{jfalternative}515|content| There are no translations available. {/jfalternative}
Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη σκέψη και δράση! |
Επικοινωνία
Για τη Μισθωτή Eργασία |
![]() |
![]() |
![]() |
Written by Administrator |
Tuesday, 12 September 2006 03:29 |
NO TRANSLATION AVAILABLE «Ο Παπαλάγκι έχει τόσα επαγγέλματα όσες είναι οι πέτρες μέσα στη λίμνη. Κάθε πράξη του την κάνει επάγγελμα. Είναι ωραίο να φέρνει κανείς μια φορά νερό από την πηγή, ακόμη και περισσότερες φορές την ίδια μέρα. Όποιος όμως πρέπει από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου και κάθε ημέρα ξανά και κάθε ώρα, όσο φτάνει η δύναμή του, να κουβαλάει συνέχεια νερό - αυτός τελικά θα πετάξει με οργή τον κουβά μακριά του αγανακτισμένος για τα δεσμά στο κορμί του. Γιατί τίποτα δεν είναι τόσο δύσκολο για τον άνθρωπο, όσο να κάνει πάντα το ίδιο ακριβώς πράγμα.Και γι' αυτό μέσα στους ανθρώπους των επαγγελμάτων ζει ένα φλογερό μίσος. Όλοι αυτοί έχουν στην καρδιά τους κάτι σαν ζώο, που το συγκρατούν δεσμά, που επαναστατεί και που όμως δεν μπορεί να ελευθερωθεί. Και όλοι συγκρίνουν μεταξύ τους τα επαγγέλματά τους, γεμάτοι φθόνο και μίσος, μιλάν για ανώτερα και κατώτερα επαγγέλματα, παρ' όλο που όλα τα επαγγέλματα δεν είναι παρά μισοδουλειές. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι μόνο χέρι ή μόνο πόδι ή μόνο κεφάλι, είναι όλα μαζί ενωμένα. Χέρι, πόδι και κεφάλι θέλουν να είναι μαζί. Μόνο όταν όλα τα μέλη και οι αισθήσεις ενεργούν από κοινού μπορεί μια ανθρώπινη καρδιά να γιατρευτεί από χαρά, ποτέ όμως όταν μόνο ένα μέρος του ανθρώπου έχει ζωή και τα άλλα πρέπει να είναι όλα νεκρά. Αυτό προξενεί στον άνθρωπο σύγχυση, απελπισία ή αρρώστια».(Λόγια ενός Πολυνήσιου με τα οποία περιγράφει στον λαό του τη ζωή των ευρωπαίων μετά από ένα μακροχρόνιο ταξίδι στον κόσμο των λευκών = παπαλάγκι)Η μισθωτή δουλεία, η δουλεία, η δουλοπαροικία δεν είναι παρά μερικές από τις λέξεις που σημαίνουν την εκμετάλλευση των σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων των ανθρώπων από το κράτος και κάθε λογής εξουσιαστές. Ακόμη και αν αυτές οι λέξεις αλλάξανε με το πέρασμα του χρόνου η σημασία τους παραμένει κοινή και αναλλοίωτη και αποτελεί ανέκαθεν τον κινητήριο μοχλό της ευημερίας των εξουσιαστών, μεταφρασμένη σε μεγαλύτερη δύναμη όπλων, περισσότερα πλούτη και κατά συνέπεια καλύτερα εδραιωμένη εξουσία.Ο εξαναγκασμός των ανθρώπων να δουλέψουν κάτω από την απειλή αφαίρεσης της ζωής τους αντικαταστάθηκε στις μέρες μας από τις αόρατες αλυσίδες που δένουν τους ανθρώπους στους χώρους εργασίας, όπως ο πραγματικός φόβος της πείνας, είτε της «πείνας» για ψευδείς, δημιουργημένες υλικές ανάγκες. Ο φόρος προς τον βασιλιά ή το γαιοκτήμονα αντικαταστάθηκε από τον φόρο προς το κράτος καθώς και τόσοι άλλοι παραλληλισμοί αποδεικνύουν πως ο άνθρωπος συνεχίζει να βρίσκεται σε μια κατάσταση ανελευθερίας, πως η εκμετάλλευση του είναι καθημερινή, στερώντας του τη χαρά της δημιουργίας, της ελεύθερης συνύπαρξης, την αυτοδιαχείριση των αναγκών της ίδιας του της ζωής.