{jfalternative}515|content|
There are no translations available.
{/jfalternative}

 

 

Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 137 PDF Print E-mail
Wednesday, 02 April 2014 06:48
NO TRANSLATION AVAILABLE

 

Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ E I

 

το 137οφύλλο (Απρίλιος 2014)

της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας

 

ΔΙΑΔΡΟΜΗ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

 

diadromi 137

 

και βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο, από την Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

 

Πολλοί πιστεύουν ατυχώς ή αφελώς ότι η διαχείριση του (εκάστοτε) εκλογικού αποτελέσματος ξεκινά με την ανακοίνωση των σχετικών ποσοστών, που έλαβαν τα συμμετέχοντα κόμματα, η αποχή ή τα άκυρα ψηφοδέλτια. Η λανθασμένη αυτή εντύπωση που καλλιεργείται με διάφορους τρόπους, έχει ως αφετηρία τον διαχωρισμό της «στιγμής», που αναγγέλλονται τα αποτελέσματα από το σύνολο της εκλογικής διαδικασίας, που είναι σαφώς ευρύτερη. Αυτά τα ευρύτερα και διαφορετικά κατά περίοδο όρια, ο σαφής και συγκεκριμένος προσδιορισμός τους έξω από τα συμβατικά προεκλογικά πλαίσια, βρίσκονταν και βρίσκονται σε άμεση αλληλεπίδραση με τα χαρακτηριστικά που λαμβάνει ο κοινωνικός ανταγωνισμός.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Η ανάδυση ενός νέου κέντρου εξουσίας ή ενός καινούργιου πόλου, που συνδέεται λόγου χάρη και με την ανάπτυξη ενός νέου ή περισσοτέρων μέσων επικοινωνίας, τείνει να αυξήσει τις ήδη υπάρχουσες τάσεις, που αφορούν το σύνολο των δομών της εξουσίας. Η «αύξηση» της εξουσίας σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν περιορίζεται στα μεγέθη (ποιοτικά ή ποσοτικά) που ορίζονται από την «απορρόφηση» μέρους ή του συνόλου της εξουσίας, η οποία βρίσκονταν μέχρι πρότινος σε διαφορετικά «χέρια» κέντρων ή μερίδων, που αποδυναμώθηκαν ή διασπάστηκαν. Όσο πιο βαθιά είναι μια πολιτική, οικονομική ή κοινωνική μεταβολή, –που μάλιστα ο νεφελώδης ορίζοντάς της προσδιορίζεται από τους τεχνικούς της εξουσίας στο ξεπέρασμα της «παρακμής»–, τόσο προβάλλονται ως «ιστορικής σημασίας» οι τομές στους τρόπους επιβολής, αλλά και διαμεσολάβησης, των όποιων κοινών συμφερόντων συνδέουν κράτος και διάφορες κοινωνικές ομάδες ή διαστρωματώσεις.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι βαρύγδουπες ή απλά λαϊκίστικες διαπιστώσεις περί ανυπαρξίας κράτους σ’ αυτές τις περιπτώσεις συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση των εξουσιαστικών λογικών και σε τίποτα άλλο. Η κοινωνική δυσαρέσκεια που ασφυκτιά μέσα στις περιχαρακώσεις αυτής της διαπίστωσης, όχι απλά δεν μπορεί να ακολουθήσει ήδη υπάρχουσες φυγόκεντρες τάσεις ή να δημιουργήσει νέες, αλλά αποτελεί και εύφορο έδαφος για την σίγουρη, αργά ή γρήγορα, αποσυμφόρηση και τελικά διευθέτηση των εξουσιαστικών προβλημάτων.

Ας δούμε ένα δεύτερο παράδειγμα.

Υποστηρίζουν εκπρόσωποι της πολιτικής και δημοσιογραφικής ελίτ με την βοήθεια πάντα των ειδικών επιστημόνων (κοινωνιολόγων, εγκληματολόγων κ.α.) ότι η «κρίση» συμβαδίζει με την κατάπτωση των κοινωνικών αξιών γενικότερα, αλλά και με την επιπλέον διάβρωση ακόμη και εκείνων των αξιακών κωδίκων, που χαρακτήριζαν τις λεγόμενες παραβατικές κοινωνικές ομάδες με αποτέλεσμα την αύξηση της εγκληματικότητας. Το «φάρμακο» βέβαια που δίνουν ήδη, ή ετοιμάζονται να αυξήσουν την δόση του, είναι η καταστολή, έτσι όπως αυτή εκδηλώνεται άμεσα ή έμμεσα. Και ενώ ουσιαστικά παραδέχονται ότι η συγκεκριμένη κατάσταση, για την οποία υπεύθυνη είναι και η οικονομική ανέχεια, προέρχεται από τις συνθήκες που επιβάλλουν οι ίδιοι απλόχερα, διατείνονται με «σοφία» ότι η αμείλικτη πάταξη της στοχεύει στο λεγόμενο δημόσιο όφελος.

