ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ Print
NO TRANSLATION AVAILABLE

Το κείμενο που ακολουθεί μοιράστηκε στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε, σήμερα μετά τις 1 μμ, στην πύλη της οδού Στουρνάρη του Πολυτεχνείου της Αθήνας.

Στη διάρκεια της συγκέντρωσης, όπου συμμετείχαν φοιτητές, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, ανοίχτηκε και πάλι η σφραγισμένη πύλη.

 

Την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου στις 2.00μ.μ. ελάχιστες ημέρες ύστερα από την πραγματοποίηση των βουλευτικών εκλογών με απόφαση του Πρύτανη του ΕΜΠ Μουτζούρη σφραγίζεται η πύλη της οδού Στουρνάρη μια κίνηση που εκ των υστέρων επιχειρήθηκε να καλυφθεί με φαιδρές δικαιολογίες.

 

Πολλοί βιάστηκαν να μιλήσουν για μιαν «απλή υπέρβαση» του θεσμικού ρόλου του πρύτανη, που πλήττει την ως τώρα φοιτητική καθημερινότητα την οποία και έσπευσαν να υπερασπιστούν… Μερικοί πίστεψαν τις «υποσχέσεις» για επανόρθωση του «λάθους». Οι κομματικοί έσπευσαν να δηλώσουν παρόντες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων…

 

Εμείς βρισκόμαστε ανάμεσα σ' εκείνους που πιστεύουν ότι η συγκεκριμένη κίνηση και πολλές ακόμα που θα ακολουθήσουν, έρχονται εκτός των άλλων για να ανιχνεύσουν τα όποια αντανακλαστικά όσων αγωνίζονται, να πειραματιστούν για τις μεθόδους που θα επιλεγούν και να εξασφαλίσουν συμμάχους για την συνέχεια, ενεργούς ή «παθητικούς».

 

Γνωρίζουμε ότι ο έλεγχος των Εξαρχείων από τις κατασταλτικές δυνάμεις, που έχουν στρατοπεδεύσει εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα στην ευρύτερη περιοχή, συμπεριλαμβάνει την ανάπλαση του Πολυτεχνείου, την αποστείρωση δηλαδή ενός χώρου που εδώ και 35 χρόνια αποτέλεσε εφαλτήριο για εξεγέρσεις, κοινωνικές συγκρούσεις και διεργασίες.

 

Γνωρίζουμε, και δεν είμαστε οι μόνοι, ότι η οποιαδήποτε αναγνώριση του θεσμικού ρόλου πρυτάνεων και πανεπιστημιακών, προοδευτικών ή μη, η συνδιαλλαγή μαζί τους και η αποδοχή του φοιτητικού ρόλου και της ένταξης στην πανεπιστημιακή «κοινότητα» ακυρώνει στην πράξη την όποια ψευδεπίγραφη κατ' άλλα αγωνιστικότητα.

 

Γνωρίζουμε ότι κράτος και εξουσία φιλοδοξούν να σφραγίσουν κάθε ανέλεγκτη «πύλη», να αναπλάσουν την κοινωνική μνήμη, να σβήσουν κάθε ίχνος και τελικά την ίδια την ιστορία των κοινωνικών αγώνων βαφτίζοντας τα σχέδια τους «πρόοδο», «μεταρρύθμιση», «εκσυγχρονισμό».

 

Ως αναρχικοί δεν έχουμε καμία αυταπάτη περί δημοκρατικών κεκτημένων, η υπεράσπιση των οποίων θεωρούμε ότι οδηγεί όχι απλά στον αυτοπεριορισμό των αγωνιζόμενων ανθρώπων, αλλά στην πλήρη αδρανοποίησή τους.

 

Ως αναρχικοί δεν θα δεχθούμε ποτέ να αναγνωρίσουμε κανένα «αγωνιστικό» εκπρόσωπο, καμία φοιτητική «πρωτοπορία» και «αρμοδιότητα» στην επίλυση παρόμοιων προβλημάτων.

 

Όμως ταυτόχρονα δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραχωρήσουμε το παραμικρό πιστεύοντας ακράδαντα ότι οι κοινωνικές συγκρούσεις που δεκάδες φορές ξέσπασαν κατά την διάρκεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων της τελευταίας περιόδου είναι ένα ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ που πρέπει να στηθεί και να ξαναστηθεί γιατί απλά

 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

 

Συσπείρωση Αναρχικών

Αθήνα 25-9-2007