Η λεγόμενη οργάνωση της οικονομίας, αντανακλούσε πάντοτε τις ανάγκες των εξουσιαστών και σχεδιαζόταν από τους ίδιους με ένα μόνο στόχο: την απόκτηση μεγαλύτερου ελέγχου πάνω στην ανθρώπινη κοινωνία. Βασικό στοιχείο για να επιβληθούν ήταν πάντοτε, η δύναμη των όπλων, η ισχύς με οποιαδήποτε μορφή. Έχουν υπάρξει κράτη που δεν τα χαρακτήριζε η οικονομική ευμάρεια, ποτέ όμως δεν υπήρξε κεφάλαιο-συσσωρευμένος πλούτος χωρίς να υπάρχει και αντίστοιχος κατασταλτικός μηχανισμός για να το προστατέψει, είτε αυτό σήμαινε ωμή βία, είτε κάλυψη πίσω από νόμους και μηχανισμούς του κράτους όπως είναι δομημένο σήμερα. Είναι δύσκολο να διαχωρίσεις το κεφάλαιο από το κράτος και τους διαχειριστές της εξουσίας, γιατί το κεφάλαιο ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει μόνο του. Δεν έχει δώσει τίποτα η «ανακάλυψη» του Μαρξ για το κεφάλαιο και την καπιταλιστική κοινωνία γιατί το κεφάλαιο είναι μια διαχρονική κατάσταση. Ο συσσωρευμένος πλούτος ή αλλιώς τα μέσα παραγωγής, ανέκαθεν ανήκαν στους λίγους και ισχυρούς, που επέβαλαν διάφορα συστήματα εκμετάλλευσης.Η νέα μορφή εκμετάλλευσης, το νεοεπιχειρούμενο μοντέλο κυριαρχίας της Ε.Ε. επιχειρεί να αναδιαμορφώσει και να δημιουργήσει νέους όρους και στο χώρο της μισθωτής δουλείας εξυπηρετώντας τις βλέψεις της, για την ανάδειξη της σε μεγαλύτερη οικονομική δύναμη, στα πλαίσια του οικονομικού πολέμου των κρατών. Οι οικονομικές μάχες που δίνονται καθημερινά στα χρηματιστήρια των κρατών, για την οικονομική ηγεμονία στον κόσμο αν και επιφανειακά φαίνονται αναίμακτες ή ακόμα και αδιάφορες, έχουν χιλιάδες θύματα από οικονομική ανέχεια.Γιατί η ανάπτυξη του χρηματιστηρίου προϋποθέτει αύξηση της ανεργίας και γενικά συνδέεται με δείκτες της οικονομίας τους (όπως π.χ. μείωση πληθωρισμού), οι οποίοι σημαίνουν ακόμη περισσότερα δεινά για τους εργαζόμενους (η ονομαζόμενη λιτότητα).Το 2000 φέρνει μαζί του καθοριστικές αλλαγές στο χώρο της μισθωτής δουλείας, οι οποίες θα επηρεάσουν άμεσα τις ζωές των ανθρώπων. Η συνταξιοδότηση, το κατώτατο όριο εργασίας, το οκτάωρο, η ασφάλιση, το περιβόητο εφάπαξ και η δωρεάν ιατρική περίθαλψη, είναι έννοιες τις οποίες, τελειώνοντας αυτός ο αιώνας, θα τις πάρει μαζί του. Αρκετά κράτη και ιδιαίτερα τα κράτη της Ευρώπης, λόγω των κοινών στόχων της Ε.Ε., επιχειρούν να αλλάξουν πολλές από τις ήδη υπάρχουσες συνθήκες στο χώρο της μισθωτής δουλειάς, που έχουν αναφερθεί πιο πάνω. Βέβαια αυτές οι αλλαγές δεν μπορεί παρά να είναι πρόσκαιρες, δεν αποτελούν παρά μια αναδιοργάνωση των σχέσεων επιβολής, μιας και πολύ σύντομα θα αντικατασταθούν με νέες «παροχές» όπως το πρωτοεμφανιζόμενο «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης». Κι αυτό γιατί γνωρίζουν ότι η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία αποτελεί κίνδυνο κοινωνικών εκρήξεων και θα προσπαθήσουν με διάφορους τρόπους να αποσυνδέσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα της ανεργίας από το πρόβλημα της επιβίωσης. Το πρωτεύον γι' αυτούς ήταν, είναι και θα παραμείνει ο κοινωνικός έλεγχος. Τα επιδόματα θα υπάρξουν —όταν το κράτος θα είναι σε θέση να τα «παρέχει»—, για να συντηρούν ανθρώπους πλήρως ελεγχόμενους. Βέβαια έχουν γίνει πολλοί κι αιματηροί αγώνες που συνδέονται με εργατικές διεκδικήσεις. Οι κοινωνικοί αγώνες με εργατικά ή μη χαρακτηριστικά μπορεί να γίνουν μια αφορμή για την ανάπτυξη ευρύτερων δραστηριοτήτων, που συμβάλλουν στην κοινωνική απελευθέρωση. Γι' αυτό η σημασία τους για την ανθρώπινη κοινωνία έγκειται στον τρόπο με τον οποίο έγιναν ή γίνονται. Δηλαδή όταν απαιτείς κάτι με όρους κοινωνικούς, παραμερίζεις τη διεκδίκηση και τελικά φτάνεις στην ουσία της συνολικής σύγκρουσης. Σημασία έχει να αναγκαστεί το κράτος να υποχωρήσει άμεσα και όχι μετά από χρόνια, όταν το ίδιο θα διαμορφώσει τέτοιες συνθήκες στην οικονομία του, που θα αντέξει τις αλλαγές χωρίς επικίνδυνους για το ίδιο κραδασμούς. Η διαπραγμάτευση είναι αυτή που δίνει πάντοτε περιθώρια στο κράτος να ανασυγκροτείται. Για παράδειγμα το πολυπόθητο 8ωρο και η κοινωνική ασφάλιση «παραχωρήθηκε» από τους κρατιστές σιγά-σιγά και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους κατά γεωγραφικές περιοχές, ανάλογα με τις συνθήκες του κοινωνικού ανταγωνισμού που ίσχυαν σε αυτές. Εφόσον μπορούσαν πλέον, μέσω της τεχνολογίας τους, να μειώσουν τις ανάγκες τους σε εργατικά χέρια, μαζί με οικονομικές θεωρίες του τύπου «χρήσιμος-παραγωγικός εργάτης είναι ο υγιής και ευχαριστημένος εργάτης». Και φυσικά όταν λέμε τεχνολογία δεν εννοούμε μόνο τις μηχανές αλλά και την δυνατότητά τους να ελέγχουν τους ανθρώπους με άλλους τρόπους όπως τα Μ.