Υπάρχει όμως και η «επαναστατική» ή «αγωνιστική» όψη τελικά του ίδιου εξουσιαστικού νομίσματος, που διατείνεται ότι αφού ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα», οι φυσικοί σύμμαχοι βρίσκονται στον ολοένα και πιο σκληρό πυρήνα των παραβατικών (ποινικών). Εδώ ενδιαφέρον έχει ότι εκείνο που έλκει είναι η ισχύς, η δύναμη των «σκληρών» ποινικών, οι δυνατότητες ελέγχου μέσα και έξω από τις φυλακές, που φυσικά έχουν διευθετηθεί με διάφορους τρόπους από συγκεκριμένες κάθε φορά μερίδες της εξουσίας, που ούτως ή άλλως καθοδηγούν και ελέγχουν «σοβαρές» παραβατικές δραστηριότητες (έλεγχος και προστασία της «νύχτας», εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, τζόγος, πορνεία κα). Κοινή συνισταμένη λοιπόν, η σκληρότητα, η απαξία της ανθρώπινης ζωής, το δικαίωμα ζωής και θανάτου των ισχυρών, η διακηρυγμένη ως «θεϊκή» αποστολή των δυνατών να τσακίζουν τους αδύναμους, να διαφεντεύουν και να επιβάλλονται στην «πιάτσα», να καρπώνονται τα «προνόμια» που μοιράζονται με τις υψηλότερες και κατώτερες ιεραρχικά φατρίες (νόμιμοι επιχειρηματίες, πολιτικοί, μπάτσοι και δικαστές υψηλόβαθμοι και μη, διευθυντές φυλακών και «απλοί» ανθρωποφύλακες κ.ά.). Τα συχνά και ανηλεή πράγματι ξεκαθαρίσματα λογαριασμών δεν αναιρούν το παραμικρό από τα παραπάνω, ίσα-ίσα επιβεβαιώνουν την πάγια αρχή, που διέπει κάθε εξουσιαστικό σινάφι: τον σκληρό ανταγωνισμό εκεί που δεν χωρούν διαπραγματεύσεις, εγγυήσεις και κάθε είδους διευθετήσεις στο μοίρασμα της πίττας. Παρ’ όλα αυτά το μεγάλο αφεντικό παραμένει ένα και αδιαφιλονίκητο: το κράτος και οι μηχανισμοί του μοιράζουν την τράπουλα, ακόμα και αν δεν βρίσκονται εμφανώς στο ίδιο τραπέζι με τους υπόλοιπους «παίκτες». Το κράτος και οι μηχανισμοί του ορίζουν τελικά πότε υπάρχουν όρια και για πόσο τα «λουριά» θα αφήνονται ανεξέλεγκτα, πόσο κοστίζει η παραβίαση συμφωνιών ή η διατάραξη ισορροπιών και η επέκταση σε «ξένα χωράφια» ή «σε ξένους ζωτικούς χώρους».

Ας σημειώσουμε όμως και δυο λόγια εν όψει των εξελισσόμενων κινητοποιήσεων με αιχμή τις συνθήκες κράτησης σε φυλακές υψίστης ασφαλείας που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Δεν υπάρχουν ανθρωπιστικές φυλακές, ο εγκλεισμός αυτός καθ’ εαυτός αποτελεί βασανιστήριο γι’ αυτό και ο τελευταίος ακόμη προπαγανδιστής για λογαριασμό της εξουσίας δεν διανοείται να ισχυριστεί, ότι ο εγκλεισμός στοχεύει στην «θεραπεία» ή σε κάποιου είδους σωφρονισμό.

Το κράτος και οι μηχανισμοί του είναι βέβαιο ότι έχουν μετρήσει τις αντιδράσεις, έχουν υπολογίσει με τα δικά τους μέτρα και σταθμά την έκταση ή την ένταση, που θεωρούν ότι μπορούν να λάβουν και μάλιστα προεκλογικά. Θα πρέπει να τονίσουμε με ιδιαίτερη έμφαση ότι η διαμεσολάβηση (θεσμική ή άτυπη) δεν λαμβάνει χώραν, τουλάχιστον στα σημαντικότερα της σημεία, κατά την εξέλιξη κάποιων αναμενόμενων κινητοποιήσεων, αλλά προγενέστερα. Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η αριστερή συμπαράσταση θα λάβει συγκεκριμένο χαρακτήρα, και θα συνδιαχειριστεί με κάθε τρόπο την «κρίση», ώστε το αποτέλεσμα να είναι συμβατό με την γενικότερη αντιπολιτευτική της τακτική: σύγκλιση μέχρις εσχάτων με τις δυνάμεις που αντιπολιτεύεται.

Τα όποια «προνόμια» μοιράζονται στις «άτυπες εξουσίες» εντός των φυλακών από την «υπηρεσία» με το αζημίωτο, κερδίζονται με «αγώνες» για την ησυχία, τάξη και ασφάλεια εντός των κρατικών μπουντρουμιών και δεν παρέχονται λόγω της φιλευσπλαχνίας της. Γνωρίζουν επίσης όλοι εντός και εκτός των συγκεκριμένων τειχών ότι η πρέζα και κάθε είδους πρέζα διακινείται στις φυλακές για τον ίδιο λόγο. Θα έπρεπε, επίσης, να γνωρίζουν όλοι ότι δεν υπάρχει «αντισυστημική νύχτα» και ότι η «άτυπη εξουσία» της φυλακής, οι «αγωνιστικές δυνάμεις» των νονών, μπράβων, πάσης φύσεως προστατών της «νύχτας και της μέρας» ανεξαρτήτου εθνικότητας δεν αναμένεται να λάβουν μέρος στις εξελίξεις αλλά ήδη έχουν λόγο για αυτές…

Μπορεί, λοιπόν, κάποιος να περιμένει ουσιώδη υποχώρηση στους κρατικούς σχεδιασμούς, ύστερα από τις συνήθεις διαπραγματεύσεις μεταξύ επιτροπών που συγκροτούνται μέσα και έξω από τις φυλακές και με την πίεση κατ’ αρχήν κάποιων υποτυπωδών κινητοποιήσεων;

Δυστυχώς όταν η παράδοση κάποιων αγώνων χαθεί στο πέρασμα του χρόνου είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθούν οι προηγούμενες εμπειρίες, να διατηρηθούν αξιακοί κώδικες στους οποίους η μπέσα, η αξιοπρέπεια, η άρνηση κάθε είδους συνεργασίας με τους ανθρωποφύλακες ή τις «άτυπες εξουσίες» των φυλακών και, ναι, το ήθος είχαν την ανεξίτηλη σφραγίδα τους. Τα τελευταία λόγια σημειώνονται χωρίς κανενός είδους διάθεση ηρωοποίησης ενός ένδοξου παρελθόντος ή μυθοποίησης ανθρώπων που με τίμημα να θαφτούν ακόμα περισσότερα χρόνια στους γκρίζους τοίχους των κρατικών μπουντρουμιών δεν δέχτηκαν να παζαρέψουν την εξέγερση και το γκρέμισμα των κρατικών κελιών, κερδίζοντας μια ανάσα ζωής για τους ίδιους και για όλους μας…

Απρίλιος 2014

 

Περιεχόμενα

 

ΕΚΛΟΓΕΣ, ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ …ΦΑΚΙΡΗΔΩΝ

Χάδια εις ώτα «Ακουόντων»

Πώς οι μυστικοί πράκτορες διεισδύουν στο διαδίκτυο για να πλαστογραφήσουν, εξαπατήσουν και να καταστρέψουν υπολήψεις

Φάλουν Ντάφα: Μια διαλογιστική άσκηση ποτισμένη με αίμα

Μνήμη και νοσταλγία: Χαρτογραφώντας το παρελθόν

Το Μέλλον είναι τώρα, εμπρός για το μέλλον (Μέρος B΄)

Η Γέννηση των Θεών και η προέλευση της Γεωργίας

 

Τρόποι επικοινωνίας

προσωπικά: ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Αθήνας: Σαριπόλου 8 (Δίπλα στο αρχαιολογικό Μουσείο) - ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Θεσσαλονίκης: Δελμούζου 3

ταχυδρομικά: Τ.Θ. 30658, Τ.Κ. 10033, ΑΘΗΝΑ

τηλεφωνικά: 69 73 79 92 07

ηλεκτρονικά: diadromi@anarchy.gr

Συνδρομές

Εσωτερικού (για 10 φύλλα): 20 ευρώ

Ευρώπης (για 10 φύλλα): 30 ευρώ

Last Updated on Wednesday, 02 April 2014 07:12
 



Powered by Joomla!. Valid XHTML and CSS.