{jfalternative}515|content|
There are no translations available.
{/jfalternative}

 

 

Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 140 PDF Print E-mail
Sunday, 06 July 2014 23:28
NO TRANSLATION AVAILABLE

Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ E I

το 140οφύλλο (Ιούλιος-Αύγουστος 2014)

της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας

Δ Ι Α Δ Ρ Ο Μ Η   Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α Σ

 

diadromi 140

 

και βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο, από την Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

 

Tο προλογικό σημείωμα αυτού του φύλλου έχει ως εξής:

Έχουμε επανειλημμένα επιμείνει στην ανάδειξη της ιδιαίτερης διαπραγματευτικής ικανότητας της αριστεράς, οποιουδήποτε τύπου, πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την επίσημη λήξη διαφόρων κινητοποιήσεων. Θα επιμείνουμε στο ζήτημα αυτό με αφορμή τις κινητοποιήσεις ενάντια στην ψήφιση του νέου Σωφρονιστικού Κώδικα και τις φυλακές υψίστης ασφαλείας (παραθέτουμε αυτές τις σκέψεις ενώ το νομοσχέδιο έχει ήδη ψηφιστεί επί της αρχής, κατ’ άρθρον και στο σύνολο του στην Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης). Πριν μόλις δύο ημέρες από την ψήφιση και συγκεκριμένα στις 29 Ιουνίου η ΕΕΚΕ Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα Τμήματα Δικαιοσύνης και Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσαν σε ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση στο ξενοδοχείο Τιτάνια, μιλώντας γενικά για ένα «νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης που συζητείται και ψηφίζεται αυτές τις μέρες στη Βουλή, σχετικά με τις φυλακές “γ΄ τύπου”». Μήπως ο Συριζα, τα αρμόδια στελέχη του, όπως η «τροπαιοφόρος» των «αντιστασιακών αγώνων» της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενάντια στο νέο νομοσχέδιο Ζωή Κωνσταντοπούλου, δεν είχαν γνώση, μόλις δυο ημέρες πριν, ότι το κάλεσμα τους θα συμπέσει όλως «τυχαίως» με την ψήφιση επί της αρχής, κατ’ άρθρον και στο σύνολο του; Και βέβαια το γνώριζαν. Και τι έκαναν; Όχι μόνο απέκρυψαν την ημερομηνία, αλλά με περίσσιο θράσος στην ίδια ανακοίνωση ανέφεραν ότι την 1η Ιουλίου, την ημέρα δηλαδή που γνώριζαν ότι θα διεξαχθεί η ψηφοφορία, «ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την πρωτοβουλία να ανοίξει τη συζήτηση με πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς και κινήματα, σε μια προσπάθεια, πρώτα απ' όλα, να δημιουργηθεί ένα μέτωπο που θα σταματήσει το απαράδεκτο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης». Την ημέρα λοιπόν που ψηφίζεται το νομοσχέδιο ο Συριζα παίρνει την πρωτοβουλία για την δημιουργία ενός μετώπου, που θα το σταματήσει!!! Φυσικά το μόνο που έχει σχεδιαστεί να σταματήσει, να αποδυναμωθεί, ή να διατηρήσει τα πλέον ήπια χαρακτηριστικά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μέχρις στιγμή κινητοποίηση όσων κρατουμένων απείχαν από το συσσίτιο ή προχώρησαν σε ολιγοήμερη απεργία πείνας. Το ψέμα και η υποκρισία σ’ όλο τους το μεγαλείο. Αντί λοιπόν η ημερομηνία ψήφισης του νομοσχέδιου έστω επί της αρχής, κατ’ άρθρον και στο σύνολό τους (απομένει και η τυπική πλέον υπερψήφιση του σε Τμήμα εντός των επομένων ημερών), να αποτελέσει για τους κρατούμενους, εφόσον την γνώριζαν, σημείο έντασης της κινητοποίησης τους, η μεθοδευμένη απόκρυψή της φαίνεται να οδηγεί τουλάχιστον πλήθος κρατουμένων στο σταμάτημα της απεργίας, στην ηττοπάθεια και στον συμβιβασμό με μια πραγματικότητα, την οποία οδηγούνται να αποδεχθούν ως αναπόδραστη.

Ας σημειώσουμε και κάτι ακόμα. Η απεργία πείνας ως μορφή πάλης εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό το παθητικό στοιχείο, αποτελεί ένα μέσο πίεσης με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που όπως έχει δείξει το παρελθόν μπορεί να αποτελέσει μια αφορμή για μια ανεξέλεγκτη κινητοποίηση μόνο αν συντρέχουν και άλλοι παράγοντες, οι απόψεις εκείνου ή εκείνων που επιλέγει αυτή την μορφή πάλης, η συνέπεια και η ειλικρίνεια όσον αφορά τις προθέσεις, η στάση των αλληλέγγυων, η ύπαρξη ή μη ενδιάμεσων μηχανισμών ή κομμάτων που έχουν την εξουσιοδότηση να εκπροσωπούν τον απεργό, τους συμπαραστάτες ή ακόμη και τους αλληλέγγυους, ο χρόνος που επιλέγεται κοκ.