Μ.Α-ποβλάκωσης (τηλεόραση, ράδιο, φυλλάδες). Τα εργοστάσια του προηγούμενου αιώνα λειτουργούσαν και ως σωφρονιστικά ιδρύματα. Όσο πιο πολύ δούλευες, εγκλωβισμένος σε ένα χώρο, τόσο περισσότερο ήσουν κάτω από επιτήρηση και καταπονημένος σωματικά-πνευματικά καλύτερα ελεγχόμενος. Σήμερα όμως μπορούν να επιτύχουν τον έλεγχο και με άλλα μέσα το ίδιο, ίσως και πιο αποτελεσματικά, γιατί ο έλεγχος για παράδειγμα μέσω της τηλεόρασης δεν είναι άμεσος και τόσο εμφανής. Ο αγώνας ενάντια στην μισθωτή εργασία δεν μπορεί να είναι παρά συνολικός αγώνας ενάντια στο κράτος, (την γενεσιουργό αιτία των δεινών των ανθρώπων), που ανοίγει το δρόμο για μια κοινωνία ελεύθερη.ΤΟ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΖΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ Ή ΟΤΙ ΘΑ ΖΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ;Οι αναρχικοί δεν είναι απλά ενάντια στην μισθωτή σκλαβιά, που σημαίνει ενδεχομένως σε μια τέτοια περίπτωση ότι είναι υπέρ της «εθελοντικής εργασίας» τύπου π.χ. Αλβανίας, Ρωσίας, Κίνας και γενικά κρατών του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ κυριαρχίας. Ούτε συμμερίζονται την λογική, ότι εάν δουλεύουμε λιγότερο, ακόμη και με περισσότερα χρήματα, (αίτημα της αριστεράς) θα έχουμε περισσότερο «ελεύθερο χρόνο» και θα ζούμε καλύτερα. Μπορεί και πολύ σύντομα το κράτος να ικανοποιήσει το παραπάνω αίτημα. Ήδη δανειζόμενο από την αριστερά την ιδέα της μείωσης των ωρών εργασίας έβαλε σε εφαρμογή την ευελιξία του ωραρίου εργασίας προτείνοντας περισσότερο «ελεύθερο χρόνο». Φυσικά αυτό δεν αποκαλύπτει κάποια ευαισθησία των κρατιστών για τα δεινά των ανθρώπων από την μισθωτή εργασία, αντίθετα. Η ιδέα αυτή για πρώτη φορά ξεκίνησε στην αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen, η oποία, επικαλούμενη οικονομικά προβλήματα, πρότεινε στο προσωπικό της να διαλέξει ανάμεσα στην απόλυση 31.000 εργαζόμενων ή τη μείωση των ωρών εργασίας και μισθού σε όλους του εργαζόμενους, γλιτώνοντας με αυτό τον τρόπο και τα δισεκατομμύρια των αποζημιώσεων.
|
Last Updated on Thursday, 21 September 2006 06:06 |
Δημοφιλή
- ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΕΞΑΡΤΗΣΗ, ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ
- ΟΛΟ ΝΟΜΟΙ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ;
- Αυτές οι νύχτες είναι του Μιχάλη
- Για το Ελευθεριακό Αναρχικό Αντιεξουσιαστικό Φόρουμ
- Έκθεση Φωτογραφίας στο Πολυτεχνειο (Γκίνη)
- ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ 1990-1997
- 8 Ιούνη: Εκτεταμένες συγκρούσεις σε όλο το κέντρο της Αθήνας
- Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
- Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΑΡΚΩΣΗ
- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣE ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ
- Φοιτητική πορεία και συγκρούσεις στις 22 Ιούνη
- «Ή ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ, Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ»
- Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ
- 8η Μάρτη:Η ΒΟΥΛΗ ΠΟΛΙΟΡΚΕΙΤΑΙ, Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΦΛΕΓΕΤΑΙ