπαση πόρων από τους υπηκόους ποτέ δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά προσανατολίζεται στην ανασυγκρότηση των θεσμών και των μηχανισμών σε μια ευρεία μεταρρυθμιστική προσπάθεια, η οποία εμπεριέχει το στοιχείο της πολιτικής σύγκρουσης, όχι βέβαια σαν μοχλό αποσταθεροποίησης ή «παρακμής», αλλά συνέχειας και μεταβίβασης της εξουσίας.

Μ’ άλλα λόγια, η «παρακμή» ήδη κουβαλάει το «νέο», η «κατάρρευση» την «παλιγγενεσία», η «αποδιάρθρωση» την αναδιάρθρωση. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι άνθρωποι ξεσηκώνονται και μάλιστα επαναστατούν με σφοδρότητα ενάντια στους δυνάστες τους. Γιατί, όμως, σταματούν, ακόμα και όταν η στρατιωτική επιτυχία φαίνεται σίγουρη; Γιατί φθάνουν στο σημείο ενώ προβάλλουν ως «νικητές» να παραδίδονται ξανά στα χέρια του δυνάστη τους γνωρίζοντας ότι η τιμωρία για τον ξεσηκωμό τους θα είναι βαριά; Και ακόμα χειρότερα, γιατί οι επόμενοι δεν διδάσκονται από τα λάθη των προηγούμενων;

Θεωρούν πολλοί ότι η συζήτηση γι’ αυτά τα θέματα μπορεί να κρατήσει βδομάδες, μήνες ή και χρόνια και την τοποθετούν στα αζήτητα, προτάσσοντας την συνεχή κινητοποίηση, την πρακτική, και βέβαια την ενότητα του κινήματος μέσω της κατασκευής ή ανακατασκευής οργανωτικών δομών. Έτσι, η πολιτική σύγκρουση παραμένει, μέσω «ανοικτών» ή «κλειστών» δικτύων, το εργαλείο για την διατήρηση ή την διεύρυνση της κινηματικής εξουσίας και τίποτα παραπάνω. Το «παραπάνω», βέβαια, όταν έρχεται δεν σημαίνει παρά την στέψη ενός τμήματος του κινήματος ως ηγεμονικού έναντι κάποιων άλλων ή πρωτοπόρου, αν προτιμούν κάποιοι τον όρο. Η πολιτική σύγκρουση που αυξάνει και την διαπραγματευτική ικανότητα μιας ευρύτερης πολιτικής πίεσης που ασκούν τα παραπάνω «κλειστά» ή «ανοικτά» κινηματικά δίκτυα, δεν πλήττει ουσιαστικά το κράτος, αφού το αναγνωρίζουν και αναγνωρίζονται απ’ αυτό, αλλά εχθρεύεται πρώτα και κύρια οτιδήποτε αναγνωρίζει ή εντοπίζει ως «ξένο σώμα».

Δεν αποδέχεσαι να χωνευτείς σε μια λαϊκή συνέλευση στην οποία οι αριστεροί δήθεν αφήνουν την ταυτότητα τους μπαίνοντας, και όλοι μαζί βαπτίζονται ακηδεμόνευτοι αγωνιστές; Είσαι αναποτελεσματικός, απομονωμένος, μακριά από το κίνημα κοκ. Δεν μπορείς να χωνέψεις ότι η αναρχία είναι κομμάτι της αριστεράς; Είσαι ανιστόρητος, αφελής, ή στην καλύτερη περίπτωση ρομαντικός.

Τι να κάνουμε γι’ όλα αυτά; Να παραμείνουμε μακριά και εχθρικοί σε κάθε είδους κινηματικές εξουσίες και στους κομματικούς πάτρωνές τους. Να εξηγούμε, αλλά και να διερευνούμε διεξοδικά την τάση που έχει η κινηματική εξουσία να κατακλύζει κάθε ζωντανό πόρο που διατίθεται να αντιπαλέψει κάθε μορφής εξουσία. Να επαναλαμβάνουμε με ιδιαίτερη επιμονή ότι δεν εκλέγουμε κανένα, δεν εκλεγόμαστε από κανένα, δεν εκπροσωπούμε κανέναν, αλλά ούτε εκπροσωπούμαστε από κανένα κινηματικό δίκτυο και καμία αριστερά.

Τα κινηματικά προβλήματα, που ολοένα και περισσότερο θα διογκώνονται στο προσεχές διάστημα, δεν είναι δικά μας προβλήματα και δεν σκοπεύουμε να συμμετάσχουμε στην επίλυση τους. Ίσα-ίσα θεωρούμε ότι δεν θα πρέπει να αποτελέσουν το οποιοδήποτε πρόσκομμα για όσους συνεχίζουν ανιδιοτελώς να αντιμάχονται την εξουσία και επιθυμούν να επαναοικειοποιηθούν δυνατότητες, απόψεις και πρακτικές που ουδέποτε χάθηκαν.

Μάιος 2012

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Δέστε τις ζώνες σας. Θα είναι μια ανώμαλη νύχτα!

Dominoes Dominorum... Μέρος Β΄

Και  τώρα ... πληρώστε!!!

Πάλι τα ίδια;

Θεραπεία και ΕΞΟΥΣΙΑ

Πολιτισμός, ιδεολογία και πρακτική της κυριαρχίας. Το παράδειγμα του Ράπα Νουί

Γκριγκόρυ Πέτροβιτς Μαξίμωφ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΤΟΣ ΥΛΗΣ

ΝΑ ΤΟΥΣ ΡΗΜΑΞΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΡΗΜΑΞΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ

 

 

Τρόποι επικοινωνίας

•           προσωπικά: ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Αθήνας: Σαριπόλου 8 (Δίπλα στο αρχαιολογικό Μουσείο) - ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Θεσσαλονίκης: Δελμούζου 3

•           ταχυδρομικά: Τ.Θ. 30658, Τ.Κ. 10033, ΑΘΗΝΑ

•           τηλεφωνικά: 69 73 79 92 07

•           ηλεκτρονικά: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

 

Συνδρομές

•           Εσωτερικού (για 10 φύλλα): 20 ευρώ

•           Ευρώπης (για 10 φύλλα): 30 ευρώ

 

Τελευταία Ενημέρωση στις Πέμπτη, 03 Μάιος 2012 01:07
 



Με την υποστήριξη του Joomla!. Valid XHTML and CSS.