Ο εγκλωβισμός τα τελευταία χρόνια με την προτροπή διαφόρων Επιτροπάτων Αγώνα, που βρίσκονται υπό την αιγίδα του Συριζα, στην υιοθέτηση συγκεκριμένης μορφής αγώνα (την απεργία πείνας) δεν είναι τυχαίο γεγονός. Η παρουσία της μαζικοποίησης της ως το αδιαφιλονίκητο διαπιστευτήριο της ευτυχούς κατάληξης όσον αφορά τις διεκδικήσεις έρχεται να κρύψει τα πραγματικά προβλήματα κάθε κινητοποίησης, που βασίζεται μόνο σ’ αυτήν. Όταν μάλιστα οι όποιες προϋπάρχουσες διαιρέσεις ανάμεσα στους κρατούμενους αυξάνονται σε ένα κρίσιμο σημείο με την απομαζικοποίηση των συμμετεχόντων σε μια απεργία πείνας ο καθένας καταλαβαίνει, ότι ουσιαστικά κάτι τέτοιο σημαίνει και την ελεγχόμενη λήξη της κινητοποίησης στο σύνολό της. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση λειτούργησε και λειτουργεί ακόμη και εν μέσω κινητοποίησης η φήμη για την ψήφιση ενός νομοσχέδιου, που θα προβλέπει την αποφυλάκιση μετά την έκτιση των δύο πέμπτων της ποινής όσων έχουν καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης έως δέκα χρόνια, με αποτέλεσμα πλήθος κρατουμένων να βρίσκεται σε αναμονή και να μην επιθυμεί να «φορτωθεί» πειθαρχικά για οποιοδήποτε λόγο με συνέπεια να στερηθούν την δυνατότητα άμεσης αποφυλάκισης.

Είναι επίσης προφανές ότι μια εξέγερση, μια στάση των κρατούμενων, όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, δεν τους απομάκρυνε από την διεκδίκηση των αιτημάτων τους, εκτός των άλλων, αλλά δυσκόλευε και το κράτος και τους μηχανισμούς του σε μεγάλο βαθμό να επιβληθούν με άνεση.

Οι παρατεταμένες μη ενεργητικές κινήσεις, όπως για μιαν ακόμη φορά αποδεικνύεται δίνουν τον χρόνο σε διαπραγματευτάδες κάθε είδους να κινηθούν κατά το δοκούν και να σταματήσουν εγκαίρως κάθε ανεξέλεγκτη γι’ αυτούς προοπτική αγώνα και ουσιαστικά να κατοχυρώσουν πολιτικά τον μη αγώνα… Οι υποχωρήσεις από την πλευρά του κράτους όπως συνηθίζεται, εμφανίζονται ως νίκη του κινήματος, παρ’ ότι όλοι γνωρίζουν ότι εξ αρχής ήταν προγραμματισμένες στα πλαίσια πάντα του δημοκρατικού διαλόγου και του σεβασμού στο δικαίωμα της διεκδίκησης των κινητοποιούμενων. Έτσι επιτυγχάνεται η πολιτικοποίηση ενός πιθανολογούμενου ανεξέλεγκτου αγώνα, η εκπροσώπηση του από ένα κόμμα που κομπάζει ότι μέσω των εκπροσώπων του «κάνει άνω κάτω» τις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής, αλλά και η ένταξη του σε μια ευρύτερη κινηματική διαδικασία, στην οποία ηγείται, έχει αδιαφιλονίκητα τον πρώτο λόγο η αξιωματική αντιπολίτευση, που έχει αναγνωριστεί μάλιστα από ουκ ολίγους αναρχιστές ως νόμιμη εκπρόσωπος του (γνωστή σε όλους η συνεχιζόμενη προπαγάνδα ότι ο Συριζα θα βγάλει έξω ή τέλος πάντως θα φροντίσει τους πολιτικούς κρατούμενους…).

Οι διαχειριστές των κρατικών υποθέσεων γνωρίζουν επακριβώς τις συνθήκες των κολαστηρίων, τους συσχετισμούς των διαφόρων «φυλών» σε κάθε φυλακή (άραβες και αφρικανοί δεν συμμετέχουν στην απεργία πείνας), τις «ισορροπίες», που άλλωστε φροντίζουν να συνδιαμορφώνουν και να διατηρούν επιμελώς με τα μικρά ή μεγάλα «προνόμια» που παρέχονται στην κατεύθυνση της πολυπόθητης ηρεμίας. Στην ίδια κατεύθυνση εξακολουθεί να κινείται και η παντελώς ελεγχόμενη από την «υπηρεσία» διακίνηση πάσης φύσεως ναρκωτικών ουσιών. Άλλο τόσο γνωρίζουν και αναγνωρίζουν τα «κουμάντα» διάσημων εκπροσωπών της «αντι-συστημικής» νύχτας, που εμφανίζονται ικανοί να διασφαλίζουν σε κρατούμενους, που θεωρούν είτε αυλικούς είτε «δικά τους παιδιά» μια πιο «ανεκτή συνθήκη διαβίωσης» σε αντίθεση με εκείνη των πλέον εξαθλιωμένων και φτωχών κρατουμένων. Η παραχώρηση αρμοδιοτήτων της «υπηρεσίας» σ’ αυτήν την περίπτωση, όπως και σε άλλες, γίνεται φυσικά με το αζημίωτο. Μ’ άλλα λόγια το ένα χέρι νίβει το άλλο. Είναι κατανοητό ότι όταν αυτή η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από φανερή στους υπόλοιπους κρατούμενους (μάλλον διαφημίζεται με κάθε επιμέλεια), όταν αυτού του είδους οι «κουμανταδόροι» τυγχάνουν της υπολήψεως, της αναγνωρίσεως και της επίσης φανερής στους υπόλοιπους κρατούμενους στενής επαφής και συνεργασίας με εκπροσώπους της «ανελέητης επαναστατικής δράσης» και μάλιστα στ’ όνομα της αναρχίας, οι συνέπειες δεν μπορεί παρά να είναι συγκεκριμένες… Η επίδειξη σκληρότητας και ισχύος, η κάθε είδους επιβολή στους όψιμα ή μη διαφωνούντες είναι η απαραίτητη συνθήκη διαιώνισης αυτής της κατάστασης.

Γνωρίζοντας, λοιπόν, την σύνθεση των κρατουμένων και τους ευρύτερους συσχετισμούς στις φυλακές σχεδιάζουν την επόμενη ημέρα χρησιμοποιώντας εκτός των άλλων «εργαλείων» και το περιβόητο νέο νομοσχέδιο.

Οι «προβλέψεις» του γνωστού και μη εξαιρετέου αρχιφύλακα του Κορυδαλλού Αραβαντίνου ότι οι φυλακές θα καούν τον Οκτώβρη ήρθαν πριν μικρό χρονικό διάστημα απλά να τονίσουν την ανάγκη επίσπευσης κάποιων μέτρων, που η λεγόμενη κοινή γνώμη θα τα θεωρήσει δικαιολογημένα όσο σκληρά και να παρουσιάζονται από τους ίδιους τους κινητοποιούμενους εντός ή εκτός των φυλακών. Η μη επιστροφή του Χ. Ξηρού από άδειες τις οποίες έπαιρνε ως συνεργαζόμενος (λόγω της προανακριτικής του κατάθεσης), η επικοινωνιακή προβολή της δυνατότητας που είχε να κινείται σε διαφορετικές πτέρυγες προνομιακά σε σχέση με άλλους κρατούμενους χρησιμοποιήθηκαν δεόντως, ώστε να πεισθεί η λεγόμενη κοινή γνώμη ότι δεν «πάει άλλο» με τα μέτρα ασφαλείας που θα πρέπει να επιβληθούν σε «ορισμένες» κατηγορίες κρατουμένων. Ο «ξένος» παράγοντας διακριτικά είναι αλήθεια πίεσε στην επίσπευση της επιβολής ενός νέου νομικού καθεστώτος, που να αφορά τις άδειες και γενικότερα το καθεστώς κράτησης δείχνοντας μια ιδιαίτερη σιγουριά για το αποτέλεσμα, αφού πολλοί και από διαφορετικές αφετηρίες «δούλεψαν», είναι αλήθεια, με επιτυχία για μια γρήγορη και αίσια έκβαση της «αυστηροποίησης» του υπάρχοντος καθεστώτος (συνεργοί στο «έγκλημα» και ταυτόχρονα διαπρύσιοι «αντίπαλοι» του…). Νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα ή μήπως όχι;;;

Ιούλιος-Αύγουστος 2014

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Υπάρχει Έγκλημα Γνώμης;;;

Μουντιάλ-Αλάνα: 0-1

«Πάνω απ’ όλα ΑΕΚ» ή Μέσα σε όλα ο Σύριζα;

Τα πολλά πρόσωπα των λέξεων (Μέρος Β΄)

Παραμύθι χωρίς τέλος: οι διαστάσεις του ευρωπαϊσμού ανά τους αιώνες

Gay Pride και Εξουσία

 

Τρόποι επικοινωνίας

προσωπικά: ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Αθήνας: Σαριπόλου 8 (Δίπλα στο αρχαιολογικό Μουσείο) - ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Θεσσαλονίκης: Δελμούζου 3

ταχυδρομικά: Τ.Θ. 30658, Τ.Κ. 10033, ΑΘΗΝΑ

τηλεφωνικά: 69 73 79 92 07

ηλεκτρονικά: diadromi@anarchy.gr

 

Συνδρομές

Εσωτερικού (για 10 φύλλα): 20 ευρώ

Ευρώπης (για 10 φύλλα): 30 ευρώ

Last Updated on Sunday, 06 July 2014 23:44
 



Powered by Joomla!. Valid XHTML and CSS.